آقای مهندس در سیدی «کلمه» میفرمایند: «از کلامالله میتوانید در اندیشههایتان استفاده کنید و این کلمات در وجود هر انسانی حک میشود. ساختن دوباره انسان در بدترین شرایط که ما ناظر بر آن هستیم؛ البته قبل از اینکه حیات جسمی را کاملاً رها کند، کم از احیای کل نیست. نیک میدانید انسانی که دارای حرکت باشد؛ اما کلیه صفات انسانی را از دست داده باشد و از چند متری خود هیچگونه آگاهی نداشته باشد؛ درواقع عمل جز ممات محسوب میشود و این عمل شما بسیار پسندیده است».
برای ساختن انسان مثلثی را تشکیل میدهیم. حالا چرا مثلث؟ چون از نقطه و بعد خط وارد مرحله سطح میشویم. کوچکترین سطح حداقل سه ضلع میخواهد تا تبدیل به مثلث شود. وقتی به طبیعت و هستی نگاه میکنیم، پایه هستی بر مبنای مثلث بنا شده است؛ به عنوان مثال طول، عرض و ارتفاع یا صوت، نور و حس؛ تماماً بر مبنای مثلث بنا شده است. اگر بخواهیم مثلثی بسازیم که داخل آن ساختن انسان باشد؛ قدرمسلم اولین قدم آن است که انسان بخواهد. یک ضلع آن مثلث خواستن خود انسان، ضلع مقابل جهانبینی و ضلع دیگر فیزیولوژی ساختار جسم است. درحقیقت این سه تا ضلع باید خوب کار کند تا ما بتوانیم انسان را بسازیم. اگر هر کدام از این سه ضلع ناقص باشد؛ قطعاً قادر به ساختن انسان نیستیم. ما در کنگره۶۰ موفق شدیم به ساختن اولین چیزی که کلام الهی است؛ باید در وجود انسان حک بشود و انسان آن را قبول داشته باشد؛ در غیر این صورت کلام الهی نیست.
«اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ»؛ یعنی خداوند نیکوکاران را دوست دارد. تمام انسانها نیکوکاران را دوست دارند. خداوند صبرکنندگان را دوست دارد. خداوند کسانی را که اسراف میکنند، دوست ندارد. بله! ما هم دوست نداریم. کلمات در دل ما مینشیند و حک میشود؛ درحالیکه این کلمات الهی است. ما میگوییم جهانبینی الهی، راه و مسیر درست را به ما نشان میدهد و انسان را هدایت میکند. انسان باید به یک آگاهی برسد که بتواند طلا و بدل را تشخیص بدهد؛ همچنین کلمات شیطانی و الهی را تشخیص بدهد. وقتی انسان به علم و آگاهی میرسد؛ باید ظرفیتش را داشته باشد و در مسیر خوب و جهانبینی نیکو قدم بردارد.
آقای مهندس میفرمایند: «طی این چند سال که مطالعات جهانبینی داشتم، عالمتر از جهانبینی الهی ندیدم و تا جایی هم که توانستهام کتابها را مطالعه کردم؛ بنابراین تشخیص خیلی مهم است که درست باشد و بر قلبها مینشیند».
در ادامه آقای مهندس در مورد مسئله خواب صحبت میکنند و میفرمایند: «وای بر کسانی که خواب کافی ندارند؛ قطعاً عمرشان کافی نخواهد بود. انواع بیماری و مریضی سراغشان خواهد آمد؛ درحالیکه باید حدود هفت یا هشت یا حداقل شش ساعت خوابید». خواب مسئله بسیار حائز اهمیتی است و حتماً باید شب انجام بگیرد. کبد، کلیه، قلب و مغز دائماً در حال کارکردن هستند. بدن ما احتیاج به استراحت دارد و موقع خواب با آرامش کار میکند. وقتی میخوابیم امواج آرام است و نیاز به استراحت دارد.
برداشت من از این سیدی: کلمات الهی در جسم انسان حک میشود و ما میتوانیم در اندیشه خودمان استفاده کنیم. اگر به قلبمان نمینشیند، پس کلام الهی نیست و هر چیزی در طبیعت و هستی بر مبنای مثلثی ساخته شده است؛ درحالیکه هر سه ضلع مثلث باید خوب کار کند. ما از طبیعت الگوبرداری میکنیم. وقتی انسان به یک آگاهی و علم میرسد، باید ظرفیتش را داشته باشد و در مسیر خوب و جهانبینی نیکو قدم بردارد و ظرفیت آن را داشته باشد. اگر خواب من ناکافی باشد، حتماً در آینده به بیماریهای متعددی دچار میشوم. پس من باید از این سیدی درس بگیرم که خواب کافی برابر با عمر کافی است.
منبع: سیدی (کلمه) از آقای مهندس حسین دژاکام
رابط خبری و ویرایش: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون هفتم)
نویسنده: همسفر مهسا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون هفتم)
ویراستاری و ارسال: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون سوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی جواد گلپایگان
- تعداد بازدید از این مطلب :
89