مسئول کسی هست که پاسخگو است

جلسه پنجم از دوره اول کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی طارم با استادی راهنما همسفر زهرا، نگهبانی همسفر زهرا و دبیری همسفر بهناز با دستور جلسه «ظرفیت و مسئولیت (قبله گم کردن)» روز دوشنبه ۱ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد: 

امروز دستور جلسه در مورد مسئولیت، ظرفیت و قبله گم کردن است اول از همه می‌خواهم در مورد ظرفیت کمی صحبت کنم. باید هر موجودی اول به یک ظرفیتی برسد که به ظرفیت بالاتری هم بتواند برسد این که ظرف هر کس چه‌قدر است مهم است، ظرف‌ها بعضی اندازه انگشتانه است برای بعضی‌ها اندازه یک لیوان است و برای بعضی هم اندازه یک کاسه است برای بعضی اندازه دریاچه است و برای بعضی هم اندازه دریا است.

در عرفان هم همینطور است آقای مهندس می‌گویند: یک ذره شراب عرفانی می‌خورند و کمی اطلاعات از هستی شناخت پیدا می‌کنند دیگر از فردا عربده می‌کشند و جواب سلام هیچکس را نمی‌دهند فکر می‌کنند آخر انرژی درمانی هستند و برگزیده‌ی خداوند هستند؛ اما بعضی‌ها دریا را می‌نوشند ولی صدایشان در نمی‌آید؛ پس ظرفیت انسان‌ها با هم فرق می‌کند کسی که ظرفیتش اندازه یک لیوان آب است اگر به او بخواهیم بیشتر آب بریزیم لبریز می‌شود.

مثلاً یک مدیر مدرسه را به عنوان رئیس دانشگاه انتخاب کنیم لبریز می‌شود یعنی از ظرفش بیرون می‌ریزد و تخریب ایجاد می‌کند بعضی‌ها حتی ظرفشان به گونه‌ای است که تحمل سلامتی را هم ندارند یعنی سلامتی را نمی‌توانند بپذیرند، ظرفیت فقط در مورد پول و مقام نیست باید برای سلامتی هم ظرف وجودی پذیرا باشد بعضی‌ها باید همیشه مریض باشند تا خلق خدا از دستشان راحت باشند؛ وگرنه اگر سلامت باشند شروع می‌کنند دیگران را اذیت کردن.

در مورد پول بعضی‌ها ظرفیت یک پول سیاه را دارند اگر یک مرتبه به آن‌ها پول زیادی داده شود تخریب وحشتناکی ایجاد می‌شود تا دیروز خانواده در شأنشان بود حالا که پول زیاد دارند در شأنشان نیست این خانواده پدر و مادر هم را نمی‌توانند پذیرا باشند فرقی نمی‌کند در مقام، تأثیر، علم، عرفان، هم ظرف وجودی باید متناسب با جایگاه باشد. حال می‌خواهیم بدانیم چگونه ظرف وجودی باید به دست بیاید؟ آقای مهندس می‌گویند: اصلاً نمی‌شود دست ما نیست که ظرف وجودی را بخواهیم از امروز یا از فردا بالا ببریم و تغییر دهیم، دست ما نیست باید ذره‌ذره این ظرفیت بالا برود یک مرتبه نمی‌تواند بالا برود، با کار کردن، علم، آگاهی، شعور، فهمیدن، تجربه، آموزش، تفکر ذره‌ذره این ظرفیت به صورت تدریجی بالا می‌رود و در موجود
تعمیم داده می‌شود.

وقتی ظرفیت به وجود آمد؛ باید مسئول بود، یعنی چه؟ مسئول از سوال می‌آید مسئول کسی هست که پاسخگو است و جواب می‌دهد اگر من مسئول اداره هستم یعنی سوالاتی از من می‌شود و باید پاسخگو باشم اگر من مسئول لژیون هستم باید پاسخگو باشم. بعضی اوقات ما خیال می‌کنیم مسئول یعنی رئیس بودن یعنی باید معنی لغت را هم خوب بفهمیم من مسئول مردم ایران هستم باید پاسخگو در برابر تمام مواردی که مربوط به مردم ایران می‌شود باشم.

در هستی هم همینطور است وقتی ظرفیت بالا می‌رود پذیرش هم بالا می‌رود، پس ظرف انسان بزرگ است یعنی پذیرش او برای مسئولیت‌ها بالاتر می‌رود حتی رهجو هم در قبال راهنما مسئول است برای نظمی که دارد، برای منظم بودن در طول سفر اول، حال اگر کسی ظرفش بزرگ نشده باشد و به او مسئولیتی داده شود قبله‌اش را گم می‌کند؛ پس این‌ها کاملاً به هم مربوط هستند.

هر موجودی که ظرفیتش بالا برود به او مسئولیت بیشتری می‌دهند؛ شاید این برای شما محسوس نباشد مثلاً چرا یک موجود می‌شود مسیح و یا یک موجود دیگر می‌شود محمد برای این که پذیرش و ظرفیت آن‌ها بالا است و مسئولیتی که کائنات به آن‌ها می‌دهد هم بزرگ است. حتی حالت روحی و روانی ما همه چیز بر مبنای پذیرش ما است. اگر کسی ظرفیتش به اندازه یک کارمند ساده باشد و مسئول اداره شود آن اداره را به تخریب می‌کشاند.

مرزبان کشیک: همسفر سمیه 
عکاس و تایپیست: همسفر زیبا مرزبان خبری
ویراستاری و ارسال: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر پروانه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی طارم