پیش‌نیاز تفکر کردن، تجربه و آموزش است

وادی اول به بحث تفکر می‌پردازد و بیان می‌کند که ساختارها با تفکر آغاز می‌شوند و بدون تفکر، هر چیزی به زوال می‌رود. در کنگره۶۰ آموخته‌ام که همه چیز در هستی در حال حرکت است و سکون معنایی ندارد. این بدان معناست که من نیز به‌عنوان بخشی از هستی در حال حرکت هستم، به سمت کمال و روشنایی و یا به سمت تاریکی و زوال. اگر تفکر را از زندگی‌ خود حذف کنم، رفتن به قهقرا امری حتمی و اجتناب‌ناپذیر است. در آموزش‌های جهان‌بینی کنگره۶۰، تفکر تعریف مشخص و معینی دارد و دارای مبدا، مسیر و مقصد است. درست در مقابل فکر کردن قرار می‌گیرد.

هر ساختاری اعم از مثبت یا منفی، با تفکر به‌وجود می‌آید؛ بنابراین تفکر می‌تواند در راستای ارزش‌ها یا ضد‌ارزش‌ها باشد. از متن وادی اول درمی‌یابیم که نیروهای القا، احیا و تحرک نیز با شروع تفکر شروع به فعالیت می‌کنند. این موضوع ربطی به تفکر مثبت و منفی ندارد. سیستم هستی به‌گونه‌ای است که نیروهای اداره‌کننده کائنات با در‌نظر گرفتن خواسته انسان و مسیر حرکت او، خواه ارزش باشد یا ضد‌ارزش‌، به یاری او خواهند آمد؛ اما آن‌چه قصد بیان آن در این نوشتار را دارم و تاکنون از آموزش‌های کنگره دریافته‌ام، این است که باید در تفکر کردن، پروسه زمان را در نظر داشته باشم، به‌ویژه در جهان مادی. تفکر می‌تواند به مثابه یک دانه باشد که باید در شرایط خاص و معینی در زمین کاشته شود و در طول سالیان با مراقبت به ثمر بنشیند. همچنین لازم است زمان مشخصی را به بحث تفکر کردن اختصاص دهم. به این معنا که اگر می‌خواهم در مورد برطرف کردن یک مشکل تفکر کنم، باید زمان خاصی را به آن اختصاص دهم. به‌طور مثال، با خود مقرر می‌کنم که در مورد این موضوع یا مشکل، امشب از ساعت ۷ تا ۷:۳۰ تفکر کنم و اگر به نتیجه‌ای نرسیدم، آن را به زمان دیگری موکول کنم. این دقیقا همان تفاوتی است که بین فکر یا افکار و تفکر کردن وجود دارد. آموخته‌ام که اولین قدم برای تزکیه تفکر، تفکر مثبت و در راستای ارزش‌هاست که همانا تعقل کردن و قرار گرفتن در مسیر فرمان عقل است.

یک مسافر سفر اول که وارد کنگره۶۰ می‌شود، فقط و فقط باید با حس خوب نسبت به آن‌چه در جلسات مشاوره ابتدایی بیان می‌شود، باید تفکر کند که آیا این راه و مسیر ارائه شده می‌تواند او را به سرمنزل مقصود برساند، که همان رسیدن به رهایی از بند اعتیاد است یا خیر. به این صورت، اولین قدم برای نیل به رهایی را برمی‌دارد و باید بداند که پس از این مرحله، ایمان و یا شاید به بیانی دیگر، نیروهای احیا و القا و حرکت باعث می‌شوند که حس بهتری نسبت به آن‌چه در پیش روی او قرار دارد پیدا کند. می‌دانیم که حس، اولین مرحله شروع عقل است و این حس بدون شک و قطعاً منجر به انجام عمل سالم از طرف او خواهد شد. عمل سالم یعنی در طول سفر اول، تفکر کردن و یا همان تعقل کردن را به عهده راهنما بگذارد و با فرمانبرداری بتواند به اعتیاد خود فائق آید؛ بنابراین من به‌عنوان رهجوی کنگره۶۰ به این نتیجه رسیدم، که تفکر مهم‌ترین مسئله است و شالوده اصلی آموزش‌های کنگره بر مبنای آن استوار است. باید در طول سفر دوم به این وادی توجه ویژه‌ای داشته باشم، تا به‌عنوان یک ذره در این جهان هستی، رو به زوال و نابودی نروم.

نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون‌سوم)
ویرایش: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون‌سوم)
ارسال و ویراستاری: همسفر مرضیه دبیر سایت
همسفران نمایندگی بیرجند