هستی، عشق و محبت است

هستی، عشق و محبت است تمامی موجودات، محبت هستند؛ حتی آن‌هایی که ظاهراً ما آن‌ها راخشن می‌بینیم دریا‌ها و اقیانوس‌ها، محبت هستند. کوه‌ها و ابرها حامل عشق به مخلوق می‌باشند و از آن‌ها تراوش می‌کند. باران‌هایی که ما برای حیات خود نیازمند هستیم، صدای تمامی پرندگان خوش الحان، دشت‌های سبز، برکه‌های پر از آب و موجودات آن‌ها، یخ‌هایی همچون بلور شیشه که انوار الهی را به رنگ‌های مختلف شکل می‌دهند که از زیبایی و لطافت آن‌ها زبان در دهان عاجز است و هوایی که زنده بودن ما را تضمین می‌کند، ببینید حیات، زیبا است. طبیعت با تمامی درون و برون آن، کرواتی که می‌دانید چگونه پروانه‌وار می‌چرخند و به هیچ جایی وصل نیستند؛ زیرا آن‌ها به قدرت مطلق وصل هستند و هدایت می‌شوند. خداوند، خود محبت است. خداوند، خود عشق است. خداوند، خود حیات است و او است که هر آنچه خلق کرده، در اختیار مخلوق خود یعنی انسان نهاده و خورشیدی را برای زیستن و پیدا کردن راهش بر بالای سر او نهاده تا خود را به اعماق ظلمت نسپارد و به کار برند آنچه در درون دارند و نمی‌بینند و آنچه بیرون است که فقط اندکی را مشاهده می‌کنند. ارتباط خود را با هستی همیشه برقرار سازند یک دل و یک زبان باشند تا به صلح و آرامش و رستگاری ابدی دست یابند و بدانند درب‌های بسته، روزی باز خواهند شد مانند قلب‌هایی که آلیاژ اصلی آن‌ها سیاه رنگ است. آنچه کاشته‌اید، رشد خواهد نمود و تمامی دشت‌ها را سبز پوش خواهد کرد دیگر انسانی گرسنه نخواهد ماند و نخواهد مرد.

برداشت من از این سی‌دی که همانطور که استاد فرمودند؛ حتی ما انسان‌ها خیلی چیزها را می‌گوییم؛ اما معنی مفهوم و ارزش آن‌ها را نمی‌دانیم وقتی می‌گوییم بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم یعنی به‌نام خداوند بخشنده مهربان؛ اما این کلمه برای خیلی‌ها صادق است که وقتی از در خانه بیرون می‌آییم، سوار ماشین می‌شویم یا غذایی می‌خوریم، قطعاً معجزه می‌کند بدون اینکه متوجه شویم خداوند با نام خودش همیشه پشتیبان ما و زندگی‌ ما بوده؛ پس خدایی که ما را آفرید با محبت آغاز کرد؛ پس چرا بعضی از ما انسان‌ها ماننده ظرف‌های تهی هستیم و معنای محبت را متوجه نمی‌شویم یعنی نمی‌توانیم محبت داشته باشیم و دل‌ها را پر از کینه و حسادت می‌کنیم به نظر من افرادی که محبت دیده‌اند، می‌توانند محبت کنند هر چند کوچک و کم؛ اما آن‌هایی که معنای محبت را نمی‌دانند باید در مهربانی و خوش قلب بودن دیگران تعمق کنند تا شاید دری از عشق و محبت هم به روی آن‌ها باز شود؛ زیرا محبت، نور خدا است؛ حتی همه ادیان الهی به محبت تأکید داشته‌اند. ادیان مسیحیت یا اسلام فرقی ندارد همانطور که پیامبر کودکان را دوست داشت و با مهربانی با آن‌ها برخورد می‌کرد، درختان که موجودات زنده هستند را هم دوست داشت و به کاشت درخت تأکید کرده است. محبت باعث می‌شود که بر قلب سیاه انسان، تاثیر گذارد و آن‌ها را به فکر فرو ببرد یا اینکه از کار خودشان شرمنده کند و این معجزه داروی عشق و محبت است و من تا می‌توانم باید خالصانه آن را تقدیم وجود دیگری کنم که این دنیا بسیار کوچک است و شاید فردایی برای محبت نباشد و می‌گویند سخت‌ترین لحظه در قیامت لحظه‌ای است که می‌توانستیم کاری را کنیم یا به گونه‌ای باشیم؛ ولی نبودیم؛ پس من برای محبت نباید درنگ کنم.
نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر محیا(لژیون دوم)
رابط خبری و ویراستاری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر محیا(لژیون دوم)
ارسال: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر سمیه(لژیون دوم)
همسفران نمایندگی کریمان