مسئولیت مهم ما در جهان خلقت

جلسه سوم از دوره دوازدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره60 نمایندگی دکتر احمد به استادی راهنمای تازه‌واردین همسفر افسانه، نگهبانی همسفر سوسن و دبیری همسفر مریم با دستور جلسه «وادی دوم (هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد؛ هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم) و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه ۸ اردیبهشت‌‌ماه ۱۴۰۴ ساعت 16:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

ابتدا تشکر می‌کنم از سیستم خلقت و تفکر کنگره۶۰ و ایجنت نمایندگی همسفر محبوبه که به بنده اجازه و فرصت خدمتگزاری و آموزش در این جایگاه را دادند. خیر مقدم و خوش آمد خدمت اسیستانت همسفر منصوره و تبریک به همسفر عاطفه برای دریافت شال مرزبانی. همه ما برای یک هدف یعنی درمان اعتیاد دور هم جمع شده‌ایم و داشتن هدف نور امید را در دل روشن نگه می‌دارد؛ این‌که انسان هدفی دارد و آن هدف را دنبال می‌کند باعث قوت قلب و لذت بردن از مسیرش می‌شود.

یک همسفر بیشتر از مسافر درگیر ناامیدی می‌شود؛ چون زندگی، همسر، جوانی، بچه، همه را از دست رفته می‌داند، فکر می‌کند همه چیز را از دست داده، چه مادی چه معنوی و در جنگ نرمی که در این وادی هم مطرح شده می‌بازد و دچار ناامیدی و سکون می‌شود. وادی دوم به ما می‌گويد: هیچ مخلوقی در این جهان و هستی بیهوده خلق نشده و همه و همه از ریز و درشت، از اول تا آخر همه دارای نقش و عملکرد خاص خودشان هستند. از بوته‌های خار در بیابان، شن‌های روان کویر، جامدات، نباتات تا من انسان، همه دارای یک خصوصیت و توانایی خاص خود هستند.

به گفته آقای مهندس حیات و هستی مثل یک شهر یا کارخانه است و برای این‌که در سیر تکامل به کار خودش ادامه بدهد نیاز به مخلوقاتی دارد که سیر تکاملی و خلقت را به چرخش در بیاورند؛ همان‌طور که همه ما در جامعه یک مسئولیتی داریم در کل خلقت هم یک مسئولیتی به عهده داریم؛ بنابراین باید بدانیم که بیهوده نیستیم و این امید می‌دهد.

تمام درس‌ها و سی‌دی‌های جهان‌بینی که توسط آقای مهندس و استاد امین تدریس می‌شود، می‌خواهد به ما علم درست زندگی کردن را بیاموزد، این‌که من به عنوان اشرف مخلوقات بیهوده خلق نشده‌ام؛ حتی اگر خودم فکر کنم که هیچ هستم و این تفکر مسیر زندگی من را تغییر می‌دهد.

آقای مهندس در سی‌دی سختی‌ها می‌فرمایند: ما بیش از۲۰۰ بیماری داریم به نام سایکوسوماتیک، بیماری روان تنی که در اثر افکار و اندیشه پریشان به وجود آمده و با تخریب در سیستم شبه افیونی بدن و عملکرد هورمون‌ها، باعث نابودی جسم می‌شود؛ پس اگر من بدانم مخلوقی هستم که خودم انتخاب کرده‌ام که کجا و چگونه باشم، حتی انتخاب پدر و مادر، مکان زندگی و حضورم در این جهان را خودم انتخاب کرده‌ام و تا چه اندازه می‌توانم در مسیر خروج از مشکلات قوی عمل کنم.

اگر فکر می‌کنم که هیچم، از من گذشته و همه چیز تمام شده به خاطر تفسیر من از آن مسئله هست و این باز برمی‌گردد به جهان بینی و نوع تفکر من، آگاهی من از آن موضوع و مسئله. ما نسبت به مسائل یک وظیفه‌ای داریم، اگر درست عمل کنیم به آسایش و آرامش می‌رسیم؛ اگر درست عمل نکنیم باعث تخریب و سخت‌تر شدن راه می‌شود، مثل اعتیاد، چاقی، انواع امراض جسمی و روانی.

شخص در اثر انتخاب نادرست و تفکر غلط مسیری را رفته که علاوه بر جسم، روان و جهان‌بینی‌اش هم تحت تاثیر قرار گرفته و جنگی درونش شکل می‌گیرد. تفکرات منفی، حس‌های آلوده، القاءهایی که از تو گذشته، نمی‌توانی، دیر شده، درست نمی‌شود و ...؛ اما این‌ها به خاطر نبود اعتماد و عزت‌نفس فقط یک توجیه است که شخص تسلیم نیروهای بازدارنده و منفی شود و سکون اتفاق بیفتد.

وادی دوم می‌گوید: ای انسان شما خلق شدی با اختیار کامل، بنابراین شما بیهوده نیستی، باید تلاش کنی. تمام نیروهای خودت را به کار بگیری و حرکت کنی؛ باید تغییر جایگاه بدهی و راه درست را انتخاب کنی. یک مسافر یا همسفر خواسته یا ناخواسته وارد تاریکی‌ها شده و تخریب‌هایی در توانایی‌ها و زندگی‌اش به وجود آمده و این طبیعی است که احساس پوچی و ناامیدی و گناه کند.

چون در جنگ درونش باخته؛ اما اگر بخواهد می‌تواند این حالت را تغییر بدهد؛ چون انسان جاری است و می‌تواند از پایین‌ترین نقطه به بالاترین نقطه برسد. زمانی که مسیر درست را با تفکر انتخاب کرد و باید بداند که نیروهای الهی و قدرت مطلق در این راه او را حمایت می‌کنند و پشتیبان او هستند و تنها نیست.

وجود خلقت و انسان به قدری بزرگ و عظیم هست که با ناامیدی و حرکت در مسیر ضد ارزش‌ها و شکست در جنگ درون برای کسب آگاهی و ترقی، نتیجه فقط تباهی است. اگر من به ادامه خلقت و زندگی در جهان‌های دیگر اعتقاد داشته باشم و بدانم من از روز الست بوده‌ام و بعد از مرگ نیز هستم و زندگی‌ام بعد انتقال از این جهان ادامه دارد و فقط جسم نیستم.

همه مطالب، دانش‌ها، هنرها، علوم درون من هست، باعث حرکت من شده و می‌توانم با افکار و اندیشه مثبت به امیدواری برسم و با کوچکترین مسئله و حرفی بهم نریزم تا بتوانم در صلح باشم و مطالب درونم را با تلاش و کوشش استخراج کنم و در زندگی‌های بعدی خودم مسیر برایم هموارتر و روشن‌تر باشد.

اهدای شال مرزبانی توسط اسیستانت همسفر منصوره

مرزبان کشیک: همسفر مرجان
تایپیست: همسفر محدثه رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول)
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: همسفر زهره نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دکتر احمد_اراک