مسافر محمدعلی رهجوی راهنما مسافر یحیی در نوشتار خود پیرامون دستور جلسهٔ "نظم، انضباط و احترام در کنگره۶۰" نوشته است:

 ما باید مجری و مروج آموزش‌های کنگره باشیم.

به نام خداوندی که بی خواست او برگی از درختی نمی‌افتد.
سلام دوستان محمدعلی هستم یک مسافر.
قدرت مطلق هستی و موجودات را بر پایهٔ نظم و انضباط خلق نموده، ساختار جسم و روان آدمی نمونهٔ بارز آن است. اگر در این ساختمان نظمی نباشد، مشکلات عدیده‌ای برای انسان پدید می‌آید. به طور مثال: اعضای بدن در ساعات مشخصی برای بازسازی و بازیابی خود نیاز به استراحت دارند، اگر بدون برنامه و در زمان‌های نامعین این بازیابی صورت گیرد، مشکلات زیادی برای فرد و جامعه‌اش به وجود خواهد آمد. تصور کنید، در شرکتی چند نفر مشغول به کار هستند، برای هر فرد نیز فرایند ریکاوری اعضای بدن در ساعت متفاوتی انجام می‌گیرد، یکی در حال چرت‌زدن باشد، یکی باید به چشمانش استراحت دهد، دیگری نیاز به شرایطی برای استراحت گوش خود داشته باشد و سایرین نیز برای این بازیابی در حالت‌های مختلف قرار داشته باشند، چه بی‌نظمی اتفاق می‌افتاد! نظم و انضباط در تمام امور مهم و ضروری است. در گذشته با بی‌نظمی یا نامنظم‌بودن، شرایط نامساعدی را برای خودمان رقم زده بودیم. بالاخره با هر دلیل و واسطه‌ای کنگره ۶۰ بر سر راهمان قرار گرفته، باید با جان‌ودل قدردان قدرت مطلق و این جمعیت احیا انسانی باشیم. اولین راه قدردانی تلاش برای یادگیری و درک فرامین است. به‌عنوان اولین موضوع آموزشی، نظم و انضباط آموزش داده می‌شود که با اجرایی‌کردن آن نتایج مطلوبی به دست می‌آید. ساعت و زمان، مسئله‌ای که در زندگی ما اهمیت و جایگاهی نداشت و به دست کنگره به ما بازگردانده شد که خود دلالت بر نظم دارد. حضور به‌موقع با پوشش مناسب و متعارف و همچنین مصرف دارو در زمان مشخص با مقدار معین، نمونه‌هایی از اجرایی‌کردن نظم در زندگی است. کنگره زندگی دوباره‌ای به من بخشید، و کسی که احیاکنندهٔ توست، مستحق شایسته‌ترین احترامات و قدردانی است. باید به راهنمایی که بدون دریافت مزد از زمان و زندگی خود برای ما، مایه می‌گذارد؛ به بهترین شکل ممکن قدردانی و تشکر کرد و احترامی هم مرتبه با استادان و فلاسفه برای ایشان قائل شد. در جامعه معلمان و مربیان بابت خدمتشان حقوقی دریافت می‌کنند؛ ولی راهنمایان در کنگره بدون هیچ‌گونه چشم داشتی آموزش می‌دهند. باید برای بنیان کنگره ۶۰، مرزبانان عزیز، ایجنت‌های گرامی و تمامی کسانی که بدون اجرت و منت در مسیر پیشبرد اهداف کنگره ۶۰ خدمت می‌کنند، ارزش و احترامی بی‌مانند را قائل شده و قدردان زحمات آنها باشیم. این قدردانی جز با خدمت‌کردن و کمک به بالابردن سطح اجتماعی کنگره نیست. با اجرای آموزش‌ها، نظم و انضباط را در زندگی‌مان در رأس امور قرار داده و آموزش‌های گرفته شده را در دل خانواده‌ها اجرا نماییم و دیگر اینکه: تغییر رفتار فردی ما نسبت به‌تمامی افراد جامعه دیده می‌شود و این تغییر رفتار خوب ماحصل حضور در کنگره است. آراستگی ظاهر و البسه باعث بالارفتن وجهه افراد در اجتماع می‌شود. ما باید در جهت معرفی کنگره ۶۰ به جامعه و نشان‌دادن دستاوردها و اهداف و علومی که به افراد آموزش داده می‌شود کوشا باشیم تا وارثان خوبی برای کنگره ۶۰ باشیم؛ زیرا با پرورش و تربیت انسان‌های بزرگ و فرهیخته است که یک دانشگاه یا مؤسسه و یا نهادی در درجه و رتبه بالایی در سطح کشور، منطقه و یا جهان قرار می‌گیرد. پس بیایید با مطیع بودن، آموزش صحیح و دقیق را فراگرفته و مجری و مروج آنها را در خانواده و جامعه باشیم و هر کدام به نوبه خودمان به محقق‌شدن آرزوی بنیان محترم که جهانی‌شدن این جمعیت است کمک نماییم.
سپاس از نگاه زیبایتان

نویسنده: مسافر محمدعلی از لژیون هشتم
ویرایش: مسافر ایمان از لژیون پانزدهم
ارسال: مسافر مرتضی
نمایندگی رضوی مشهد