به نام قدرت مطلق الله
سلام دوستان، پژمان هستم، یک مسافر.
اسفند، خودش را برای رفتن آماده می‌کند و زمستان نیز در حال بستن چمدان سرد و سختش است. اما ما چه می‌کنیم؟
آیا آنچه را که باید در چمدان زمستان بگذاریم، گذاشته‌ایم؟
آیا شکرگزار خدا بوده‌ایم؟
آیا نگاهی عمیق به خودمان انداخته‌ایم؟
فرصت‌ها و لحظه‌ها می‌گذرند…
اگر تاکنون به درد هم نخورده‌ایم، از همین لحظه شروع کنیم.
زمستان می‌رود، اما ما باید برای تولد انسانی جدید در وجودمان آماده باشیم. تغییر کنیم، برای تبدیل…
قلبمان، روحمان و جسممان را خانه‌تکانی کنیم و به خداوند قول دهیم که جورِ دیگری زندگی کنیم.
و سبزترین آرزویمان این باشد که لبخند را بر لبان همگان بنشانیم و عشق، محبت و نوازش را از یکدیگر دریغ نکنیم.
تایپ: مسافررضا لژیون سوم
ارسال: مسافر محمد لژیون یکم
نمایندگی ایران
- تعداد بازدید از این مطلب :
122