بهراستی آنچه باور است، محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است.
سلام دوستان علی هستم یک مسافر.
در وادی چهاردهم میآموزیم: انسان برای برخورداری از یک زندگی ایدهآل بایستی عشق و محبت را آموزشدیده و درک کرده باشد، حال خوب ما بازگشت محبتی است که به دیگران میکنیم، زمانی که بیشتر به دیگران عشق بورزیم، مسلماً حس و حال خوب بیشتری در زندگی ما نمود پیدا میکند، این محبت بایستی بهصورت بلاعوض باشد. اگر در طول زندگی به خلق خدمت کنیم، قطعاً آیندهٔ بهتری برای ما رقم میخورد، چرا که انسان بهتنهایی کامل نیست و در هر مرحلهای از زندگی خود باید برای ساختن شرایط بهتر برای خود و اطرافیان در تلاش باشد. محبت بهمرور، در قلب انسان پدید میآید و در ادامه به شکل عشق خود را نشان میدهد، عشق به همسر، فرزند و خانواده.
نگارش: مسافر علی از لژیون دوازدهم
ویرایش: مسافر ایمان از لژیون پانزدهم
ارسال: مسافر مرتضی
نمایندگی رضوی مشهد
- تعداد بازدید از این مطلب :
83