جلسه هفتم از دوره هفدهم کارگاههای آموزشی خصوصی ویژه همسفران نمایندگی باباطاهر همدان با استادی همسفر زهرا، نگهبانی همسفر مرضیه و دبیری همسفر مریم با دستور جلسه «وادی دوم (هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، قدم به حیات نمینهد. هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.) و تأثیر آن روی من » در روز دوشنبه 8 اردیبهشتماه 1404 ساعت 16:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خدا را شکر میکنم که این توفیق شامل حال من شد تا در این جایگاه خدمتی قرار گرفته و از تک تک شما عزیزان آموزش بگیرم. از بنیان کنگره شصت آقای مهندس دژاکام و خانواده محترمشان کمال تشکر و قدردانی را دارم که همچنین بستری را برای ما فراهم نمودند از تمام عزیزان و خدمتگزاران شعبه باباطاهر همدان کمال تشکر و سپاسگزاری را دارم، چون زحمات اين عزیزان هست که ما درون چنین محیط آرامی گرد هم جمع شدهایم تشکر ویژه از راهنمای گرامی خودم خانم سمیه عزیز را دارم که اجازه دادند که در این جايگاه قرار بگیرم. من هر آنچه که امروز دارم مدیون زحمات شما هستم و اگر بخواهم چیزی از شما به یادگار داشته باشم قلب مهربان و لبخند زیبایی است که همیشه در صورت زیبای شما دیدهام، بدون منت بین تمامی بچههای لژیون در اختیار ما قرار میدهید لذا از شما سپاسگزارم و از خدا بهترینها را برایتان آرزو دارم.
در مورد دستورجلسه وادی دوم و تاثیر آن روی من، همانطور که آقای مهندس بارها و بارها عنوان نمودهاند، این وادیها همچون نور و چراغی هستند که در تاریکی و ظلمت، راه درست زندگی کردن را به ما نشان میدهند، ما میتوانیم با بهره گرفتن از این وادیها که همگی الهام گرفته از کتب آسمانی ما است و خرد جمعی نیز همه اینها را قبول دارند برای داشتن زندگی آرام و آسایش از آنها بهره بگیریم، تمامی موجودات جهان از نباتات، گیاهان، جامدات و حیوانات گرفته، همه آنها بر اساس یک قانون دقیق و مهندسی شده به سمت یک مقصد مشخص در حرکت هستند و ما اگر به جهان هستی نگاه کنیم هیچ موجودی را نمیبینیم که بیهوده و بیفایده خلق شده باشد و هر کدام از این موجودات و اجزای هستی، نقش و جایگاه ویژهای برای خود دارند اگر ما با دقت نگاه کنیم؛ حتی یک الکترون یا پروتون را پیدا نمیکنیم که بیکار بوده یا بیفایده باشد شاید ما بعضی از چیزها را فکر کنیم که مضر و خلقت آنها بیفایده است، که اینطور نیست.
اگر ما همان یک بوته خشک را در بیابان در نظر بگیریم و بخواهیم آن را از نظام هستی حذف کنیم، حتماً به چرخه طبیعت خدشه وارد میکنیم؛ اما در مورد خلقت انسان، خداوند برای خلقت انسان چنان ارزش و مقامی قائل شده است که آن را به عنوان اشرف مخلوقات خود معرفی نموده، که من آسمان و زمین را به تسخیر انسان درآوردهام تا بتواند روی زمین زندگی و از آنها بهرهمند شود. اگر ما بخواهیم انسان را از چرخه هستی حذف کنیم، همه چیز معنی و مفهوم اصلی خود را از دست خواهد داد؛ چون خداوند هر آنچه روی زمین وجود دارد را برای انسان آفریده است، برای اینکه از آنها استفاده کند و در خدمت خود بگیرد.
پس میتوانیم بگوییم خلقت جهان، مقدمهای برای حضور انسان است خداوند علاوه بر این همه لطفی که برای ما در نظر گرفته، توانایی و ویژگیهای زیادی به ما داده است که یکی از این تواناییها، قدرت تفکر و تعقلی است که همه ما از آن برخوردار هستیم و با همین قدرت میتوانیم بسیاری از ناشناختهها را کشف کرده و به راز وجودی آنها پی ببریم. امام علی در یک حدیث میفرمایند: خداوند هر آنچه در زمین هست را برای شما آفریده تا از آنها استفاده کرده و برای رفتن به بهشت و دوری از آتش جهنم از آنها بهرهمند شوید.
