آغازی بی‌پایان

همسفر سمیه (لژیون ششم)

آن‌چه باور است، محبت است و آن‌چه نیست، ظروف تهی است.
چیزی فراتر از این کلمات در هستی و بیکران وجود ندارد؛ زیرا این کلمات از وجود باری تعالی است.
این وادی گرچه وادی آخر است؛ اما به عقیده‌ من آغازی بی‌پایان و سرشار از عشق است. در طبیعت به هر چیزی نگاه کنیم، سرشار از عشق است. آسمان، خورشید، درختان و زمینی که روی آن راه می‌رویم، همه سرشار از عشق هستند. از زمین و کائنات، کنگره۶۰ را دریافت کرده‌ام که مملو از عشق و محبت است. عشقی بی‌پایان که بدون هیچ چشم‌داشتی، محبت را در اختیار انسان‌های درمانده قرار می‌دهد. در تاریکی و ناامیدی بودم و با ورود به کنگره از تاریکی‌ رها و به زندگی و طبیعت امیدوار شدم.
خدا را هزاران بار شکر می‌کنم که در این مسیر قرار گرفتم تا خدا و خود را بشناسم و در مسیر درست زندگی قرار گیرم.

همسفر معصومه (لژیون دوازدهم)

آن‌چه باور است، محبت است و آن‌چه نیست، ظروف تهی است.
آخرین وادی از عشق و محبت می‌گوید؛ باید سیزده وادی را پشت سر بگذاریم تا به عشق و محبت برسیم؛ چون فردی می‌تواند عشق و محبت داشته ‌باشد که به دانایی رسیده باشد و این عشق و محبت را ابتدا از خود شروع کند تا به اطرافیان، هم‌نوع و تمام هستی بدهد. من اگر به دانایی برسم و مفهوم عشق و محبت را درک کنم به اندیشه، کلام، رفتار، خوراک و جسم خود توجه می‌کنم.
هنگامی که بیاموزم انسانی بیاندیشم و به خود آسیب وارد نکنم، قطعاً به اطرافیان و هستی نیز توجه می‌‌کنم و در صلح و آرامش زندگی می‌کنم.
عشق بلا‌عوض مانند خورشید و باران به تمام هستی و موجودات به‌طور یکسان می‌تابد و می‌بارد و کاری ندارد که گل یا خار است، فقیر یا غنی است.
به امید این‌که بتوانیم وادی‌ها را کاربردی کنیم و برای باورها‌ی درست، ارزش قائل باشیم.

موضوع: برداشت از وادی چهاردهم و تأثیر آن روی من
ویرایش نهایی: همسفر نجمه رهجوی راهنما همسفر صنم (لژیون نهم) دبیر سایت
ویراستاری و ارسال: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی حسنانی تهران