بهار

خوش آمد گل ، خوش آمد باد نوروز
خوش آمد این بهار و عید نوروز

خوش آمد گل خوش آمد نو بهاران
خوش آمد سبزه‌ها در کوهساران

بهار  آمد که  تا گل باز گردد
به عطر گل جهان آغاز  گردد

بهار  آمد که تا دل کام گیرد
ز درد و غصه‌ها فرجام گیرد

  درون هر چمن آبی روان است
زمین در سایه سنبل نهان است

بهار آمد که قدر خود بدانی
که قدر عمر و وقتت را بدانی

درونت شوق و پر اندیشه باشد
حضورت سبز و پر انگیزه باشد

بهاری خوشتر از ایران من نیست
گلی خوشبو تر از خاک وطن نیست

کنون کردار و افکارت بکن نیک
که پندارت شود اندیشه نیک

گل نارنج و تنگ آب و ماهی
کنارش سفره هفت سین عالی

بیا تا عیدی از حافظ بخواهی
که از او می ستانی گر بخواهی

شراب عشقم اندر کام جان شد
ز جانم چشمه حکمت روان شد

جهان از باد نوروزی جوان شد
زهی زیبا که این ساعت جهان شد

اگر فرمان بری از راهنمایت
بگیرد دست  تو تا بی نهایت

کلاس بندگی زیبنده  باشد
اطاعت کردنت فرخنده باشد

سحر با حق تعالی گفتگو کن
لبت را آشنا با ذکر او  کن

در رحمت به رویت کرده حق باز
که هر روزش سرآغازی و پرواز

سراینده: مسافر علی‌اکبر (لژیون یکم)
ثبت: مسافر اسماعیل