نظم، انضباط و احترام. این سه اصل در کنگره جایگاه بسیار بالایی دارند

جلسه سوم از دور یازدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی نمایندگی ایران با دستور جلسه" نظم، انضباط و احترام " با استادی مسافر پهلوان محمد، نگهبانی مسافر اژدر و دبیری مسافر مصطفی روز سه‌شنبه ۲۱ اسفند ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

سخنان استاد:
خیلی خوشحالم که بعد از نزدیک به یک سال، دوباره این جایگاه را تجربه می‌کنم. در ابتدا از آقا حبیب، مسئول نشریات و آقا مجید، مسئول اوتی، تشکر می‌کنم که اجازه دادند اولین نفر در این جایگاه مشارکت کنم.
دستور جلسه  نظم امروز نظم، انضباط و احترام است، ما در کنگره سه رکن اصلی داریم؛  نظم، انضباط و احترام. این سه اصل در کنگره جایگاه بسیار بالایی دارند و اگر بتوانیم آن‌ها را رعایت کنیم، در مسیر درمان به درمان و در مسیر تعادل به تعادل خواهیم رسید. این سه اصل، ارکان اصلی رسیدن به درمان هستند که با رعایت آن‌ها، ان‌شاءالله پس از ۱۰ ماه به رهایی خواهیم رسید.
اگر بخواهیم درباره نظم صحبت کنیم، می‌توان آن را به دو بخش تقسیم کرد؛

اول نظم الهی (نانوشته)؛ نظمی که در کل هستی جریان دارد، بدون اینکه در جایی نوشته شده باشد. برای مثال، قلب انسان باید تعداد مشخصی تپش در دقیقه داشته باشد، یا گوش ما تنها فرکانس‌های مشخصی را دریافت می‌کند. حتی گفته می‌شود که صدای مورچه‌ها فرکانسی بسیار بالا دارد که ما قادر به شنیدن آن نیستیم. اگر این نظم طبیعی دچار اختلال شود، مشکلاتی ایجاد می‌شود و در بسیاری از موارد، این اختلالات ناشی از عملکرد خود انسان‌هاست.

دوم نظم انسانی (نوشته‌شده)؛ نظمی که توسط انسان‌ها تدوین شده تا به اهداف مشخصی برسند. نظم در کنگره ۶۰ نیز از همین نوع است. برای مثال، در نمایندگی ما، نظم به‌قدری دقیق رعایت می‌شود که جلسات رأس ساعت مقرر آغاز می‌شوند. همان‌طور که آقای مهندس گفته‌اند، در کنگره ساعت اختراع شده است! در بسیاری از جلسات دیگر، معمولاً تأخیر وجود دارد، اما در کنگره یاد گرفته‌ایم که باید سر وقت بیاییم، لباس مرتب بپوشیم و در جایگاه‌های مشخص‌شده بنشینیم. حتی روز اولی که وارد کنگره شدم، به من گفتند که جلسه رأس ساعت ۱:۳۰ آغاز می‌شود و اگر ۱:۳۵ برسم، پذیرش نخواهم شد. این نظم باعث شد که من جذب کنگره شوم.

انضباط یعنی پایبندی به قوانین و حفظ استمرار در رعایت آن‌ها. در کنگره ۶۰، علاوه بر قوانین، حرمت‌هایی نیز وجود دارد که رعایت آن‌ها بسیار مهم است. اگر این حرمت‌ها را رعایت کنیم، حال دلمان خوب می‌شود و انرژی مثبت دریافت می‌کنیم. برای مثال، در کنگره یاد گرفته‌ایم که از الفاظ ناپسند استفاده نکنیم، بدون اجازه راهنما شماره تلفن ندهیم و نگیریم، و پشت سر دیگران غیبت نکنیم.
افرادی که این قوانین را رعایت نمی‌کنند، معمولاً حال خوبی ندارند و دچار مشکلات می‌شوند. در کنگره یاد گرفته‌ایم که هیچ‌کس معصوم نیست و همه ما ایراداتی داریم. بنابراین، به‌جای تمرکز بر اشتباهات دیگران، باید دوربین را روی خودمان زوم کنیم و روی اصلاح خودمان کار کنیم.

احترام را می‌توان به چند بخش تقسیم کرد:
احترام به جایگاه‌ها؛ مانند راهنما، مرزبان، نگهبان، ایجنت و هر فردی که مسئولیتی در کنگره دارد. حتی اگر فردی که شال دارد، ایراداتی داشته باشد، باز هم احترام به او واجب است.
احترام به پیشکسوتان؛ کسانی که سن و تجربه بیشتری دارند.
احترام به عقاید؛ ما باید یاد بگیریم که همه انسان‌ها فارغ از هر طرز تفکر و عقیده ای لایق احترام هستند.
در نهایت، احترام یکی از قوانین و حرمت‌های مهم کنگره ۶۰ است که باید رعایت شود، حتی اگر رفتار دیگران مطابق میل ما نباشد.
در آخر از تمام عزیزانی که در تهیه افطاری زحمت می‌کشند تشکر می‌کنم.
وقت تمام است. ممنون که با سکوت خود به صحبت‌های من گوش کردید.

لژیون ویلیام راهنما مسافر روح الله

بازدید ایجنت محترم از برگزاری امتحانات

تهیه و پخش افطاری توسط خدمتگزاران 

مرزبان کشیک: مسافر کمال

تایپ و عکس: مسافر رضا لژیون سوم
ارسال: مسافر حسن لژیون پنجم
نمایندگی ایران