محبت خالص راهی به سوی آگاهی و دانایی

آنچه باور است، محبت است و آنچه نیست، ظروف تهی است. استاد رعد می‌فرمایند: «انسان بودن؛ یعنی سپاسگزاری از هستی و قدرت مطلق؛ یعنی وادی چهاردهم.»

وادی‌های کنگره۶۰ برای تمامی اعضای آن، پیام‌هایی دارند و هر یک از اعضا، چه سفر اولی‌ها و چه کسانی که در سفر دوم هستند، سهمی از این وادی‌ها دارند. بار اصلی آموزش جهان‌بینی در کنگره، در وادی‌ها نهفته است و وادی چهاردهم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. اگر با آموزش‌های کنگره، محبت ما نسبت به گذشته افزایش یابد، نشان‌دهنده تأثیر این آموزش‌ها بر ماست. در غیر این صورت، به معنای واقعی از آموزش‌ها بهره‌مند نشده‌ایم.

عشق با تمام زیبایی‌هایش از محبت زاده می‌شود، محبتی که صوری، اعتباری و قراردادی نیست. این محبت نه به لمس و سخن وابسته است و نه آغاز و پایانی دارد؛ بلکه حقیقتی است که برای درک آن، چشم دل می‌خواهد. اصولاً صحبت از محبت و دوست داشتن برای انسان‌هایی که به دانایی نرسیده‌اند، امری عبث و بیهوده است و تنها بازی کلمات بدون احساس و درک معناست. محبت به دو نوع خاص و عام تقسیم می‌شود. محبت خاص به معنای دوستی با متعلقات خود، اعم از جاندار و بی‌جان است، که انسان نسبت به آن‌ها احساس مالکیت می‌کند. این نوع محبت، که ریشه‌ در مالکیت دارد، از ابتدایی‌ترین سطوح محبت به‌شمار می‌آید و حتی برای موجودات پایین‌تر از انسان؛ یعنی حیوانات نیز صدق می‌کند. محبت عام محبتی است، که شامل همه موجودات و انسان‌ها می‌شود و رسیدن به این سطح از محبت، کار ساده‌ای نیست. این محبت، دنیایی زیبا در پس کوه تزکیه و دانایی است.

عشق را نمی‌توان به قرارداد محدود کرد و برای آن توصیف خاصی ارائه داد؛ زیرا عشق در چیز خاصی نیست؛ بلکه همه‌ چیز را در برمی‌گیرد. عشق پایانی ندارد و خداوند، نهایت عشق و محبت است. ما زمانی می‌توانیم به معنای واقعی انسان کاملی باشیم که از همه هستی سپاسگزار و شکرگزار نعمت‌های خداوند باشیم. گاهی اوقات ممکن است نخواهیم برخی افراد در کنار ما باشند؛ زیرا رفتار آن‌ها باعث آزار و اذیت ما می‌شود؛ اما باید توجه کنیم که حضور آن‌ها در کنار ما می‌تواند حاوی آموزش باشد و سیستم الهی، آن‌ها را برای اعمال خود مجازات خواهد کرد.

هر جا که محبت و دوست داشتن وجود دارد، به‌همان اندازه امواج نیروهای تخریبی کاهش می‌یابد. یکی از عوامل ایجاد محبت، عدم پنهان‌کاری بین افراد است؛ زیرا پنهان‌کاری باعث از بین رفتن اعتماد و اطمینان می‌شود و محیطی ناامن ایجاد می‌کند که به‌تدریج عشق و محبت را به دشمنی و کینه تبدیل می‌کند. به‌همین دلیل است که محبت را می‌توان در بین تک‌تک اعضای کنگره احساس کرد. اگر انسان به درستی حرکت کند و در صراط‌مستقیم قرار گیرد، لحظه‌به‌لحظه شرایط او بهبود خواهد یافت، تا جایی که می‌تواند بهشت خداوند را در زمین ببیند. کسی که محبت را با تمام وجود خود لمس کند، دیگر در تاریکی قرار نخواهد گرفت و لحظه‌ای نیست که حس شکرگزاری از نعمت‌های الهی در وجود او نباشد.

اگر کسی در برابر بخشش و محبت به دیگران انتظار جبران داشته باشد، دیگر این محبت نیست؛ بلکه معامله‌ است. خوشا به‌ حال انسان‌هایی که بلاعوض به دیگران محبت می‌کنند و می‌بخشند؛ زیرا خداوند چند برابر آن را به آن‌ها بازمی‌گرداند. کسی که غرق در محبت است، می‌تواند به خداوند برسد.

اضداد باعث حرکت و تحولات انسان می‌شوند؛ یعنی تاریکی و روشنایی، سفیدی و سیاهی، راستی و دروغ، ترس و شجاعت، حقارت و سرافرازی، مهر و قهر، عشق و تنفر. اضداد مانند یک ضربه هستند برای این‌که انسان‌ها بیدار شوند.
شری به پا می‌کنند و انسان‌های ناآگاه، با کوچک‌ترین مسئله‌ای فوراً می‌خواهند از خود و دیگران دفاع کنند، سریع عکس‌العمل نشان می‌دهند، می‌خواهند اضداد را از ریشه بردارند و نیروهای مخالف همیشه آماده‌اند و از قبل برنامه‌ریزی دارند، منتظرند که شما حرکت کنید و از حرکت شما به نفع خود حداکثر استفاده را بکنند. برنامه نیروهای منفی این است که تا آخر تخریب ایجاد کنند و خلقت را به فساد و خونریزی دعوت کنند؛ اما هر‌قدر انسان‌ها به عقل و آگاهی نزدیک باشند از اضداد جدا می‌شوند و به نیروهای راستین که دارای عشق و محبت هستند، می‌پیوندند و اضداد کم‌رنگ می‌شوند. تمام نیروهایی که ساختار و بنیان‌ آن‌ها از روح الهی، مثبت و درست بوده از فواصل دور یکدیگر را پیدا می‌کنند و به‌هم متصل می‌شوند، خطی درست می‌کنند که هر روز زیاد می‌شوند و نیروهای مخرب کم می‌شوند. نیروهای راستین در هر نقطه‌ای از عالم باشند با تکرار و تداوم، رودها و اقیانوس‌ها‌ی صاف و زلالی را در دنیا به‌وجود می‌آورند.

وقتی محبت معنای خود را پیدا کرد به‌آرامی خصومت و دشمنی بی‌‌معنا می‌شود و هر چیزی در معنا و ذات خود می‌تواند مفهوم راستین پیدا کند. یک‌سری از انسان‌ها به‌دلیل نداشتن غذا و سرپناه در مقابل هم قرار می‌گیرند اگر همه‌چیز را حداقل با انصاف بین خود تقسیم کنیم همه در مقابل هم قرار نمی‌گیرند و از هم متلاشی نمی‌شوند. اگر دانه‌ها و تخم‌ها با آموزش‌های درست و راستین کاشته شوند، تبدیل به مراتع و کشتزار می‌شوند که خودشان، خود را آبیاری می‌کنند. اول آن جوانه‌های شیری رنگ به‌وجود می‌آیند، سپس تبدیل به رعد و برق‌هایی خواهند شد که پیام صلح‌، محبت و عشق را دارند، با کسی جنگ ندارند؛ زیرا همه وجود آن‌ها آرامش و صلح‌ است.

منابع: سی‌دی‌های وادی چهاردهم، وادی چهاردهم از کتاب عشق، صحبت‌های استاد امین

نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون‌دوم)
ویرایش: همسفر محبوبه رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون‌دوم)
ارسال: همسفر مریم نگهبان سایت

همسفران نمایندگی بیرجند