سنگ لعل شود در مقام صبر

گویند سنگ لعل شود در مقام صبر. آری، می‌شود؛ اما به خون‌جگر. اگر صبر کنید، سنگ لعل می‌گردد. لعل، سنگی قیمتی و زیباست و سنگ برای تبدیل‌شدن به لعل؛ باید در شرایط دشواری قرار گیرد. صبر به معنای گذراندن زمان نیست، بلکه به معنای تحمل فشارها و تلاش برای بهبود وضعیت است.
در کنگره، راهنما به شاگردش می‌گوید صبور باش، همه‌چیز درست می‌شود؛ اما شاگرد پاسخ می‌دهد: نه، اکنون همسرم مرا ترک کرده، از کاردارم اخراج می‌شوم و مشکلات بسیاری دارم. روزانه مواد مصرف می‌کنم، بدهی‌هایم زیاد است و پرونده‌های قضایی دارم. آیا توانایی حل آن‌ها رادارم؟ انسان‌ها همواره در شرایط سخت قرار می‌گیرند. حال، انسان چیزی را باور دارد، خدا را می‌پذیرد و ایمان دارد. نشانه‌ها را مشاهده می‌کنند؛ اما در اعماق دلش می‌گوید: برای من این قضیه به حقیقت نخواهد پیوست. وقتی به خود می‌نگرد در باورش نمی‌گنجد که چگونه می‌توان از چنین موجود تخریب‌شده‌ای، موجودی ساعی و مصمم به وجود آورد؟

این حقیقت در مورد همه ما صادق است. ما کجا بودیم و به کجا رسیده‌ایم؟ باورشان نمی‌شود به موفقیت درمانی برسیم یا روزی حالمان خوب شود. وقتی صبر و تحمل را پیشه می‌کنند، پس از مدتی می‌بینند به نتیجه رسیده‌اند. صبر و تحمل همان سنگی است که به لعل تبدیل می‌شود.

افرادی تاجر می‌گردند، برخی از جوانان تحصیلات عالیه می‌گذرانند و لیسانس، فوق‌لیسانس یا دکترا کسب می‌کنند. گروهی تمام سرمایه خود را از دست می‌دهند؛ اما دوباره با تلاش آن را به دست می‌آورند. مهم این است که وقتی انسان در شرایط سخت و بحرانی قرار می‌گیرد، راه خروجی برایش وجود دارد. گاهی در چنین شرایطی، می‌خواهیم میدان را خالی کنیم و فرار کنیم؛ باید از پیشرفت‌های کوچک خرسند باشیم.

زمانی که موفقیتی را به دست می‌آوریم؛ حتی اگر بسیار ناچیز باشد؛ باید ارزش آن را بدانیم. همه بیماری‌ها از ناامیدی‌ها و از عدم اعتقاد به خداوند است؛ باید به توکل پرداخت. استرس عمر را کوتاه می‌کند و امیدواری عمر را طولانی می‌سازد. استرس و ناامیدی انرژی انسان را می‌گیرد؛ اما امیدواری به انسان نیرو می‌بخشد؛ حتی اگر این امیدواری پوچ باشد، امیدواری پوچ نیز به شما انرژی می‌دهد.

ما مسافریم و کنگره هم همین را می‌گوید. موفقیت‌های کوچک را باید ارج نهیم و از آن‌ها انرژی بگیریم. هدف اصلی کنگره ۶۰، مهار درمان، آموزش و پیشگیری تعریف‌شده است و به این دلیل در مسیر خود در حال حرکت است؛ بنابراین هدف همه اعضا؛ باید واحد باشد.

مهندس به اهمیت دوستان اجتماعی اشاره کردند. دوست خوب، سرمایه اجتماعی ماست. جمله‌ای که همیشه در ابتدای جلسه تکرار می‌کنیم این است که: خداوند ما را از دست نیرومندترین دشمن خودمان که همان جهل و ناآگاهی خودمان است نجات دهد. جهل و ناآگاهی به این معناست که برخی از انسان‌ها نیازی به دشمن ندارند؛ خودشان دشمن خود هستند و با جهل خویش در مشکلات گرفتار می‌شوند.
اگر دقت کنیم، همه مشکلات را خودمان با تصمیمات نادرست خود به وجود می‌آوریم. در رابطه با عقاید کهن، فرمودند که عقاید کهن ارتباطی با تاریخ ندارند، همان عقاید پوسیده و نادرست که شامل خصلت‌های نامناسب و ناپسند مانند مصرف مواد، الکل، دخالت در کار دیگران و بدخواهی است. در پایان، تأکید کردند که تمامی افراد با توجه به هر موقعیت، شغل، حرفه و جایگاهی که دارند با مسائل مثبت و منفی مواجه‌اند و درگیر مسائل سیاسی، اقتصادی، عشقی و غیره می‌شوند. ما باید بیاموزیم که به بهترین شکل مشکلات را از سر راه خود برداریم.
نویسنده: همسفر سهیلا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوم)
منبع: سی دی صبر
رابط خبری: همسفر آی سودا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوم)
ویرایش: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون هشتم) دبیر سایت
ارسال: همسفر فائزه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی تخت جمشید