محبت درسی است که آغاز و پایانی ندارد

هشتمین جلسه از دوره سوم جلسات لژیون سردار کنگره۶۰ ویژه همسفران نمایندگی نائین با استادی  همسفر اکرم، نگهبانی راهنما همسفر مینا و دبیری همسفر سمیه با دستور جلسه «وادی چهاردهم (عشق، محبت) و تأثیر آن روی من » روز دوشنبه ۲۷ اسفندماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۴:۴۵ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خوشا به حال انسان‌هایی که بلاعوض به دیگران محبت می‌کنند و بدون هیچ‌گونه چشم‌داشتی می‌بخشند. خداوند بزرگ را شاکر و سپاسگزارم که در این جایگاه قرار گرفتم تا آموزش بگیرم. ساختار کنگره۶٠ بر مبنای محبت بنا شده‌ است؛ به‌ همین‌ دلیل ماندگار است و روزبه‌روز بر تعداد اعضای آن افزوده می‌شود و بار اصلی آموزش‌های جهان‌بینی در کنگره وادی‌ها هستند که برای رسیدن به وادی عشق و محبت باید از وادی اول که تفکر است تا وادی سیزدهم را درک و کاربردی کرده‌ باشیم؛ زیرا برای رسیدن به وادی عشق و محبت به اطلاعات، آگاهی و دانایی نیاز داریم. وادی چهاردهم می‌گوید: «آنچه باور است محبت است و آنچه نیست، ظروف تهی است». محبت یک عنصر الهی است و نمی‌تواند با ضدارزش‌ها در یک‌ مکان و یک کالبد باشد و انسانی به وادی عشق و محبت نمی‌رسد؛ مگر در مرحله نفس مطمئنّه قرار گرفته‌ و از خواسته‌های نامعقول خود، چشم‌پوشی کرده و تمام خواسته‌های او معقول باشد.

محبت دو نوع است؛ یک محبت خاص و دیگری محبت عام که ریشه محبت خاص، احساس مالکیت است؛ یعنی محبت به موجودات و اشیایی که به خود انسان متعلق است و آن‌ها را دوست دارند؛ اما محبت مدّنظر وادی چهاردهم، محبت عام است؛ یعنی محبتی که شامل همه انسان‌ها و موجودات می‌گردد و رسیدن به این سطح از محبت کار بسیار دشواری است. محبت به حرف‌ و سخن نیست؛ محبت درسی است که آغاز و پایانی ندارد و مفهوم آن‌ را زمانی درک می‌کنید که بدانید شما از روز الست بوده‌اید و تا بعد از آن نیز هستید. پایه محبت، معرفت و دانایی است که این آگاهی اگر در جهت خیر باشد معرفت در مسیر خیر؛ یعنی همان دانایی است. زمانی که نیروهای مثبت در جهت خیر رشد کردند، کار نیروهای تخریبی روبه‌زوال می‌رود.

عشق در کنگره؛ یعنی خدمتگزاران، مرزبانان،  راهنمایان که بدون هیچ‌گونه مزد و منّت عاشقانه خدمت می‌کنند. این الگوهای بدون نقص، دریافته‌اند که پله‌های رسیدن به عشق خالق، عشق بلاعوض به مخلوقین خداوند است.  وجود راهنما سرشار از عشق و محبت است و با اینکه خود در آرامش است، باز هم گذشت می‌کند و این آرامش را به دیگران انتقال می‌دهد. خورشید، دریا و اقیانوس‌ها همه محبت هستند و اگر وجود آن‌ها مملو از محبت نبود؛ هرگز این‌قدر زیبا بر جهان‌آفرینش یکسان نمی‌بخشیدند. انسان نیز اگر در صراط‌ مستقیم باشد، می‌تواند در جهانی که زندگی می‌کند، بهشت را برای خود ترسیم کند و محبت را با تک‌تک سلول‌های خود لمس کند و هر لحظه شکرگزار نعمت‌های خداوند باشد در نتیجه این انسان دیگر از کسی توقع ندارد و فقط طالب این است که دل بنده‌ای را شاد کند.

اگر بخواهم این دستور جلسه را به لژیون سردار ارتباط بدهم، این‌گونه می‌توانم بیان کنم؛ همان‌گونه که از لحاظ معنوی باید درون من سرشار از محبت باشد تا به دیگران محبت کنم، بایستی از نظر مالی نیز غنی باشم تا بتوانم به نیازمندان کمک کنم. در کنگره۶٠ لژیون سردار، مصداق عشق و محبت است. زمانی‌ که می‌بخشی در واقع دریافت می‌کنی و به تمام خواسته‌های قلبی خود می‌رسی؛ زیرا لژیون سردار به‌نوعی نقطه اتصالی بین خالق و مخلوق است. در پایان امیدوارم با عشق واقعی، آموزش‌ها را دریافت کنم و در کنگره ماندگار شوم و خدمتگزار کوچکی برای اعضا و دردمندان باشم.

تایپ: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر محبوبه ( لژیون اول) عضو لژیون سردار
عکس و ارسال: مرزبان خبری همسفر طاهره
همسفران نمایندگی نائین