اگر معشوقی نداری چوبی بتراش و عاشق آن باش

سلام دوستان مرضیه هستم، یک همسفر؛
در ابتدا خداوند را شاکر و سپاسگزارم بابت مکانی که در آن قدم گذاشته‌ام و از بنیان کنگره۶۰، آقای مهندس دژاکام بسیار تشکر و قدردانی می‌کنم. در این مکان مقدس من صبور بودن را می‌آموزم تا بتوانم سختی‌های زندگی را مانند درس‌های زندگی ببینم، نه مشکلات و بدبختی! عشق در زندگی آن‌قدر مهم است که می‌گویند: اگر معشوقی نداری، چوبی بتراش و عاشق آن باش!
این جمله که گفته می‌شود اول عاشق خودت باش بسیار مهم است؛ زیرا اکثر ما اصلاً خودمان را دوست نداریم چه برسد به اینکه عاشق خود باشیم! پس یادمان باشد زمانی می‌توانیم دیگران را دوست بداریم و به آن‌ها محبت کنیم که عاشق خود باشیم. در واقع حس خوب نسبت به خودمان باعث می‌شود آدم‌های خوبی را به طرف خود جذب کنیم و ستون محبت به دیگران، علاقه و حس خوب نسبت به خودمان است. اگر من صلح درون داشته باشم با دیگران هم مهربان هستم.
نکته دیگر آنکه بایستی خودم را همین گونه که هستم بپذیرم، بر روی پیشرفت خود کار کنم و نواقص شخصی‌ام را برطرف نمایم. کسی که خود را دوست دارد همیشه در تلاش است این حس خوب و محبت را به دیگران هم منتقل کند؛ پس وقتی حس ارزشمندی کنیم می‌توانیم این حس را به دیگران نیز انتقال بدهیم. پذیرش واقعیت زندگی باعث می‌شود نسبت به همه چیز در جهان هستی احساس بهتری پیدا کنیم. تمرکز بر روی منفی‌های زندگی سبب آلوده شدن حسمان می‌شود و این حس منفی و آلوده را به دیگران مخصوصاً همسر و فرزندانمان انتقال خواهیم داد.
بنابراین با درک کردن عشق می‌توانیم عاشق خود باشیم و عشق و محبت بلاعوض را نسبت به دیگران داشته باشیم.

نویسنده: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر مژگان (لژیون هشتم)
رابط خبری و ویرایش: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر مژگان (لژیون هشتم)
عکاس: همسفر حمیده رهجوی راهنما همسفر صفورا (لژیون ششم)
ویراستار و ارسال: همسفر مریم نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دکتر علیرضا