پایه هر چیز در هستی عشق و محبت است

وادی چهاردهم یا وادی عشق وادی است، که به ما یادآوری می‌کند اساس و پایه هر چیز در هستی عشق و محبت است. محبت سوری نیست و دیدن محبت چشم دل می‌طلبد، اگر محبت و عشق واقعی داشته باشیم همه چیز زیباست. به عبارت دیگر عشق یعنی گذشتن از خویش، کل هستی بر مبنای عشق بنیان نهاده شده است؛ پس ما انسان‌ها باید عشق را از خالق خود بیاموزیم که جهان هستی را به گونه‌ای بنا نهاد، که عشق در آن جاری باشد. عشق و محبت است که انسان را زنده نگه می‌دارد و اگر محبت نباشد زندگی بی‌معنا و مفهوم است. به عبارتی عشق یعنی گذشتن از خویش؛ سخن گفتن از عشق آسان و عمل کردن به مفهوم واقعی عشق دشوار است. انسان عاشق، از خود میگذرد؛ چون به ارتقا رسیده است و معرفت و دانایی دارد.

عاشق را که حساب با عشق است، با معشوق چه حساب دارد و در هر مرحله از زندگی ما فرصت داریم که عشق را تجربه کنیم. نهایت عشق رسیدن به آرامش است؛ یعنی انسان عاشق هم خودش آرامش دارد و هم این محبت را به دیگران انتقال می‌دهد. در حقیقت عشق و ایمان به صورت مستقیم روی ما اثرگذار هستند. وقتی که در وادی عشق گام بر می‌داریم آتش‌های گداخته را به سان گلبرگ‌های نرم و لطیف زیر پای خود احساس خواهیم کرد و از هیچ غل و زنجیری پروا نخواهیم داشت، و این شعبده معمار بزرگ عشق است. اساس کار کنگره ۶۰ نیز برمبنای عشق و محبت است و این عشق و محبت خالصانه است که سال‌هاست باعث شده که راهنمایان عاشقانه خدمت کنند و از هیچ سختی هراس نداشته باشند و رهجویانی که پا به کنگره می‌گذارند با دیدن عشق و محبت واقعی تلاش می‌کنند تا به رهایی و آرامش برسند.

نویسنده: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر مرضیه( لژیون اول )
ویرایش: رابط خبری همسفر ثریا رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول )
ویراستاری و ارسال: همسفر زینب نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شوشتر