قبله گم کردن یعنی هدف خود را گم کردن

دستور جلسه خلقت این است، که هر موجودی ظرفیتی دارد و هر کس به اندازه پذیرش خود مسئولیتی را می‌پذیرد. اگر از ظرفیتش بیشتر مسئولیت بپذیرد اصطلاحاً می‌گویند: قبله خود را گم کرده است، یعنی هدف خود را گم کرده‌ است. زیرا معبود و انسان‌های دیگر که به او کمک کرده‌اند را قبول ندارد.
انسان پیمانی که با خداوند بسته است را فراموش کرده و به مسیر دیگری می‌رود.
تمام هستی بر مبنای ظرفیتی بنا شده است. هر موجودی ظرفیت مخصوص به خود را دارد و گویی انسان همه این مراحل را طی کرده است.
بعضی انسان‌ها درنده، بعضی‌ها گستاخ، بعضی‌ها وفادار، بعضی‌ها فریبکار و......هستند. آن‌ها تمامی خصوصیات حیوانات را در خود دارند. حال باید دید انسان به کدام یک از این‌ها گرایش دارد.
ظرفیت هر انسانی با انسان دیگر متفاوت است. ظرفیت انسان‌ها ممکن است به  اندازه یک لیوان تا به اندازه‌ دریا متغیر باشد.
زمانیکه ظرفیت یک انسان به اندازه یک استکان باشد، اما به اندازه یک لیوان در داخل آن آب بریزیم، از آن لبریز می‌‌شود و دچار مشکل می‌شود. باید ذره‌ذره ظرفیت را با  تحمل، آموزش، تجربه و تفکر بالا برد. هنگامی که ظرفیت بالا رفت باید در مقابل دیگران مسئول و پاسخگو باشد.
حال اگر به کسی بیش از ظرفیتش مسئولیت بدهیم قبله‌اش را گم می‌کند. بعضی انسان‌ها مانند حضرت محمد و حضرت نوح ظرفیت بالایی دارند و به آن‌ها مسئولیت بزرگی داده است.
زمانی که انسان بعد از خصوصیات حیوانی به درجه‌ای می‌رسد که صورپنهان آن پالایش و تبدیلات شده است، یک انسان موزی و درنده به انسان سالم و صالح تبدیل می‌شود و در مقابل مردم محبوب و در نزد خدا عزیز و بزرگ است. این انسان به طرف الهامات الهی می‌رود و صورپنهان و آشکارش یکی می‌شود و همه چیز آن واقعی است.
یک عده از انسان‌های دیگر هستند که با مخدرات یا به وسیله کلاس‌های ویژه می‌خواهند ارتقا یابند. این‌ها اگر به جایی هم برسند دچار مشکل می‌شوند. زیرا قسمت صورپنهان آن‌ها دچار نقص است.

نویسنده: همسفر زهرا
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون اول)
رابط‌خبری: همسفر پروانه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون اول)
ویراستاری و تنظیم: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون اول)

همسفران نمایندگی دماوند