فکر محصول ذهن

جلسه سیزدهم از دوره پنجاه و هشتم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی سمنان، با استادی راهنما مسافر امیرعباس، نگهبانی مسافر فرهاد و دبیری مسافر محمد، با دستورجلسه «وادی اول و تاثیر آن روی من» در 14 فروردین ماه 1404 راس ساعت 17 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان امیرعباس هستم مسافر. خیلی خوشحالم که در جمع شما حضور دارم، ابتدا عید باستانی نوروز را خدمت تمام مسافران، همسفران و تمام خدمتگزاران کنگره 60 تبریک میگویم. امیدوارم بتوانیم این سیستم را دست‌به‌دست هم به سمت ارتقا و پیشرفت هدایت نماییم. از افرادی که در ماه مبارک رمضان در آشپزخانه بودند و خدمت کردند بسیار سپاسگزارم، از مرزبان و ایجنت محترم قسمت همسفران و مسافران تشکر می‌کنم که شرایط را فراهم کردند تا مراسم افطاری به بهترین شکل ممکن صورت گیرد، از افرادی که حمایت مالی کردند تا این مراسم شکل بگیرد متشکرم زیرا به گفته ایجنت محترم هر شخصی بتواند دنگ بغل‌دستی خود را حساب کند یک لطفی است که شاید خداوند به هرکسی ندهد و در آخر از راهنمای عزیزم سپاسگزارم.

در مورد دستور جلسه وادی اول «با تفکر ساختارها آغاز می‌گردد بدون تفکر آنچه هست روبه‌زوال می‌رود»، بیرون از کنگره بسیار شنیدیم که می‌گویند قبل از هر کاری باید فکر کرد، تفکر کردن قبل از کار باید کاملاً به‌صورت آگاهانه و خودخواسته باشد نه اینکه گیر کنم و در اجبار فکر کنم، آن‌هم به‌نوعی خوب است ولی لذت و نتیجه درست را به همراه ندارد. همان‌طور که در وادی اول گفته‌شده 90 درصد مشکلات انسان با تفکر کردن حل خواهد شد، جناب مهندس گفته‌اند که عامل اصلی به وجود آمدن 90 درصد مشکلات انسان خودش است. به نظرم یکی از دلایلی که تفکر کردن امروزه سست شده است فضای مجازی است، افراد به سریع‌ترین حالت ممکن جواب سؤالات و مشکلات خود را به‌صورت کاملاً سطحی دریافت می‌کنند و سعی و تلاشی برای درک عمق مسئله نمی‌کنند و باعث می‌شود که فرد به‌آرامی از فکر کردن دور شود. باید یاد بگیریم موضوعات و مسائلی که پیش می‌آید را عمیق بررسی کنیم و کاملاً عمق دار فکر کنیم تا به نتیجه دلخواه برسیم، فضای مجازی فلسفه و دلایل اصلی موضوعات را پنهان می‌کند و نمی‌توان نتیجه مطلوبی برای حل مشکلات خود از فضای مجازی دریافت نمود.

معنای لغوی کلمه تفکر یعنی فعالیت آگاهانه ذهن برای دریافت مسائل است و فکر محصول ذهن است، باید یاد بگیریم آگاهانه تفکر کنیم تا بتوانیم خودمان را پیدا کنیم، مهندس تأکید زیادی برای پیدا کرد خود دارد زیرا وقتی انسان وسیله ارزشمندی همانند: تلفن همراه، سوییچ ماشین و ... را گم می‌کند دچار آشوب می‌شود حال در نظر بگیرید که انسان خود را گم کند به چه مشکلاتی برخورد می‌کند؟ بسیار شرایط سخت می‌شود. مرزی بین فکر کردن در سفر اول و جابه‌جا کردن سر خود باراهنما وجود دارد که آن این است: در سفر اول مسافر مانند ظرف آبی گل‌آلود است که هیچ وسیله‌ای برای تصفیه کردن خود ندارد، مسافر بایستی صبوری کند و اوایل سفر، سرش را باراهنمایش عوض کند تا شرایط تزکیه فراهم شود تا فرد بتواند خودآگاهانه تفکر نماید. متشکرم از اینکه به صحبت‌هایم توجه نمودید.

عکاس : همسفر قادر لژیون ششم 
نگارش متن و ارسال مطلب : همسفر قادر لژیون ششم 

مرزبان خبری : مسافر رامین