برداشت راهنمایان از سیدی عشق و ایمان
راهنما همسفر عاطفه:
مبحث عشق و ایمان این درس را برای من داشت که برای ساختن، به وجود آمدن و نگه داشتن هر چیزی که درست است و تغییرات مثبت به دنبال دارد و یا باعث نگه داشتن درستی و حقانیت میشود، نیاز به عشق و ایمان است.
به خودمان در کنگره نگاه میکنم؛ چه افرادی که ماندند و به رهایی رسیدند و چه کسانی که بعد از رهایی ماندند و خدمت کردند به آن باور و اعتقاد قلبی رسیدهاند که ابتدا متد کنگره، متد صحیح و درستی است و دوم اینکه آفرینش انسان براساس تلاش، حرکت، آموزش و تکامل است؛ پس برای آموزش گرفتن، تغییر کردن و تبدیل شدن هم، به عشق و ایمان نیازمندیم.
عشق و ایمان از آگاهی میآید؛ افرادی برای تغییر خود، جامعه و هستی تلاش میکنند و کسانی به به این آگاهی و باور میرسند که بپذیرند، سیستم هستی طوری برنامهریزی شده است که هر چیزی را ببخشی، چندین برابر به شما پس میدهد.
اصلاً انسانی را پیدا نمیکنیم که حرکتی نکند، آموزشی نبیند، خدمتی نکند، عشق ندهد، عشق نگیرد، باوری در آن نباشد و بتواند در آرامش و پایدار باشد؛ انسانها در جامعه رشد پیدا میکنند، چیزی که انسانها را کنار هم نگه میدارد همین عشق و ایمان است که همدیگر را یاری میرساند و انسانها را کنار هم جمع میکند.
هر انسانی به عشق و محبت نیازمند است و زمانی آن را دریافت میکند که پرداخت کرده باشد و این خود یک دانایی و آگاهی است؛ نگاه میکنم به اعضای سردار چگونه برنامهریزی میکنند پسانداز میکنند؛ شاید از یک سری خرجها میزنند و با اشتیاق تمام میآیند اعلام سرداری، دنوری یا پهلوانی میکنند و در ادامه خیلی چیزها دریافت میکنند اگر در کنار همه اینها آن عشق و آن باور و ایمان به کاری که دارند انجام میدهند، نباشد؛ قطعاً هیچ کدام نمیتوانند چنین حرکتی را انجام دهند.
راهنما همسفر مریم:
در سیدی عشق و ایمان مهندس میفرمایند: عشق و ایمان در کنگره جاری است؛ تعیینکننده میزان عشق و ايمان، انسانها نیستند، بلکه خداوند است.
ایمان یعنی اعتقاد و باور داشتن به چیزی؛ زمانی که انسان ایمان داشته باشد از چهره او مشخص است که چقدر این ایمان قوی است؛ عقل و ایمان باید در کنار هم باشند تا انسان بتواند در زندگی آرامش داشته باشد.
اگر عقل نباشد، قطعاً خبری از عشق و ایمان هم نیست، انسان در کنار عشق و ایمان، اول باید حسش را درست کند؛ حس اولین نیرویی است که قوه عقل را به کار میاندازد، اطلاعات را از هستی جمعآوری کرده و به عقل منتقل میکند اما اگر این حس، منفی و آلوده باشد، عقل هم آن را پردازش نمیکند و خروجی یک فرد نامتعادل میشود.
عشق و محبت ستون آفرینش انسانها است و حیات بدون عشق ادامه پیدا نمیکند؛ خداوند، مبدا و منشاء این عشق در انسانها است؛ عشق در تمام موجودات هستی وجود دارد و همیشه در هستی شناور است.
راهنما همسفر مولود:
وقتی این سیدی را گوش میدهم به یاد ویدیویی میافتم که در آن نشان میداد تا بینهایت کهکشان و سیاره داریم؛ کمی از عظمت جهان هستی را نشان میداد، به این فکر فرو رفتم که واقعاً چه نیروی عظیم و چه قدرت برتری توانسته جهان هستی را به وجود بیاورد.
این که من انسان در مقابل هستی چه هستم که به خود غره میشوم و وجود خداوند را چگونه میتوانم انکار کنم؛ پس من انسان که هنوز نمیتوانم مشکلات و مسائل کوچک خودم را حل کنم، نمیتوانم وجود قدرت مطلق را انکار کنم اما در مورد ایمان که همان باور قلبی است واقعاً اگر انسان ایمان نداشته باشد مجبور است زندگی پر استرسی را تحمل کند.
برای خود من هم قبل از کنگره به همین صورت بود، وقتی به هیچ چیز ایمان نداشتم، همیشه در استرس، ناراحتی از آینده و مشکلاتی که در آن غوطهور بودم به سر میبردم؛ اما همیشه گفتم بزرگترین دست آوردی که در کنگره داشتم، ایمان به خداوند، حکمتش است و اینکه همیشه مواظب من بود.
اگر مشکلی سر راه من قرار میگرفت، قطعاً توان حل آن را به من میداد و این باعث شد از زندگی کردن و وجود اطرافیانم لذت ببرم، نعمتهایی که نمیدیدم و به چشمم نمیآمد را ببینم.
خدا را شاکر هستم که با تقویت حس عشق و ایمان در وجودم نسبت به مخلوقین خداوند، روز به روز قدرت مطلق را هم بیشتر حس میکنم و تلاش میکنم که بتوانم به تکامل نزدیکتر بشوم.
راهنما همسفر سمیرا:
ایمان یعنی تجلی نور خداوند در انسانها، باور و اعتقاد به چیزی و یا کسی؛ خیلی وقتها من به چیزی ایمان و باور دارم و شاید بارها زبانی گفته باشم که من ایمان دارم اما در عمل این گونه نبوده چون مدام مضطرب و نگران بودم.
زمانی که رهجو وارد کنگره میشود و الگوها را میبیند، در زبان میگوید بله من باور و ایمان دارم که رها میشوم، اما در عمل این گونه نیست، مدام نگران است، در حال کنترل کردن مسافرش است و حس و حال خوبی ندارد.
من اگر واقعا ایمان دارم ، تمام تلاشم رو میکنم و با حس خوبی در حرکت میمانم و بقیه را به خدا میسپارم؛ یکی از نشانههای انسانهای با ایمان، داشتن چهره آرام است و پارامتر بعدی عشق و محبت است که بدون ایمان، عشق همان خودشیدایی مستان است.
اگر به هستی نگاه کنیم، بین تمام ذرات عشق و محبت جاری است که عشق و محبت بستر میهخواد و باید بکاریم تا بتوانیم برداشت کنیم.؛ همه ما انسانها در یک مسئله اشتراک داریم و آن ایمان استوار و عشق واقعی است که با آن بتوانیم صعود کنیم.
ویراستاری، تنظیم و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دهنم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی اروند آبادان
- تعداد بازدید از این مطلب :
97