بر اساس همین قدرت تفکر که خداوند به ما عطا فرمودهاند، بعضی اوقات ما به طرف راههای ضد ارزشی کشیده میشویم و در اعماق تاریکیها فرو میرویم یکی از دلایل رفتن به اعماق تاریکی، همین از دست دادن قدرت تفکر است. وقتی ما به یک مشکل برمیخوریم که از خاصیت انسان است زمین و زمان را مقصر میدانیم، جز خودمان و از همه توقع داریم اینجاست که لب به شکوه و شکایت باز میکنیم و به خداوند میگوییم: خدایا مرا برای چه خلق نمودهای؟ من به این دنیا آمدم، چه کار کنم؟ این حرفها را برای چه میزند! به خاطر اینکه ناامیدی و بیارزش بودن، بر انسان غلبه کرده و باعث میشود خود را یک موجود بیارزش حساب نماید تا زمانی که ما به کنگره میآییم و با وادیها آشنا میشویم، تیتر وادی دوم به ما میگوید: هیچ مخلوقی، جهت بیهودگی پا به هستی نمیگذارد. ما به هیچ نیستیم، اگر خود به هیچ فکر کنیم.
این وادی میخواهد به ما امید و انرژی بدهد، ما این را متوجه شویم که پشت هر خلقت خداوند، حتماً یک حکمتی بوده و خداوند یک رسالتی بر عهده او گذاشته است، هستی و این دنیا بدون حساب و کتاب نیست این خود ما هستیم که انتخاب میکنیم پا به این هستی بگذاریم، مهندس در جلسه چهارشنبه عنوان نمودند: من این قدرت را دارم، نه تنها انسان خود خانواده، شهر و منطقهای که میخواهد در آن زندگی کند را انتخاب میکند. پس ما نمیتوانیم از کسی گلایه داشته باشیم ما بندگان و مخلوقات خداوند، کسانی هستیم که به این سیستم آمدهایم تا کار کرده و آموزش دیده و خدمت نماییم.
وظیفه و رسالتی که بر عهده ما است، به انجام برسانیم چنانچه ما وظیفه خود را درست انجام دهیم در آرامش قرار خواهیم گرفت و در غیر این صورت مؤاخذه و تنبیه خواهیم شد. در کتاب ادموند و هلیا، زمانی که فرشتگان از خداوند سوال میکنند اگر انسان در روی زمین کار اشتباهی انجام دهد شما آن را تنبیه خواهی کرد؟ خداوند میفرمایند: تنبیه کردن از ذات من به دور است، چون که من مهربان، رحمان و بخشنده هستم، این انسان است که توسط کارهای خودش تنبیه میگردد و نظام هستی بدین شکل است که یک ذره خوبی یا بدی در آن از بین نمیرود و گم نخواهد شد، اگر ما بخواهیم به سمت ارزشها برویم مطمئناً نیروهای مثبت به ما کمک خواهد کرد، تا در آن مسیر ثابت قدم باشیم و بالعکس. اگر به سمت زشتیها و تاریکیها برویم این نیروهای منفی است که به سمت ما جذب خواهد شد.
مثلاً همین تنبیه شدن توسط کارهای خود انسان که آقای مهندس فرد مصرف کننده را که به اعتیاد دچار شده را مثال زدند، شخصی که معتاد میشود توسط همان اعتیاد خود تنبیه و مواخذه میگردد و با اعتیاد خود شخصیت، خانواده و تمام داشتههایش را از دست میدهد؛ پس ما از این وادی متوجه میشویم، تمام ناامیدی و گرفتاریهایی برای ما امکان دارد پیش بیاید و در تاریکیها قرار بگیریم، باید این را بدانیم که با برگشت به سمت صراط مستقیم، رسالتی که خداوند بر عهده ما قرار دادهاند میتوانیم به حال خوش برسیم و مسیر درست زندگی خود را پیدا کنیم. یکی از موهبتهای بزرگی که خداوند در زندگی من قرار داد، همین آشنا شدن با مسیر کنگره بود تا در این مسیر قرار گرفته و از تاریکیهایی که در زندگی خودم قرار داشت و هیچ گونه آشنایی با آنها نداشتم، برای من روشن شد و با آموزشهایی که در کنگره وجود دارد، توانستم ذرهای با این جهل و نادانی خودم، راه بیایم و به ارزشی که خداوند برای من قائل شده پی ببرم.

مرزبان کشیک: همسفر مهتاب و مسافر رضا
تایپ: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فرشته (لژیون سوم)
عکاس: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون نهم)
ارسال: همسفر آذر رهجوی راهنما همسفر فرشته (لژیون سوم) خدمتگزار سایت
همسفران نمایندگی باباطاهر
- تعداد بازدید از این مطلب :
128