تفکر به تنهایی کاری از پیش نمی‌برد

سلام دوستان نسیم هستم همسفر
در وادی اول کتاب ۱۴ وادی، به بحث تفکر می‌پردازد. تیتر وادی بیان می‌دارد؛ که با تفکر ساختارها آغاز می‌شود و بدون تفکر آنچه هست رو به زوال می‌رود.
در کنگره ۶۰ آموختم که همه چیز در هستی در حال حرکت است ،و سکون معنایی ندارد. این بدان معنا است که من هم به عنوان بخشی از هستی در حال حرکت هستم ؛حال یا به سمت کمال و روشنایی، یا به سمت تاریکی و زوال .در صورتی که تفکر کردن را در زندگی خود حذف نمایم؛ رفتن به تاریکی یک امر حتمی است.
در آموزش‌های جهان بینی کنگره ۶۰، تفکر تعریفی مشخص و معینی دارد. آن اینکه دارای مبدا، مسیر و مقصد است. درست در نقطه مقابل فکر کردن قرار می‌گیرد.

هر ساختاری اعم از مثبت و یا منفی از تفکر کردن به وجود می‌آید بنابراین تفکر هم می‌تواند در راستای ارزش‌ها باشد و یا ضد ارزش‌ها، در این میان از متن وادی اول، در می‌یابیم که نیروهای القا، احیا و تحرک با شروع تفکر آغاز به کار می‌کنند. و باز همه بنا بر آنچه گفته شد این موضوع ربطی به تفکر مثبت و منفی ندارد؛ سیستم هستی به گونه‌ای است که نیروهای اداره کننده کائنات، با در نظر گرفتن خواست انسان و مسیر حرکت او خواه ارزش باشد و یا ضد ارزش به یاری او خواهند آمد.

این وادی به من همسفر می‌گوید: تا امروز بی‌صبر بودی و بدون اینکه بیندیشی، هرجا هرچه گفتند برای ترک اعتیاد مسافر خود، انجام دادی. ولی آیا درمانی صورت گرفت؟ آیا سم زدایی، سقوط آزاد و هزاران راه دیگر را که تجربه کردید پاسخی دریافت نمودید؟ پس بیندیش، تصمیم بگیر و بعد با اصول درست، درمان را شروع کن. البته در مراحل بعد، وادی‌های بعد می‌آموزیم؛ که تفکر به تنهایی کاری از پیش نمی‌برد و بایستی در ادامه به اجرا گذاشته شود.
در جزوات کنگره و جهان بینی، تفکر اینگونه تعریف شده  است که تفکر، حرکت از یک نقطه مجهول برای رسیدن به یک نقطه معلوم است. یا به سخن دیگر تفکری درست و منطقی است که مجهولات را برای ما روشن کند.

می‌بینیم که تفکر در قسمت جسم، روان و جهان‌بینی، به ما همسفران چگونه می‌تواند کمک کند و ما در حالت تعادل قرار بگیریم .
و از جسمی خسته و بیمار تبدیل به جسمی سالم و شاد گشته و روان ما آرام و تنهایی و  بی‌حوصلگی‌هایمان، رنگ امید، عشق و تلاش گیرد؛ و در نهایت با آموزش‌های جهان بینی وارد دنیای جدیدی شویم.
باید دانست که تفکر، نقطه شروع تغییرات و تلاش‌هاست و دریافت تفکر از موهبت‌های الهی در قلمرو اختیارات انسانی است. تنها انسان است که می‌تواند با تفکر، ساختار را آغاز و پی‌ریزی نماید؛ در غیر این صورت بدون تفکر، همه چیز پوچ رو به زوال می‌رود. تفکر از نظرخداوند ،یک عبادت است اما نه هر تفکری، بلکه تفکر صحیح که در مکان و زمان صحیح و مناسب انجام گیرد.

منبع؛ کتاب ۱۴ وادی و سایت کنگره ۶۰

مرزبان خبری:همسفر نسیم

نویسنده: مرزبان همسفر نسیم

ویرایش و ارسال:راهنما همسفر آرزو (لژیون دوم)

همسفران نمایندگی دامغان