وادی دوم به یک جزء از اهمیت آفرینش پرداخته است

هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. در رابطه با دستور جلسه با دو بیت از "مولانا" شروع می‌کنم.

روزها فکر من این است و همه شب سخنم که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

از کجا آمده‌ام، آمدنم بهر چه بود؟ به کجا می‌روم؟ آخر ننمایی وطنم

 مانده‌ام سخت عجب، کز چه سبب ساخت مرا یا چه بوده است مراد وی از این ساختنم

وادی دوم به یک جزء از اهمیت آفرینش پرداخته است که هیچ چیز بی‌ هدف آفریده نشده است چه انسان و چه حیوانات و جانوران دیگر. من وقتی به یک موجود سطحی می‌نگرم فقط زیبایی پروانه یا گل را می‌بینم. آقای مهندس فرمودند: حیوانی مثل کفتار که خیلی صورت زیبایی ندارد شاید بگوییم بیهوده آفریده شده است ولی اگر همین کفتار نبود و حیوانات مرده را نمی خورد، بوی نامطبوع حیوانات مرده باعث بیماری و ناخوشایندی اطرافیان می‌شد.

وقتی با چشم باز به اطراف نگاه کنیم یا همان طبیعت خودمان که زندگی بخش است، تمام اجزائش باعث حیات است، همین خاک، آب، دریا رودخانه‌ها، کوه‌ها، درختان، دشت‌ها همگی مایه حیات است.

آقای مهندس فرمودند: همین کرم خاکی که به نظر ما خیلی بی چیز است با ایجاد حفره در خاک‌های کشاورزی باعث ورود اکسیژن به زیر خاک می‌شود که باعث تقویت زمین‌های کشاورزی هستند.

در مقابل انسان‌ها قرار دارند که به قولی اشرف مخلوقات‌اند در میان انسان‌ها کسانی که ضد ارزشی عمل نمی‌کنند، می‌توانند زندگی بخش باشند مثل پزشکان می‌توانند آینده‌ی شخصی را به سوی مثبت ببرند، مثل معلمین یا یک مثال عینی که اَمثال من همسفر و اصطلاحاً کنگره‌ای شخصی مثل آقای مهندس در رأس که با کشف متد DST زندگی و رنگ دوباره‌ای بخشیدند یا بهتر بگوییم به زندگی برگرداندند مسافران و همسفران را که امیدوارم همواره نور در زندگی‌شان جاری باشد.

‌در مقابل اشخاصی هستند که شیطان در وجودشان نفوذ کرده و ضد ارزش‌ها را با خود دارند، اشخاصی با کینه، خشم، حسد، زندگی‌هایی نابود کرده‌اند یا نا امیدی بحث قابل تأمل در این وادی است که هما‌نگونه که همیشه شنیده‌ایم نا امیدی از شیطان است که نا امیدی ما را به قعر تاریکی‌ها می‌برد ما را از تلاش و کوشش باز می‌دارد.

یا به سبب یک نا خوش احوالی یا بیماری، ناامید می‌شویم. طبق مثالی که آقای مهندس در سی‌دی در مورد شخصی که با وجود بیماری قهرمان چند دوره مسابقات ‌دوچرخه سواری می‌شوند، انسان با امید زنده است و باید با دید مثبت به زندگی بنگریم.

نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر پروانه (لژیون دوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر پروانه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی طارم