زنجیره‌های عشق قدرت عظیمی دارند که با محبت آغاز می‌شوند

همسفر فریده در مورد دستورجلسه «وادی چهاردهم (آنچه باور است، محبت است و آنچه نیست، ظروف تهی است) و تاثیر آن روی من» مشارکتی ارائه کردند که در ادامه می‌خوانید.

آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است و تنها پیوند محبت است که ما انسان‌ها را به هم متصل نگاه‌ داشته است. وادی چهاردهم را وادی عشق و محبت هم می‌گویند و تمام هستی بر پایه عشق و محبت بنا شده است. محبت صورت‌ مسئله‌ای است که اگر حل شود، جوابش عشق می‌شود؛ برای این‌که ما مسیر درست زندگی‌کردن و خدمت به انسان‌ها را یاد بگیریم باید مفهوم عشق و محبت را بدانیم و مرکز عشق در انسان همان قلب انسان است و تمام هستی و موجودات جولانگاه عشق و مخلوقین الهی منزلگاه آن و محبت اسباب و نشانه آن است.

از وادی اول باید تفکرمان را اصلاح کرده باشیم؛ خودمان را باور کرده باشیم و مسئولیت خودمان را بپذیریم و به خداوند توکل کنیم و حرکت خود را آغاز نماییم، آن‌گاه که عقل فرمانده تو شود می‌توانی راه را بیابی، راهی که به آن به هدف والای خود برسی؛ پیمان می‌ببندیم با خدای خود، برای دوری از هرگونه ضدارزشی با این پیمان کم‌کم نقطه تحمل را بالا و بالاتر می‌ببریم و شروع به تغییر می‌نماییم؛ مانند چشمه جوشان روان می‌شویم به سمت اقیانوس مقصد که همان امر اول است گرچه هر نقطه سرآغاز خط دیگری است از به هم پیوستن این نقطه‌ها خط‌ها به وجود می‌آید و هرگاه به خط عشق برسی پایان نقطه است.

با توجه به صحبت‌های آقای مهندس و استاد امین می‌توان گفت: «اگر انسان بخواهد به اوج انسانیت برسد؛ باید به محبت متصل شود.» شرط اصلی دوست داشتن، شناخت است و بدانیم، محبت از یک انسان دانا تراوش می‌شود، انسان جاهل نمی‌تواند، دارای محبت همیشگی باشد. قبل از ورود به کنگره با کلمه محبت آشنا بودم و فکر می‌کردم محبت فقط بین اعضاء خانواده است. آن مدل محبت خاص بود که من انجام می‌دادم؛ اما در وادی چهاردهم مفهوم دیگری از محبت را آموختم که به‌صورت خاص و عام است. محبت عام؛ یعنی من همه‌چیز و همه‌کس را دوست دارم. خوب و بد، زشت و زیبا برایم فرقی ندارد؛ چون ریشه آفرینش سرشار از عشق و محبت است.

تمام هستی با عشق خلق شده است. پله‌های رسیدن به عشق خالق، عشق بی‌قید و شرط به مخلوقین او است. در این وادی اشاره‌ شده که هر چه عاقل‌تر، عاشق‌تر و هر چه عاشق‌تر، باایمان‌تر و هر چه باایمان‌تر، بخشنده‌تر خواهید بود. وادی چهاردهم با توحید برابری می‌کند و توحید نیز چیزی جز محبت نیست. تا وقتی انسان به محبت نرسد، نمی‌تواند آسایش و آرامش داشته باشد. محبت؛ یعنی دوست داشتن تمام هستی، مهر ورزیدن و مهربان بودن. آخرین مراحل آرایش جسم، فرمان فکر و عقل است که بدون عشق و محبت امکان‌پذیر نیست. اضداد همان تکانه‌های لازم برای تلاش، حرکت و شناخت ما هستند. امواج عشق و نفرت زاییده اضداد بوده و همیشه در کائنات وجود دارند. هر انسانی به میزان ظرفیتش این امواج را دریافت می‌کند. ما با تزکیه و پالایش امواج عشق را بهتر و بیشتر دریافت می‌کنیم. زنجیره‌های عشق، قدرت عظیمی دارند که با محبت آغاز می‌شوند.

اگر عشق و محبت و رحمت در جهان هستی نبود، جهانی سرد و تاریک می‌داشتیم. باید آن‌گونه باشیم و آن‌گونه عمل کنیم که مورد محبت و رضایت خالق است در آن صورت خداوند هم ما را در موقعیت‌های مختلف کمک خواهد کرد. اگر کسی عالم یا هنرمند می‌شود، نشان می‌دهد که عشق زیادی درونش بوده و استعداد و توانایی‌هایش با وجود عشق و محبت بارور شده است. در آخر مطالب را با سخن پرچم‌دار محبت استاد رعد به پایان می‌رسانیم «محبت اتفاق نیست، تقدیر نیست، محبت دامنه وسیع یک کمان بی‌انتهاست، واقعی است، صوری نیست؛ اگر باشد، حقیقت است و دیدن حقیقت چشم دل می‌خواهد. به آن ارج بگذاریم.»

نویسنده: همسفر فریده
ارسال: همسفر معصومه (نگهبان سایت)
همسفران نمایندگی چالوس