تمام خلقت خداوند دارای ظرفیتی است از گیاهان و حیوانات گرفته تا انسان و نفس آن‌ها بر اساس اطلاعات، آگاهی و ظرفیتی که دارد؛ برای آن‌ها تعیین موجودیت می‌کند، مثلاً نفس یک درخت خرما با نفس یک بوته بیابان و نفس یک شیر درنده، یک سگ وفادار یا یک گربه فراموش‌کار و بی‌وفا با هم فرق می‌کند که تمام خاصیت حیوانات در انسان جمع شده است و انسان براساس گرایش و ظرفیتی که دارد می تواند مثل یک گربه بی‌وفا یا مثل یک سگ قدرشناس و با وفا باشد. ظرفیت؛ یعنی اندازه که ظرفیت انسان‌ها باهم متفاوت است و انسان با کسب تجربه، تفکر و آموزش و همچنین بالابردن نقطه تحمل ذره‌ذره می‌تواند ظرفیتش را بالا ببرد و بعد از بوجود آمدن ظرفیت نوبت به مسئولیت می‌رسد و حتماً باید قبل از رسیدن به یک مسئولیت، ابتدا ظرفیت پذیرش آن مسئولیت در ما بوجود آمده باشد وگرنه قبله خود را گم می‌کنیم؛ یعنی هدف خود را گم می‌کنیم و در این صورت نمی‌توانیم به خوبی پاسخگوی آن مسئولیت باشیم و کاری که به ما سپرده شده را به خوبی انجام نخواهیم داد. مثلاً یک کارگر قبل از بوجود آمدن ظرفیت برای رئیس شدن اگر رئیس یک اداره شود، آنجا را به نابودی می‌کشاند و نمی‌تواند پاسخگوی آن مسئولیت باشد. در حیوانات ظرفیت و مسئولیت از پیش تعیین شد؛ ولی در انسان در اثر تزکیه و پالایش‌های متعدد و خواص ناخوشایند حیوانات از ما دور شده است؛ ولی اگر بخواهد ممکن است یک انسان از یک گرگ درنده‌تر شود و انسان مهربان دیروز تبدیل به یک جانی شود. بعضی از انسان‌ها می‌توانند در ظاهر مهربان و با‌محبت باشند؛ ولی این زیاد طول نمی‌کشد و سرانجام نقاب از صورت آن‌ها می‌افتد؛ ولی اگر صفات خوب در ما فقط در صور ظاهر نباشد و بدون نقاب و واقعی، محبت و مهربانی را پیشه خود کنیم در آن صورت خداوند این انسان را عزیز خودش و محبوب مردم خواهد کرد.
یکی از پایه‌های مسئولیت این است که نسبت به جایگاهی که در آن قرار می‌گیریم دانایی داشته باشیم. انسان باید آگاهی و دانش لازم را داشته باشد تا بتواند آموزش را دریافت کند. پشت هر مسئولیتی یک خواسته و یک هدف وجود دارد.خود فرد باید خواسته داشته باشد تا بتواند آن مسئولیت را در راستا خواسته خود به خوبی انجام دهد. زمانی ما می‌توانیم در جایگاهی قرار بگیریم و مسئولیتی را بپذیریم که عملکرد خوبی داشته باشیم تا زمانی‌که به ما مسئولیتی داده می‌شود ظرفیت را در خود بوجود آورده باشیم؛ زیرا در آن جایگاهی که قرار می‌گیریم حس را دریافت می‌کنیم و باید قلب آن را جذب کند تا دچار انباشتگی و انفجار نشویم. صبر یکی از قدرت‌های درونی انسان است که با آن می‌توانیم نقطه تحمل و ظرفیت خود را بالا ببریم تا بتوانیم مسئولیت یا خدمتی که به ما داده شده را به خوبی انجام دهیم. به امید روزی که با بالا بردن ظرفیت در وجودم بتوانم صفات خوب و ارزش‌ها را نه فقط در صورآشکار بلکه در صو پنهان نیز پذیرا باشم.
نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون جونز)
عکاس: همسفر صدیقه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون سوم)
رابط‌خبری: همسفر حوریه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون جونز)
ویراستاری: همسفر فاطمه (نگهبان سایت)
ارسال: همسفر عطیه (دبیرسایت)
نمایندگی همسفران نیما‌یوشیج بهشهر
- تعداد بازدید از این مطلب :
122