نوع نگرش به خود و اطراف خود را جهان‌بینی می‌گویند

مقاله مسافر عباس از لژیون پنجم در مورد جهانبینی در ورزش.

سلام دوستان عباس هستم یک مسافر.
ابتدا بابت حضور در کنگره خداوند را شکر می‌کنم، همچنین از آقای مهندس و راهنمایان گرامی که همچنان مرا از تاریکی‌ها به طرف روشنایی‌ها هدایت می‌کنند سپاسگزارم.
موضوع جهان‌بینی و اهمیت ورزش در کنگره ۶۰ می‌باشد؛ هر فرد مصرف‌کننده که با تاریکی اعتیاد دست و پنجه نرم می‌کند، از تحرک لازم برخوردار نمی‌باشد، زیرا در اثر کم تحرکی عضلات بدن دچار ناتوانی و ضعف می‌گردد و همینطور اثرات مخرب اعتیاد، اصلاً مجال فکر به ورزش هم به شخص نمی‌دهد، چه برسد بخواهد ورزش کند.
امّا در کنگره ۶۰ فیزیولوژی (جسم) یکی از پایه‌های اصلی درمان در کنار روان و جهان بینی می‌باشد، و آقای مهندس به ورزش اهمیت ویژه می‌دهد و همچنین می‌گویند؛ موقع پیری این عضلات‌ عصای دست ما هستند، حتی با پیاده‌روی ساده به صورت روزانه می‌توان آنها را قوی نمود؛ به همین دلیل آقای مهندس روزهای جمعه را به این امر اختصاص داده‌اند، به طوری که همه اعضا در مکان مخصوص به تحرک و شادی می‌پردازند.

نوع نگرش به خود و اطراف خود را جهان‌بینی می‌گویند؛ یعنی من می‌توانم با یک دیدگاه به خود و اطراف خود ضربه بزنم یا اینکه از آن برای پیشرفت استفاده کنم. مثلاً به جای اینکه از بازی در کنار دیگران لذت ببرم می‌توانم عرصه را بر دیگران تنگ کنم و حال خودم و آنها را خراب کنم.
در کنار ساختن جسم و عمل نمودن به جهان‌بینی صحیح، روان انسان هم رو به تعادل می‌رود. البته باید بدانیم که با چه چیزی سروکار داریم، تا بتوانیم به حل آن بپردازیم؛ مثلاً یک روانشناس باید بداند که روان چیست بعد آن را درمان کند.

روان به معنی خلق و خو می‌باشد و بسیار تا بسیار تحت تأثیر جسم و اندیشه انسان قرار دارد، به طوری که اگر مشکلی برای جسم یا نوع نگرش من نسبت به اطراف به وجود بیاید، در روان من هم اختلال ایجاد می‌شود؛ برای مثال اگر انسان از درد جسمی رنج ببرد از تعادل خارج می‌شود و نمی‌تواند با روی خوش از دیگران استقبال کند؛ یا اینکه اگر دیدگاهش نسبت به یک موضوع تغییر کند، طبیعتاً روان هم دچار دگرگونی خواهد شد.

از اینکه به صحبت‌های من توجه نمودید از همه شما سپاسگزارم.

تایپ، تنظیم و ارسال: مسافر حسین لژیون پنجم.

نمایندگی پارک پیروزی.