همه اتفاقات بزرگ از کارهای کوچک آغاز می‌شوند

جلسه ششم از دور یازدهم کارگاه‌های آموزشی عمومی نمایندگی ایران کنگره ۶۰ با استادی راهنما همسفر پیمان، نگهبانی مسافر سیاوش و دبیری مسافر هوشنگ با دستور جلسه (نظم، انضباط و احترام در کنگره 60) پنجشنبه 23 اسفندماه ۱۴۰۳ آغاز به کارکرد.

سخناناستاد:
ابتدا از نگهبان جلسه، دبیر ایشان و راهنمای محترم، آقا حامد، تشکر می‌کنم که این فرصت را در اختیار من گذاشتند تا اولین مشارکتم را داشته باشم.
در ابتدا، از عزیزان آشپزخانه بسیار تشکر می‌کنم. زحمات زیادی می‌کشند و خودم دو سال این افتخار را داشتم که در آشپزخانه خدمت کنم. این کار هم چالش‌برانگیز و پرزحمت است و هم سرشار از انرژی و حس خوب. به همه شما عزیزان خدا قوت می‌گویم و امیدوارم نماز و روزه‌های‌تان قبول باشد.
موضوع جلسه امروز: نظم، انضباط و احترام در کنگره 60
به طور کلی، هر چیزی که آرامش انسان را بگیرد، یکی از ابزارهای نیروی منفی است، و نبود نظم نیز از همین عوامل است. اگر نظم نباشد، ذهن درگیر و آشفته می‌شود و ممکن است فرد در تصمیم‌گیری دچار اشتباه شود. در کنگره 60 گفته می‌شود که با شمشیر چوبی نمی‌توان با نیروهای منفی جنگید. کنگره 60 پروژه‌ای را پذیرفته که از آغاز خلقت بشر حل‌نشده باقی مانده بود: درمان اعتیاد. اما اینجا توانسته‌اند به این هدف برسند، و دلیل اصلی آن، وجود نظم، انضباط و احترام است.
اگر در زندگی روزمره، نظم من یک باشد، اینجا باید ده باشد. اگر در بیرون به دیگران احترام می‌گذارم، در کنگره باید این احترام را در بالاترین سطح رعایت کنم. تمام سیستم هستی بر پایه نظم خلق شده است؛ از حیوانات و گیاهان گرفته تا کهکشان‌ها، همه بر اساس نظم حرکت می‌کنند. اما انسان به دلیل داشتن اختیار، می‌تواند نظم را رعایت کند یا نکند، و این انتخاب تأثیر مستقیمی بر حال و آینده‌اش دارد.
وقتی در کنگره 60 نظم داشته باشم، به حال خوب و در نهایت به تعادل می‌رسم. وقتی تکالیفم را انجام بدهم، آرامش پیدا می‌کنم. احترام به تمام اعضا، چه سفر اولی باشند و چه سفر دومی، باید رعایت شود، چون در نهایت، این احترام به خود من بازمی‌گردد.
در وادی دوم گفته می‌شود: "انسان به هیچ نیست، حتی اگر خودش چنین فکر کند." یکی از نشانه‌های حرکت در مسیر این وادی، نظم و ترتیب در زندگی است. وقتی برای خودم ارزش قائل باشم، می‌توانم برای دیگران هم ارزش قائل باشم؛ وقتی به خودم احترام بگذارم، می‌توانم به دیگران نیز احترام بگذارم.
همه اتفاقات بزرگ از کارهای کوچک آغاز می‌شوند. رسیدن به درمان، حال خوب و تعادل، یک فرآیند تدریجی است که از رعایت نظم در کارهای کوچک شکل می‌گیرد. باید سر وقت به جلسه بیایم، تکالیفم را به‌خوبی انجام دهم، و به راهنمایم احترام بگذارم. این‌گونه است که می‌توانم به یک تغییر بزرگ برسم. اما اگر در شروع جلسه پنج دقیقه تأخیر کنم، در انجام تکالیف کوتاهی کنم، و احترام را رعایت نکنم، این بی‌نظمی‌ها روی هم جمع می‌شوند و در نهایت، مسیرم را از هدف اصلی دور می‌کنند.
شیطان عجله نمی‌کند، اما صبر دارد!به ما گفته‌اند که "عجله کار شیطان است"، اما راهنمای محترم، آقا عطا، می‌گوید که شیطان موجودی است که اصلاً عجله ندارد، بلکه بسیار صبور است. عجله فقط یکی از ابزارهای اوست. همان‌طور که آرامش به تدریج در ما شکل می‌گیرد، سقوط و دور شدن از مسیر درست نیز به مرور اتفاق می‌افتد. بی‌توجهی به نظم، احترام و انضباط، کم‌کم ما را از مسیر دور می‌کند.
الماس در عمق 140 تا 190 کیلومتری زمین، تحت فشار و دمای 900 تا 1300 درجه سانتی‌گراد شکل می‌گیرد. آب در 100 درجه می‌جوشد، اما الماس در 1300 درجه. مشکلاتی که ما در زندگی و کنگره تجربه می‌کنیم، همان سختی‌هایی هستند که ما را مانند الماس شکل می‌دهند. وقتی این چالش‌ها را با صبر و انضباط پشت سر بگذاریم، تمام ناخالصی‌ها از ما زدوده می‌شود. مثل غذایی که برای پخته‌شدن نیاز به زمان دارد، ما هم با گذر از سختی‌ها آماده رسیدن به هدف می‌شویم.
پس نگران نباشیم! بدانیم که این مسیر، مقدمه‌ای برای رسیدن به اهداف بزرگ‌تر است.
ممنون که به صحبت‌های من گوش کردید.

رهایی از لژیون سوم راهنما مسافر جهان

تهیه و پخش افطاری ماه رمضان

مرزبان کشیک: مسافر علی
تایپ و عکس: مسافر رضا لژیون سوم
تنظیم و ارسال: مسافر محمد لژیون یکم
نمایندگی ایران