هیچ مخلوقی جهت بیهودگی پا به هستی نمی‌نهد

همسفر فاطمه :
در وادی اول آموختیم، برای درمان اعتیاد فکر کنیم و نقشه‌ای دقیق و حساب شده ترسیم نما‌ییم که راه به عقب نداشته باشد. در وادی دوم به ما می‌گوید، هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. یعنی هیچ مخلوقی در این جهان هستی به جهت بیهودگی خلق نشده است همه و همه از ریز و درشت دارای عملکرد خاصی هستند که هیچ چیز نمی‌تواند جای آن عملکرد را پر کند. همه‌ی ما دارای خصوصیات و توانایی‌های خاص خودمان هستیم که نظیر آن وجود ندارد. یک مصرف کننده مواد مخدر از روی ناآگاهی راه تاریکی را انتخاب کرده و در چنین حالتی شخص احساس ناامیدی و بی‌خاصیت بودن می‌کند و یکی از نتایج حرکت در مسیر ضد ارزش‌ها همین پوچی است.  باید دانست این وضعیت قابل تغییر است و اگر بخو‌اهیم، می‌توانیم همه چیز را عوض کنیم و از پایین‌ترین نقطه به بالاترین نقطه و چایگاه برسیم.

همسفر فریبا:

زمانی که خداوند تبارک و تعالی موجودی به نام انسان را خلق کرد فرمود؛فتبارک الله احسن الخالقین، پس انسان موجود ارزشمندی است که ساختار درون و بیرون خیلی پیچیده‌ای دارد، در نتیجه امکان ندارد که انسان بیهوده قدم به حیات نهاده باشد. نه تنها انسان بلکه ریزترین موجود زنده که ممکن است در نظر ما بی‌ارزش و بی‌اهمّیت باشد هم بیهوده آفریده نشده است و نقش مهمی در حیات کره زمین ایفا می‌کند. من از این وادی آموختم، همیشه سعی بر این داشته باشم، در مسیر ارزش‌ها حرکت کرده و از فرصت محدود زندگی که خداوند در اختیارم نهاده، بهترین استفاده را داشته باشم و به اتفاقات زندگی با نگاه عمیق‌تری نظر کنم و از آن‌ها در جهت بالا بردن جهان‌بینی‌، بهره ببرم.

همسفر  رقیه :

وادی دوم به ما ما می‌گوید؛ هیچ مخلوقی جهت بیهودگی پا به حیات‌ نمی‌نهد‌. ما اگر به هستی نگاه کنیم امکا‌ن ندارد چیز‌ی پیدا کنیم‌،  که  جهت بیهودگی قدم  به  هستی گذا‌شته باشد‌. و اگر باورمان این باشد‌، که بیهود‌‌ه در جهان هستی زندگی می‌کنیم‌، بدانیم که این تصویر و پندار نادرستی است، که نتوانسته‌‌ا‌یم به هسته‌‌ا‌ی درونی یا فلسفه وجودی آن‌ها پی‌ببر‌یم‌. همه مطالب در درون ما وجود دارد که مانند قله‌های آتشفشا‌ن هستند‌. اما آرام و بی‌صدا زندگی معناد‌ار است‌‌ و هستی بی‌هد‌ف نیست‌‌ و  معجز‌ه حیات‌ خود حیات‌ است‌. ما‌ نه زایید‌ه اتفاق هستیم‌، بلکه در  هر ذر‌ه‌ا‌ی‌ از  عالم هستی‌ حیات‌ وجود‌ دارد‌، زیرا مدام در حال حرکت‌ و تحول است‌. هیچ چیز بی دلیل و بدون هدف و اتفاق نیست‌، زمانی که انسا‌ن آفرید‌ه شد‌، قدرت‌مطلق او را بر سر دو راهی قرار داد؛ تاریکی یا ضد‌ارز‌ش‌ها  و روشنایی یا ارزش‌ها بودند تا  انسا‌ن بتواند‌، بر مبنا‌ی اختیا‌رش انتخاب‌ کند‌ و زمانی که در راستای صراط مستقیم قرار گرفتیم، برای بهبودی جسم و روان تلاش کنیم تا بتوانیم به مثلث دانایی نزدیک شویم و از نقطه سخن به عمل برسیم‌  تا بتوانیم به فرمان‌ عقل نزدیک شویم.

همسفر آیلار :
آقای مهندس در مورد وادی اول فرمودند، در وادی اول تفکر را مطرح کردیم، اولین قدم برای انسان که بتواند به آرامش برسد وادی تفکر است و برای هر کاری که بخواهیم انجام بدهیم، باید اول تفکر و اندیشه کنیم‌ اما در وادی دوم، هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.
زمانی  که انسان پا به هستی گذاشت قدرت مطلق او را بر سر یک دوراهی، یکی راه تاریکی‌ها و دیگری راه روشنایی قرار دارد. ما وارد تاریکی‌ها شده‌ایم، زیرا قدرت اختیار داشته‌ایم، اکنون از این قدرت باید استفاده کنیم و با انجام ارزش‌ها از تاریکی‌ها خارج شویم و ما تاریکی‌ها را تجربه می کنیم تا به عظمت روشنایی پی ببریم. نبایستی بگذاریم تاریکی‌ها ما را ناامید کنند بلکه باید از آن‌ها عبور کنیم.

همسفر فاطمه :
در وادی اول گفتیم، با تفکر کردن راه برای ما نمایان می‌شود و همه ساختارها پدیدار می‌شود. در وادی دوم که همه خوب به موضوع اصلی آن پی بردیم در مورد امید و ناامیدی صحبت می‌شود. در خلقت هر موجودی یک حکمت و یک فلسفه قرار داده است. با آشنا شدن با این وادی، یاد گرفتم که نباید به خیلی چیزها فکر کرد، باید درست فکر کنم تا بتوانم درست زندگی کنم و در نتیجه کسانی که با من هم زندگی می‌کنند، زندگی درستی خواهند داشت. اگر من به زندگی امیدوار باشم حتما زندگی خیلی زیباتر از چیزی هست که دیده می‌شود و حتی اگر بدترین اتفاقات هم برای من در جریان باشد، مطمئن هستم که خدا هست و من در این مسیر تنها نیستم.

همسفر فاطمه :

وادی دوم این‌گونه بیان می‌کند، هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. اگر احساس پوچی و ناچیز بودن به ما دست می‌دهد، علت آن است که اعتماد به‌نفس خود را به علّت تفک‍ّّرات غلط و حرکت در مسیر ضدارزش‌ها و درگیرشدن با بیماری‌های جسمی و روانی از دست داده‌ایم.
اگر به تمام هستی نگاه کنیم، امکان ندارد چیزی پیدا کنیم که بیهوده خلق شده باشد. وقتی انسانی پا به هستی گذاشت خداوند اورا بر سر دو راهی قرار می‌دهد، حالا می‌خواهد به سمت تاریکی ها یا به سمت روشنایی برود. ما در هستی تنها و بدون پشتیبان نیستیم و نیرویی برتر یا قدرت مطلق ما را یاری می‌رساند. وقتی در راستای صراط مستقیم  قرار گرفتیم باید برای بهبودی خودمان تلاش کنیم تا به سلامت جسم و روان برسیم.

رابط خبری لژیون هفتم: همسفر آیلار  رهجوی راهنما همسفر لیلا(لژیون هفتم)
ویراستاری و ارسال: همسفر رباب رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون اول) دبیر سایت
نمایندگی همسفران صائب تبریزی