دلنوشته مسافر ایمان از لژیون نهم در باب وادی چهاردهم

سلام دوستان ایمان هستم یک مسافر
مدت تخریب ۱۸ سال،  آخرین آنتی ایکس شیره کشیدنی، مدت سفر ۱۰ ماه و ۸ روز، روش درمان دی اس تی، داروی درمان شربت اوتی، با راهنمای خوبم مجید آقا حمیدی، لژیون ۹ شعبه رضا، ورزش در کنگره فوتبال،والیبال،شنا، بی آی دی مصرفی ۳ دهم سی سی

آنچه باور است محبت است، آنچه نیست ظروف تهی است.
محبت به لمس نیست به سخن نیست، محبت دو سر یک کمان بی‌انتها است.
وادی چهاردهم وادی عشق است، این وادی به ما می‌آموزد که اساس هر چیزی بر پایه عشق و محبت است، محبت واقعی توأم با معرفت، عقل و ایمان است و امواج آن در همه هستی وجود دارد، اگر بین انسان‌ها پیوند محبت نباشد انسان‌ها جزء لفظ و الفاظ تهی چیز دیگری نیستند، وجودشان از محبت و دوست داشتن دیگران خالی است، درست مانند ظرف‌های خالی هستند اما اگر محبت نداشته باشیم نمی‌توانیم محبتی هم دریافت کنیم.
آقای مهندس می‌فرمایند: کاری که انسان‌ها با محبت می‌توانند انجام بدهند، هرگز با خشم و عصبانیت و بحث و دعوا نمی‌توانند انجام دهند.
این عشق و محبت است که انسان را زنده نگه می‌دارد، این محبت و عشق هست که تمام اعضای کنگره ۶۰ را دورهم جمع کرده، داشتن قلبی مهربان و عاشق در دنیای بی‌رحم، شجاعت است نه ضعف.
تأثیر این وادی روی من این است که قبل از این وادی اگر محبتی یا کاری را برای کسی انجام می‌دادم دوست داشتم دیگران هم برای من جبران کنند، اما این وادی به من آموخت عشق باید بلاعوض باشد و اگر کاری یا محبتی برای کسی بلاعوض انجام دادم آن موقع لذت می‌برم.
امیدوارم همه ما به مرحله‌ای برسیم که به تمام هستی و انسان‌های اطراف خود حس خوبی داشته باشیم و بتوانیم عشق و محبت خود را به دیگران منتقل کنیم.
در پایان از استاد عزیزم مجیدآقا حمیدی سپاسگزارم بابت تمام آموزش‌های خوبی که به من آموختند و عشق و محبت را به من هدیه دادند... بهترین‌ها را برای ایشان آرزومندم.

تایپ: مسافر ایمان لژیون نهم
ارسال خبر: مسافر علی لژیون نهم
تایید خبر: مسافر داوود لژیون سوم
مرزبان خبری:  مسافر مصطفی