از تفکر تا تعقل

جلسه سیزدهم از دوره دوم جلسات لژیون سردار همسفران نمایندگی دامغان با استادی همسفر وحیده، نگهبانی همسفر زهرا و دبیری همسفر سکینه با دستور جلسه «وادی اول و تأثیر آن روی من» در روز دوشنبه ۱۸/ ۰۱/ ۱۴۰۴ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان وحید هستم یک همسفر
از نگهبان عزیز متشکرم که این فرصت را به من دادند که در این جایگاه قرار بگیرم. سال نو را تبریک می‌گویم، امیدوارم سال پر خیر و برکتی پیش رو داشته باشید.
دستور جلسه امروز وادی اول «با تفکر ساختار را آغاز می‌گردد بدون تفکر آنچه هست رو به زوال می‌رود» و تاثیر آن روی من. خیلی اوقات در زندگی تفکر درستی نداشتم و در مسیر ارزش‌ها نبودم. این تفکر غلط به طبع نتیجه خوبی را هم به همراه نداشت؛ اما در راستای همین تفکر نادرست که منجر به نتایج نادرست و تجربیات تلخ شد، برای من درس‌های زیادی را داشت، همه این‌ها در من تبدیل به تعقل شد. در اثر همین تجربیات غلط، من درس گرفتم که این راه‌ها نادرست است و به نتایج درستی ختم نمی‌شود. گاهی برای حل مسئله ما تفکر می‌کنیم و راه‌های زیادی را می‌سنجیم اما به نتیجه مطلوب نمی‌رسیم در اینجا به این مفهوم می‌رسیم که نتیجه نامطلوب نشان دهنده تفکر نادرست است. ما وقتی بعد از تفکر حرکت می‌کنیم، مسیر چه درست باشد چه نادرست، چه تفکر درست باشد چه نادرست نیروهای القا، احیا و تحرک به یاری ما می‌آیند و ما را به انتهای مسیر هدایت می‌کنند. نیروهای خلقت به صورت خودکار عمل می‌کنند. چه ما بخواهیم و چه نخواهیم. اگر تفکر درست باشد ما را به سمت روشنایی‌ها یاری و هدایت می‌کنند و اگر تفکر نادرست باشد ما را به سمت تاریکی‌ها یاری و هدایت می‌کنند. در مورد رسیدن من به این مکان و کنگره ۶۰، وقتی به گذشته برمی‌گردم، می‌بینم این تفکر ناخواسته درون من وجود داشت، من همیشه طالب رسیدن به تکامل و آرامش بودم، همیشه اهدافم را روی کاغذ می‌آوردم. شاید در آن زمان، معنی واقعی تکامل را نیز نمی‌دانستم اما برای رسیدن به این خواسته تفکرات زیادی را در سر پروراندم و در پی آن تفکرات به راه‌های زیادی قدم نهادم، اما مرا به نتیجه دلخواهم نمی‌رساند. پناه بردن به معنویات، دنبال کردن کلاس‌های رسیدن به آرامش و... راه‌هایی بودند که امتحان کردم. در نهایت دنباله رو این تفکر و یاری نیروهای مافوق، اتفاقی که افتاد؛ این خواسته قلبی و عمیقم برای رسیدن به آرامش و تکامل، مرا در کنار یک مصرف کننده قرار داد؛ گرچه بسیار تلخ و ظاهری کاملاً دور از تصور نسبت به آنچه که می‌خواستم بود اما...! در واقع این چالش آغازگر مسیر رسیدن من به تکاملی که همیشه به دنبال آن بودم بود.
تفکر من باعث شد که در مسیر کنگره ۶۰ قرار بگیرم شاید هیچگاه فکر نمی‌کردم برای رسیدن به هدفی که دنبال می‌کنم، باید این چالش را پشت سر بگذارم.
در زندگی فهمیدم تفکر الان من، ساختاری را می‌سازد. اما ساختن و رسیدن به آن ساختار نیاز به زمان دارد و ممکن است سال‌ها طول بکشد. من از این قانون مطلع نبودم و فکر میکردم آنی باید به نتیجه برسم. در وادی اول یاد گرفتم تفکر هم تلاش می‌خواهد، هم صبر می‌خواهد، تا تبدیل به ساختار شود. تفکر درست و سازنده تو را به حرکت وا میدارد. من هنوز معتقدم خیلی زمان نیاز دارم تا این وادی را عمیقا و درست درک کنم. امیدوارم بتوانم این وادی را درک کنم و به تفکری برسم که مرا به سمت ارزش‌ها و روشنایی ها سوق دهد.
ممنونم که به صحبت های من گوش دادید.

مرزبان خبری: همسفر نسیم
تایپ: همسفر فرزانه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: راهنمای تازه واردین همسفر وحیده
همسفران نمایندگی دامغان