با نظم در مسائل کوچک میتوانیم کم کم فرماندهی جسم را به دست بیاوریم

به نام قدرت مطلق الله 

چهاردهمين جلسه از شصت و پنجمین دوره سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰ ویژه مسافران آقا در نمایندگی پرستار با استادی: مسافر داوود، نگهبانی: مسافر جمیل و دبیری: مسافر حسین با دستور جلسه: « نظم، انظبات و احترام در کنگره ۶۰ » در روز چهارشنبه مورخ بیست و دوم اسفند ماه ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱۶ برگزار شد.

 خلاصه سخنان استاد: 

سلام دوستان، داوود هستم یک مسافر؛

از راهنمای محترم آقا مسعود تشکر می‌کنم که فرصت را در اختیار من گذاشتند تا یکبار دیگر بتوانم این جایگاه را تجربه کنم، به همه عزیزانی که برای تدارک افطار در تلاش هستند هم خداقوت می‌گویم که کاری پر زحمت را متقبل هستند و همین‌طور به مرزبان و ایجنت و سایر خدمتگزاران هم خداقوت می‌گویم.

درمورد دستورجلسه خوب صحبت‌هایی در طول هفته شد و من هم برای بیان برداشتم در این رابطه موضوعات بسیاری در ذهن داشتم که مطرح کنم چون دستورجلسه به صورتی است که به تمام برنامه‌ریزی ها و تمام کارهایی که یک انسان می‌تواند انجام دهد ارتباط پیدا می‌کند؛ فکر می‌کنم بهترین الگوی نظم و انضباط هم همین ماه مبارک رمضان باشد که نظم و انضباطی که یک انسان می‌تواند بدست بیاورد در مورد غذا خوردن و تمام برنامه‌ریزی هایی که لازم است برای امور خود انجام دهد آنقدر زمان برنامه‌ریزی دقیق است و شاید در سایر زمان‌ها این اتفاق نیوفتد و تمام کارها حداقل پنج دقیقه بالا پایین شود ولی در ماه مبارک رمضان به واسطه اذان صبح و مغرب آن نظم و انضباط به صورت اساسی اتفاق می‌افتد و دستورجلسه این هفته که پس از دستورجلسه الهام از رمضان در کنگره قرار گرفته است گویای همین است که ما باید آن نظم و انضباط را پیدا کنیم تا نظم و انضباط را همواره در زندگی داشته باشیم و در پی این کسب نظم و انضباط است که زندگی ما رشد پیدا می‌کند؛

حال این نظم و انضباط می‌تواند هرچیزی را شامل شود، نوشتن سی‌دی، مصرف منظم دارو و... یک نوع نظم و انضباط است و حضور به موقع در جلسات یک نوع نظم است، لباس پوشیدن هم یک نوع نظم است و آقا وحید در جلسه دوشنبه گفتند که چیزهایی که زندگی ما را نظم می‌دهند چیزهای بسیار ساده هستند و ما با همین نظم در مسائل کوچک میتوانیم یواش یواش فرماندهی را به دست بیاوریم و بتوانیم کارهای بزرگتری را برنامه‌ریزی کرده و آنها را 

نظم دهی کنیم و در زندگی خودمان پیاده‌سازی کنیم.

چیز دیگری که به ذهنم می‌رسد این است که وقتی کسی تعهدی می‌کند نسبت به چیزی مثلا در جایگاه راهنمایی یا حتی در جایگاه یک سفر اولی، وقتی خودش را متعهد به جایگاه کند مجبور خواهد بود که نظم و انضباط را رعایت کند ولی اگر کسی بیخیال بود و در قبال کاری که موظف به انجام آن است تعهدی نداد پس قدمی برای خودش در راستای انجام آن کار هم برنخواهد داشت چون اصلا آن کار برای او مهم نیست؛ کسی که روزه می‌گیرد سوای عواید صور پنهانش سیستم ایکس او راه‌اندازی می‌شود و این یک پله و یک جرقه می‌شود که شخص یاد بگيرد و وقتی که ماه مبارک تمام شد کسی که واقعا روزه گرفته و اعمال را کاملا انجام داده مترصد تکرار آن در سال بعد می‌ماند و برنامه‌ریزی می‌کند که در رمضان بعدی بتواند عملکرد بهتری داشته باشد؛ امیدوارم من هم بتوانم بهره لازم را از این مسیر داشته باشم و به حال خوش برسم.

ممنون که به مشارکت من گوش دادید.

در ادامه گزارش تصویری ار مراحل طبخ افطاری توسط لژیون دوازدهم نمایندگی پرستار تقدیم شما میگردد:

عکاس:مسافر علی لژیون ششم، مسافر کوشیار لژیون نهم 

تایپ:مسافر علی اکبر لژیون ششم 

بارگزاری: مسافر مهدی لژیون دهم 

وبلاگ نمایندگی پرستار