تفکر یک حرکت درونی

«با تفکر، ساختارها آغاز می‌گردد و بدون تفکر، آنچه هست روبه‌زوال می‌رود.» این وادی، تفکر همراه با آگاهی و شناخت را به ما می‌آموزد و تأکید می‌کند که برای حل یک مسئله یا مشکل، باید تمام جوانب را به‌خوبی سنجید و عوامل صبر، زمان، اراده، پشتکار و خواست پروردگار را نیز در نظر داشت. در این صورت با یاری نیروی مافوق، غلبه بر هر مشکلی امکان‌پذیر خواهد بود. در وادی اول می‌آموزیم که به چه چیزهایی فکر کنیم و از چه چیزهایی دوری‌کنیم. ما به هر آنچه فکر کنیم، تصویر آن را در ذهن خود می‌سازیم و آن را می‌بینیم. تفکر، حرکتی درونی است که ترسیم‌کننده‌ی رفتارهای بیرونی ماست؛ باید بیاموزیم وقتی چیزی را در ذهنمان تصویرسازی می‌کنیم، مطمئن باشیم که این تصویر به واقعیت تبدیل می‌شود؛ پس مواظب باشیم که به افکار منفی راه ندهیم.

در وادی اول، می‌آموزیم اتفاقاتی که در زندگی ما رقم می‌خورد، به دست خود ما است و ما سازنده‌ی سرنوشت خویش هستیم؛ بنابراین، هر چه امروز هستیم، حاصل تفکرات دیروز ما است و هر آنچه فردا خواهیم شد، بازتاب تفکرات امروزمان خواهد بود. گاهی اوقات، مشکلاتی وجود دارند که نمی‌توانیم به‌تنهایی و با تفکر خودمان حل کنیم. در این مواقع، لازم است ازنظر مشورتی دیگران بهره‌مند شویم و برخی از کارهایمان را که برایشان راه‌حلی نمی‌یابیم، رها کنیم تا به دانایی و آگاهی بیشتری دست‌یابیم. باید در تفکر کردن، گذر زمان را مدنظر داشته باشیم و بدانیم که صبر، لازمه‌ی رسیدن به خواسته‌هایمان است. تفکر، مانند کاشتن دانه‌ای است که باید در شرایط خاص و معینی در زمین کاشته شود و در طول سالیان با مراقبت، حرکت و تلاش به‌سوی آن خواسته، به ثمر بنشیند.

انسان خردمند، نخست تفکر می‌کند و سپس دست به عمل می‌زند و این، بزرگ‌ترین دارایی او است. یکی از عواملی که مانع تفکر سالم می‌شود، احساسات منفی است و دیگری، ناآگاهی ما، به همین دلیل در کنگره 60، بر آموزش گرفتن بسیار تأکید می‌شود. ما باید ابتدا روی توانایی‌های خودمان حساب بازکنیم و تصور کنیم هیچ کمکی در کار نیست و با تمام توان برای رسیدن به هدفمان تلاش کنیم و سپس چشم امیدمان به درگاه خداوند باشد. خداوند هرگز ما را به حال خود رها نمی‌کند و ما نباید هیچ‌گاه از درگاه او ناامید شویم. باید بدانیم آنجا که لازم باشد، خداوند به ما یاری خواهد رساند و گاهی نیز عدم یاری او، نشان از نرسیدن زمان مناسب است؛ چراکه حساب‌وکتاب‌هایی وجود دارد که ما از آن‌ها آگاهی نداریم و نمی‌دانیم که آیا این کار به صلاح ما هست یا خیر.

در این مسیر آموختیم که نخستین گام برای تزکیه و پالایش، تفکر است؛ البته تفکر مثبت و در راستای ارزش‌ها که همان تعقل کردن و قرار گرفتن در مسیر فرمان عقل است. القا، احیا و تحرک نیز با شروع تفکر، آغاز به کار می‌کنند. این موضوع، ارتباطی به تفکر مثبت و منفی ندارد و سیستم هستی به‌گونه‌ای است که نیروهای اداره‌کننده‌ی کائنات با در نظر گرفتن خواست انسان و مسیر حرکت او، چه در جهت ارزش‌ها باشد و چه در جهت ضد ارزش‌ها به یاری او خواهند شتافت. بزرگ‌ترین نعمت و ثروت هر فردی، قرار گرفتن در صراط مستقیم است؛ زیرا پایان کار آن آرامش، صلح و دوستی خواهد بود. بنا بر آنچه بیان شد، من به‌عنوان یک رهجوی کنگره 60 به این نتیجه رسیده‌ام که تفکر، مهم‌ترین مسئله و ریشه‌ی اصلی تمام آموزش‌های کنگره 60 است و کنگره، بر مبنای تفکری بزرگ پایه‌گذاری شده است.

نویسنده و رابط خبری: همسفر زهرا لژیون راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
ارسال: همسفر مهتاج نگهبان سایت

همسفران نمایندگی اردستان