همسفر زهره:
در وادی ۱۴ عشق را که پدید آورنده کل هستی میباشد اشاره شده است خداوند با دمیدن عشق در وجود انسان به او قدرتی عطا کرد که بتواند به تمام موجودات اطراف خودش محبت کند و قلب خود را که جایگاه عشق است سرشار از شادی و نشاط کند. انسان با وجود عشق میتواند دنیای اطراف را به خوبی لمس کند و رنگ کینه و نفرت در وجودش کمرنگ میشود.
خداوند به خاطر اینکه انسان از زندگی لذت ببرد و سختیها و مشکلات را بتواند با دستان خودش حل کند عشق و محبت را به او هدیه کرد تا سختیهای راه بر او آسان شود.
پس برداشت میکنیم که عشق پدید آورنده محبت و خوبی و قلب انسان جایگاه مهمترین نعمتهای خداوند و انسان نماینده این نعمت بزرگ است تا آن را به دیگر موجودات انتقال دهد و درون خود را سرشار از محبت کند تا رنگ عشق هیچوقت در وجودش کمرنگ نشود.
امیدوارم ما هم بتوانیم با عشق درونی خود به قلب انسانها راه پیدا کرده و هیچوقت محبت خود را از دیگران دریغ نکنیم.
همسفر سمیه:
وادی چهاردهم کنگره ۶۰ با موضوع «آنچه باور است، محبت است و آنچه نیست، ظروف تهی است» بر پایه محبت و عشق بنا شده است. این وادی بیان میکند که محبت، اساسیترین و حقیقیترین نیروی جهان است که همهچیز بر پایه آن شکل میگیرد. محبت، نیروی واقعی هستی است و چیزی نیست که با حرف یا شعار به دست آید، بلکه باید آن را در عمل تجربه و احساس کرد.
محبت واقعی، خالص و بدون چشمداشت است؛ اما عشقِ آلوده به وابستگی میتواند به رنج و درد منجر شود. ما برای رسیدن به رشد و آرامش، باید محبت را در زندگی جاری کنیم؛ زیرا بدون آن، انسان در تاریکی و ناامیدی فرو میرود. کسانی که محبت واقعی را درک نکردهاند، مانند ظروف خالی هستند که درک و حس واقعی را از زندگی ندارند.
در نهایت، این وادی تأکید دارد که محبت نهتنها باعث آرامش درونی فرد میشود، بلکه در مسیر درمان و رهایی از اعتیاد نیز نقشی اساسی دارد.
تایپیست: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر سهیلا(لژیون دوم) رابط خبری
ویراستاری و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سهیلا(لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ایران
- تعداد بازدید از این مطلب :
57