اساس هر چیزی بر پایه عشق و محبت است

سلام دوستان مریم هستم همسفر:

در ابتدا از خدای بخشنده و مهربان خود سپاسگزارم که من را در مکان مقدس و در جمع خانواده بزرگ کنگره۶۰ و در کنار استاد عزیزم خانم فاطمه که مملو از عشق و محبت‌ هستند قرار داد. عشق باید بلا عوض باشد و اگر کاری یا محبتی برای کسی بلا عوض انجام دادم؛ آن موقع لذت می‌برم. امیدوارم همه ما به مرحله‌ای برسیم که به تمام هستی و انسان‌های اطراف خود حس خوبی داشته باشیم و بتوانیم عشق و محبت خود را به دیگران منتقل کنیم. سال جدید و بهار نزدیک است با هم عهد کنیم امسال به جای این‌که خانه‌هایمان را بتکانیم؛ دل‌هایمان را بتکانیم. امسال با وادی چهاردهم تمام می‌شود نگذاریم در دل‌هایمان حسادت کینه، بغض، رنجش، نفرت، دوروی، انتقام، خیانت، دورزدن باشد دل‌هایمان را راحت بتکانیم و جایی برای عشق و وادی چهاردهم باز کنیم. لحظه تحویل سال هم دعا کنیم برای انسان‌های ویرانه، برای دل‌های زخمی، برای قلب‌های ناآرام، برای خوشبختی تمام جوان‌ها، برای کسانی که در بند اعتیاد هستند و عهد کنیم در تحویل سال برای دیگران دعا کنیم و از خداوند بخواهیم به عدد شکوفه‌های بهاری به ما لیاقت عشق و رسیدن به وادی چهاردهم را بدهد.

سلام دوستان مونا هستم همسفر:

وادی چهاردهم وادی عشق است و این وادی به ما می‌آموزد که اساس هر چیزی برپایه عشق و محبت است. محبت اتفاقی نیست؛ بلکه دامنه وسیع یک کمان بی‌انتها است و کاملاً واقعی و حقیقی است، سوری نیست و دیدن آن چشم دل می‌خواهد. وادی‌ها دایره‌وار می‌چرخند تا از اولی به چهاردهمی می‌رسیم؛ این وادی‌ها چراغ راه ما رهجوها هستند. مسئله مهم در کنگره درمان اعتیاد است و با همین عشق و محبت توانستند افراد مصرف کننده را جذب کنند، آموزش بدهند، عاشق کنند. انسانی که عاشق شود هم خودش به آرامش می‌رسد؛ هم می‌تواند این محبت را به دیگران انتقال بدهد و اما محبت تنها چیزی است که قابل ارزش و باور است؛ چون اگر شخصی همه چیز داشته باشد و محبت نداشته باشد یک ظرف تهی است و عشق، خودش عامل تمام اتفاق‌های خوشایند زندگی است و اگر ما نسبت به تمام چیزهای اطراف خودمان حس خوبی داشته باشیم می‌توانیم بگویم که حس درون ما در حال شکل گیری است.

سلام دوستان معصومه هستم همسفر:
 
پایه اساسی و اصلی دانایی، عشق و محبت است پایه دانایی؛ تفکر و آموزش و تجربه است. کسی می‌تواند عاشق واقعی باشد که تمام هستی را دوست داشته باشد و هم خودش و دیگران را به آرامش دعوت کند؛ این عشق و ایمان اول روی خودمان اثرگذار است. نفرت، کینه و حسادت برای ما بدبختی می‌آورد و ما را به اعماق تاریکی‌ها و جهنم هدایت می‌کند؛ اگر بخواهیم به وادی عشق برسیم؛ باید اول از تفکر شروع کنیم و پله پله وادی‌ها را جلو برویم. برای باورها هیچ ارزشی نیست؛ این‌که ما چه چیزی را باور داریم مهم نیست، مهم این است که ما چگونه عمل می‌کنیم؛ باید این باور به عمل واقعی بنشیند یعنی؛ من باور دارم که خدا و رسولش را دوست دارم؛ ولی حرف خدا و رسولش را گوش نمی‌دهم مثلاً میدانم دروغ، غیبت، زشت است؛ ولی خودم انجام می‌دهم و این باور من چه ارزشی دارد. آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است. انسانی که محبت ندارد مثل یک ظرف تو خالی است در قرآن داریم که انسان کم ظرفیت است؛ برای این‌که ظرفیت ما بالا برود؛ باید هر روز آموزش ببینیم یعنی؛ زگهواره تا گور دانش بجوی آموزش است که ما را عاشق می‌کند خداوند وعده بهشت داده است. بهشت یعنی؛ شما در مکانی هستید که آن‌جا هیچ مشکل فکری ندارید و سرشار از نعمت‌های الهی و لذت هستید؛ پس این افکار و اندیشه من است که روی جسم من اثر می‌گذارد و گفتیم که ایمان یعنی؛ تجلی نور خدا در انسان، انسان با ایمان، چهره شاد و خندانی دارد و انسان عبوس و عصبانی فاقد ایمان است و محبت هم یعنی؛ توحید و یگانگی.‌

رابط خبری: همسفر کبری رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر ملیحه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی آزادشهر