گروه خانواده_ اینجا مردگان زنده می‌شوند

جلسه دوم از دوره پنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی زاهدان به استادی راهنمای تازه‌واردین همسفر سمیه، نگهبانی همسفر مریم و دبیری همسفر فرزانه با دستور جلسه «نظم، انضباط و احترام در کنگره۶۰» روز چهارشنبه ۲۲ اسفندماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۳۰ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه نظم، انضباط  و احترام در کنگره۶۰ است. اگر بخواهیم به معنی لغوی این کلمه‌ها اشاره کنیم نظم یعنی ریشه، هر چیزی را باید سر جای خودش قرار بدهیم. نظم یعنی ترتیب دادن در کارها، انضباط هم به معنی این که سعی کنیم هر کجا که هستیم آن اصول و قوانین آن جایگاه و مکان را اجرا کنیم. احترام هم همان جور که می‌دانیم از حریم و حرمت می‌آید. 

قبل از کنگره من سمیه فردی بودم که واقعاً با مشکلاتی که در زندگی داشتم، آن آشفتگی‌های روحی و روانی که داشتم هیچ نظمی نه در صور آشکار نه در صور پنهان من بود. همیشه آن افکار ذهنی پریشان و منفی به من رو می‌آوردند؛ ولی با ورود من به کنگره اولین چیزی که من با آن آشنا شدم نظم بود. وقتی که چیدمان صندلی‌ها که روی نظم خاصی چیده شده بود و نوشتارهایی که همه پشت سرهم سر جای خود خوانده و اجرا می‌شود و پیام سفر اول، دوم و همچنین نوشتار حرمت که دو بار خوانده می‌شود همه اینها من را به بیشتر با نظم آشنا کرد.

انضباط کنگره به من می‌گوید که اگر قرار است کلاس‌ها ساعت سه برگزار شود من حداقل باید نیم ساعت زودتر قبل از جلسه حضور داشته باشم و آموزش‌ها را دقیق بگیرم. به همسفرها گفته می‌شود که با پوشش سفید به کنگره بیاییم، این می‌شود یک نوع نظم و انجام دادن آن وفا به نظم می‌شود.

در قسمت مسافرها خوردن داروی OT سر وقت و به میزان و مقدار مناسب و همچنین تنظیم خواب یک مسافر به روش DST که آقای مهندس اجرا کردن و تمام این‌ها می‌شود نظم. با نگاه کردن به لژیون می‌توانیم بفهمیم که آیا این لژیون نظم دارد یا نه، از کجا متوجه می‌شویم وقتی که پایه‌های صندلی‌ها کنار یکدیگر و به طور مرتب چیده شده باشد، دفتر سی دی یک همسفر وقتی با رنگ‌های مختلف نوشته شده باشد متوجه منظم بودن یک رهجو است.

نظم، انصباط و احترام در کنگره ارتباط مستقیمی با درمان دارد. یکی از بهترین دستور جلسات هست که آقای مهندس با تفکر خود این را اجرا کردند و باعث پا برجا بودن کنگره و همچنین پیشرفت کنگره شده است. اگر نظم، انضباط و احترام نبود حتماً کنگره به نابودی کشیده می‌شد و تنها چیزی که ضامن ما هست همین نظم، انضباط و احترام است. وقتی جلسه تمام می‌شود می‌بینیم که همه با هم همکاری می‌کنند و همه جا را مرتب می‌کنند. یکی از چیزهایی که باعث به هم خوردن نظم می‌شود این است که نباید در کار یکدیگر دخالت کنیم، اگر مرزبان، راهنما و ایجنت به ما حرفی می‌زنند یا چیزی می‌گویند فقط باید بگوییم چشم و اطاعت کنیم.

حالا اینجا یک سؤالی پیش می‌آید که چرا نظم و انضباط قبل از احترام می‌آید، اگر کسی منظم نباشد و نظم نداشته باشد، این بی‌نظمی و منظم نبودن مطمئناً در اخلاق اثر می‌گذارد و در نتیجه به دیگران هم نمی‌توانیم احترام بگذاریم. مسئله مهم دیگر احترام است که آقای مهندس می‌فرمایند: افرادی که دارای جایگاه بالایی هستند و شال دارند وظیفه دارید که به آن‌ها احترام بگذارید.

آقای مهندس فرمودند: اگر شال این افراد روی شاخه درخت، هر جا که باشد شما باید به احترامشان بایستید، آقای مهندس تفکری پشت این موضوع داشتند که ما باید به آن آگاهی و دانشی که این افراد دارند احترام بگذاریم؛ باید با ایجنت، مرزبان و راهنما خیلی محترمانه صحبت کنیم آن‌ها را با کلمه تو خطاب نکنیم. نکته مهمی که باید به آن توجه کنیم نشستن در لژیون‌ها است، نباید پا روی پا بگذاریم، همان جور که همه ما می‌دانیم استاد اصلی ما آقای مهندس است، الگوی ما هستند؛ باید ببینیم ایشان روزهای چهارشنبه چگونه رفتاری دارند.

به معنای احترام وقتی که می‌ایستند دستشان را به نشانه احترام روی دست دیگرشان می‌گذارند و می‌ایستند. من سمیه باید تفکر کنم که واقعاً باید چه‌کار کنم. هر احترامی و هر نظمی هم به خود انسان بر می‌گردد. کنگره مکان مقدسی است. اینجا مردگان زنده می‌شوند. افراد مصرف کننده فقط زندگی می‌کنند؛ ولی وقتی به کنگره آمدند و درمان شدند احیاء می‌شوند.

مرزبان کشیک: همسفر گلناز
تایپ و ویراستاری: همسفر صدیقه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
عکس و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون اول)
همسفران نمایندگی زاهدان