عشق و محبت بلا‌عوض و بدون انتظار

به نام قدرت مطلق که همه عشق و هستی از اوست. آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی. وادی چهاردهم وادی عشق و محبت است. در این وادی ما می‌آموزیم که همه چیز از عشق و محبت منشأ می‌گیرد یا مرکز تمام هستی بر عشق بنا شده است. اگر عشق نباشد زندگی مفهوم و معنا ندارد. تمامی موجودات؛ حتی آنهایی که ما ظاهر آنها را خشن می‌بینیم محبت هستند و عشق را درک می‌کنند؛ چون خود خداوند عشق و محبت است.

همانطورکه مرکز هستی بر عشق بنا شده است در انسان هم یک مرکزی است که به آن قلب می‌گویند و جایگاه و دروازه عشق است. عشق؛ یعنی گذشتن ازخویش. کسی که معنی عشق را نداند نمی‌تواند ازعشق سخن بگوید. حال می‌پرسیم بالاترین مرحله عشق کجاست؟ عشقی است که قدرت مطلق عاشق مخلوقش شود و تنها سؤال این است که چگونه به این جایگاه و منزلت برسیم؟

برای رسیدن به این جایگاه باید عشق و محبت خود را بدون هیچ انتظار و بلاعوض به مخلوق او بدهیم، همانند خورشید که بدون هیچ انتظاری برتمام هستی می‌تابد حال گل باشد یا خار؛ پس کافی است که دریچه‌های عشق را بگشاییم و بدون هیچ انتظاری به یکدیگر هدیه دهیم. عاشق را حساب با عشق است، بامعشوق چه حساب دارد؛ پس ببخش و بگذر همانطور که خالقت بخشید.

نویسنده: همسفر پرستو رهجوی راهنما همسفر الناز (لژیون دهم)
رابط خبری: همسفر نسیم رهجوی راهنما همسفر الناز (لژیون دهم)
ویرایش و ارسال: همسفر محدثه رهجوی راهنما همسفر الناز (لژیون دهم) نگهبان سایت
همسفران شمس