عشق؛ یعنی گذشتن از خویشتن

به نام قدرت مطلق الله که هرچه هست و نیست از اوست. آنچه باور است، محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است. چیزی که در وادی چهاردهم گفته‌شده در مورد عشق و محبت است. دروازه ورود به رحمت خداوند قلب انسان‌ها و موجودات کل هستی هست و عقل سلیم حکم می‌کند که عشق خداوند؛ باید بین مخلوقات به‌صورت بلاعوض تقسیم گردد. معرفت، شناخت و آگاهی در عشق، نقش مهمی را به عهده دارد و می‌توان گفت که یکی از پایه‌های اصلی و مهم عشق هست.

عشق؛ حتی در دل انسان‌های سنگ دل هم روزنه‌ای را می‌گشاید و خودش را در قلب آن‌ها پنهان می‌کند و منتظر فرصتی است تا روزی ذره‌ذره رشد کند و خودش را نمایان گرداند. عشق متعلق به همه انسان‌ها است، عشق به‌کل هستی تعلق دارد و عشق متعلق به همه موجودات است. انسان؛ باید بداند که رسیدن به صلح و آرامش و خوشبختی و همچنین محبت و عشق یک بهایی دارد؛ باید آن را پرداخت کند. برای تبدیل انسانی افسرده و پریشان به انسانی آرام و متین که در صلح و آرامش قرارگرفته؛ باید تزکیه و پالایش اتفاق بیفتد و این‌یک شبه اتفاق نمی‌افتد؛ بلکه به زمان نیاز دارد.

عشق به‌ظاهر سوختن است؛ اما نه برای خاکستر شدن؛ بلکه برای تبدیل‌شدن به نور، گاهی عشق؛ یعنی پای‌برهنه بر روی گداخته‌های آتش راه رفتن است. عشق؛ یعنی گذشتن از خویشتن خویش است، تمامی موجودات محبت هستند؛ حتی آن‌هایی که ما ظاهر آن‌ها را خشن می‌بینیم. همه ما در پی هم روان هستیم تا بدانیم آنچه نمی‌دانیم. به امید این‌که همه انسان‌ها برای رسیدن به آگاهی مؤثر بتوانند در صلح و آرامش در کنار هم با عشق و محبت به سر ببرند.

نویسنده: همسفر نرگس رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون هفتم)
منبع: وادی چهاردهم
رابط خبری: همسفرکلثوم رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون هفتم)
ویرایش: مرزبان خبری همسفر معصومه
ثبت و ارسال: دبیر سایت همسفر محدثه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
همسفران نمایندگی تخت جمشید