English Version
This Site Is Available In English

وقتی به خودمان احترام بگذاریم، اوج خواهیم گرفت

وقتی به خودمان احترام بگذاریم، اوج خواهیم گرفت

هفتمین جلسه‌ از‌ دور دوم کارگاه‌های‌ آموزشی‌ عمومی‌ کنگره۶۰‌ نمایندگی ارم، با استادی راهنمای محترم مسافر علی‌اصغر، نگهبانی‌‌ مسافر‌ حسین و دبیری‌ مسافر‌ احد، با دستور جلسه: «نظم ، انضباط و احترام در کنگره ۶۰» پنجشنبه ۲۳ اسفند ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۳۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان، علی اصغر هستم، یک مسافر.
خیلی خوشحالم و خدا را شکر می‌کنم که در این جایگاه قرار گرفتم تا برای اولین بار در جلسه عمومی شعبه ارم خدمت کنم و آموزش بگیرم. از نگهبان و دبیر عزیز تشکر می‌کنم و به همه شما عزیزان خوش آمد می‌گویم. ماه مبارک رمضان را به همه شما تبریک عرض می‌کنم.
دروازه ورود به کنگره 60 ماه مبارک رمضان بوده است. به همه عزیزانی که در این ماه عزیز در خدمت به کنگره کمک می‌کنند، خدا قوت می‌گویم و به شما تبریک می‌گویم که در کنگره هستید. به خودم نیز تبریک می‌گویم که در جمع شما حضور دارم و آموزش می‌گیرم.


دستور جلسه امروز، نظم، انضباط و احترام در کنگره است. دروازه ورود به قلب انسان‌ها، آداب معاشرت و احترام است. باید ما نیز نظم و انضباط را رعایت کنیم. در زندگی نیز باید ادب و احترام داشته باشیم. اگر می‌خواهم برای خودم شخصیتی درست کنم، باید حریم و احترام دیگران را رعایت کنم و حقوق آن‌ها را حفظ کنم.
اگر بخواهم از سفر اول خودم بگویم، یادم هست که یک‌بار راهنمایم، آقا مرتضی مفاخری، گفتند: "اگر ده دقیقه به پنج دیرتر حاضر شوی، نمی‌توانی در لژیون من شرکت کنی." از آن روز به بعد هیچ‌گاه تأخیر نداشتم. از همان ابتدا در سفرم و شروع درمان، نظم را یاد گرفتم و همین نظم به من کمک کرد که به رهایی برسم. خواسته‌ای قوی داشتم؛ خواسته‌ام این بود که از لجن اعتیاد بیرون بیایم و یک انسان عادی شوم. باید بهای آن را می‌دادم.
در مورد داروی شربت نیز باید اشاره کنم. الآن نزدیک عید هستیم و ممکن است همه فکر کنیم که اگر سیصد یا چهارصد سی‌سی شربت گرفتم و دارو را مصرف کردم، تمام است. ولی اینطور نیست. به شما شربت داده شده تا با اختیار کامل، به اندازه معین و در زمان مشخص، استفاده کنید. اگر خودم خواسته‌ای داشته باشم و نظم را رعایت کنم و مطابق آنچه که راهنما در دفترچه نوشته، دارو را مصرف کنم، نظم در کارم را هم حفظ می‌کنم. نباید فقط بگویم که می‌آیم کنگره و درمان می‌شوم، اما سرکار نمی‌روم؛ این اشتباه است. کنگره جایی است که شما از همان دو یا سه روز اول، برنامه شربت و نظم را خواهید یاد گرفت و پس از آن می‌توانید به کارهای دیگر بپردازید. من تجربه کردم و فقط سه روز سختی کشیدم، اما بعد از آن، دیگر هیچ مشکلی نداشتم تا اینکه به رهایی رسیدم.
در مورد احترام نیز باید بگویم که احترام مانند ادکلن است. وقتی خودم احترام بگذارم، دیگران نیز به من احترام می‌گذارند. من باید به دیگران احترام بگذارم. در کنگره، احترام به پیشکسوت‌ها الزامی است. خود من یک دوره مرزبان بودم و همیشه از در مرزبانی می‌خواهم وارد شوم. اگر اجازه بدهند، وارد می‌شوم. در آبدارخانه نیز اگر کاری ندارم، اجازه می‌گیرم. در هر قسمتی که بخواهم وارد شوم، از آن شخصی که مسئول است، اجازه می‌گیرم. این‌ها چیزهای کوچک هستند، اما کلیدی‌اند.
اگر بخواهم وارد لژیون دیگر شوم، باید از افراد حاضر در لژیون اجازه بگیرم. این‌ها نشان‌دهنده شخصیت و احترام است. شخصیت خودم را به این‌گونه می‌سازم. به نظر من تنها کسی که می‌تواند احترام خود را نگه دارد، خود من هستم.
با کمک اعضای کنگره 60 و راهی که آقای مهندس و راهنمای عزیزم نشان دادند، توانستم از اعتیاد خارج شوم. فکر می‌کنم سخت‌ترین مسئله زندگی همین اعتیاد است. چون زمانی که قبل از درمان بودم، هیچ‌کس به من احترام نمی‌گذاشت و حتی جواب گوشی‌ام را نمی‌دادند. وقتی به خانه‌شان می‌رفتم، فرار می‌کردند. ولی وقتی در مسیر کنگره و درمان قرار می‌گیرم و یاد می‌گیرم که به خودم احترام بگذارم، همه چیز تغییر می‌کند. کسی که قبلاً جواب گوشی‌ام را نمی‌داد، حالا پاسخ می‌دهد و وقتی به خانه کسی می‌روم، اولین نفر پیشوازم می‌آید. این‌ها به من نشان داد که اعتبار و عزت برمی‌گردد به خودمان و این به ما بستگی دارد.
در واقع، مثل زمان مدرسه است. یادم می‌آید که نمره انضباط می‌گرفتیم. وقتی به خودمان احترام بگذاریم، در اوج خواهیم رفت. اگر بخواهیم از کنگره برویم، باید به صورت کامل برویم، نه اینکه وسط راه رها کنیم و دوباره عذاب بکشیم. کنگره 60 بستری فراهم کرده تا ما در آن به درمان بپردازیم و تمام دستور جلسات فقط برای ساخت شخصیت جدید است. تغییرات کوچک‌اند، اما در نهایت به چشم می‌آیند.
در نهایت، احترام مسافر به همسفر نیز اهمیت دارد. همسفرها نیز در این مسیر سخت همراه ما هستند و باید به آن‌ها احترام بگذاریم. اگر همسفر حامی‌ام باشد، سفر راحت‌تر خواهد بود. اگر من خوب سفر کنم، همسفرم هم این تغییرات را در من می‌بیند.
ان‌شاءالله که بتوانیم در کنار همدیگر زندگی خوبی داشته باشیم و این نظم، انضباط و احترام را از کنگره 60 به زندگی و جامعه‌مان منتقل کنیم.

ممنونم که به صحبت‌های من گوش دادید.

تایپ و ویرایش: مسافر محمد
بارگزاری: مسافر احسان

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .