English Version
This Site Is Available In English

ما باید به جایگاه‌ها احترام بگذاریم

ما باید به جایگاه‌ها احترام بگذاریم

سلام دوستان سهیلا هستم همسفر

از خداوند سپاسگزارم که راه کنگره را پیش روی من قرار داد تا آموزش بگیرم. از آقای مهندس حسین‌دژاکام نهایت تشکر را دارم که این بهشت زمینی را فراهم کرد تا من بتوانم آموزش بگیرم. من در کنگره آموزش گرفتم که نظم و انضباط مهم‌ترین قوانین زندگی هستند. زمان‌، در نظم و انضباط مهم‌ترین مؤلفه است. من در کنگره آموزش گرفتم که سر ساعت در کارگاه آموزشی کنگره حاضر باشم تا از آموزش‌های قبل از لژیون برخوردار گردم؛ اگر من بخواهم بگویم که تمام حرمت‌های کنگره را حفظ هستم و لازم نیست که در کارگاه آموزشی قرار بگیرم این یک اشتباه است؛ چون هر لحظه در کنگره یک آموزش به من داده می‌شود و هر کلامی که کسی می‌گوید آموزشی برای من دارد. نمی‌توانم بگویم حرف، حرف خودم است؛ چون باید به مرزبانان و راهنمایان کنگره احترام بگذارم تا نظم گنکره رعایت شود. من اگر بخواهم هر کار که خودم می‌خواهم انجام دهم نظم کنگره به‌هم می‌ریزد. در کنگره وظیفه دارم که مرتب لباس بپوشم و آرامشی که کنگره به من هدیه می‌کند به دیگران هدیه بدهم.

در بعضی مکان‌ها اگر زودتر از ساعت در مکان حاضر شویم به ما گفته می‌شود که چه‌قدر عجول بوده یا چه‌قدر بی‌کلاس است و این یک جهل و نادانی است؛ ولی در کنگره این مسئله خیلی مهم است که من زودتر از ساعت معین شده در کنگره حاضر شوم و این یک تلنگر برای من است که اگر زودتر در ساعت تعیین شده در مکان حاضر باشم هرگز بی‌کلاسی نیست؛ بلکه احترام به خود و دیگران است. کنگره تمثیل بهشتی است که آدم و حوا به قوانینی که خداوند گذاشته بود باید احترام می‌گذاشتند؛ ولی نقض فرمان کردند و از بهشت رانده شدند. این تمثیل کنگره است که اگر بخواهم قوانین را لغو کنم از کنگره خود به خود حذف می‌شوم. طرز صحبت کردن هم جزء مقررات نظم در کنگره است؛ باید با احترام و مؤدب صحبت کنیم. چشم گفتن جزء قوانین است؛ باید به مرزبانان و راهنماها چشم بگوییم؛ چون آن‌ها می‌خواهند نظم کنگره به هم نخورد و من و همه کسانی که در کنگره هستیم احساس آرامش داشته باشیم.

جناب مهندس در سی‌دی نظم می‌فرمایند: «یک فرد هروئینی با ادب از صد دکتر و مهندس بی‌ادب برای من با ارزش‌تر است.»  من نتیجه می‌گیرم که هیچ چیزی جای ادب را نمی‌گیرد و من همیشه باید با ادب صحبت کنم و بی‌ادبانه با کسی صحبت نکنم، این نشان از انسانیت است. خداوند هم تمام آفرینش را با قانون، نظم، انضباط و زمان آفریده است و کنگره هم از طبیعت الگو گرفته است که هر کسی روی نظم، انضباط و زمان آموزش ببیند. قبل از کنگره در تاریکی‌ها از خیلی قانون‌های زندگی غافل شده‌ایم و کنگره ما را به روشنایی‌ها هدایت می‌کند تا بتوانیم دوباره نظم و انضباط را آموزش بگیریم و طبق قوانین قدم برداریم. ما در تاریکی‌ها غافل از درست زندگی کردن شده‌ بودیم، حال کنگره برای من همسفر قوانینی گذاشته که من آسیب دیده بتوانم دوباره قوانین زندگی را آموزش بگیرم و به راهم ادامه بدهم و دوباره بتوانم رشد کنم و آموزش بگیرم.

سلام دوستان فهیمه هستم همسفر

با تفکر روی این دستور جلسه متوجه شدم که تمام کلمات از روی تفکر گفته شده است. یک مثلثی را می‌توان ترسیم کرد که یک ضلع آن نظم و ضلع دیگرش انظباط و قاعده آن احترام است. در واقع حقیقت این است که نظم به معنی قوانین است؛ یعنی چیزی که قبلاً وجود داشته و تا آخر هم است. انظباط از ریشه انفعال می‌آید و همان عملی است که نسبت به نظم از خودم نشان می‌دهم و هر چه منظم‌تر باشیم در اصل با انظباط‌تر می‌شویم و در آخر هم احترام بیشتری برای دیگران قائل می‌شویم و همچنین مورد احترام دیگران واقع می‌شویم و حد و مرزهای حرمت‌ها را رعایت می‌کنیم.

به این دلیل‌ چنین دستور جلسه‌ای در کنگره۶۰  گذاشته شده است؛ زیرا هیچ جایی نیست که افراد با این جمعیت دور هم جمع شوند و این‌قدر بانظم باشند. کسی که وارد کنگره می‌شود با اولین چیزی که روبرو می‌شود نظم است. وقتی که همه را با لباس سفید می‌بیند متوجه می‌شوید که این‌جا با مکان‌های دیگر فرق دارد، وقتی که لقب همسفر یا مسافر را می‌گیرد ناخودآگاه هم‌رنگ جماعت می‌شود و با انظباط‌تر از قبل می‌شود. مسافرانی که قبلاً خیلی به سر و وضع خود رسیدگی نمی‌کردند و ظاهری نامرتب داشتند؛ ولی هر بار که می‌خواهند به کنگره بروند حتماً لباس سفید، تمیز و اتو کشیده به تن می‌کنند و سر وقت به شعبه می‌روند. اگر نظمی در کنگره نباشد اصلاً  اداره جلسات غیر قابل باور است. تک‌تک قانون‌هایی که در کنگره است، همه مرتب و کامل اجرا می‌شود. در بیرون از کنگره خیلی از کارمندان ادارات هستند که با گرفتن رشوه قوانین را زیر پا می‌گذارند و درست انجام وظیفه نمی کنند و یا با پارتی، کار آشنا را زودتر راه می اندازند؛ ولی این‌جا تنها جایی است که حتی یک دقیقه جلسات زودتر و یا دیرتر شروع نمی‌شود و دقیقاً سر ساعت آغاز به کار می‌کنند.

 تازه واردین هم که بعد از یکی‌ دو جلسه به نمایندگی می‌آیند، متوجه می‌شوند؛ باید دقیق و منظم تک‌تک قوانین را رعایت کنند تا به رهایی برسند و اگر نخواهند این گونه باشند قطعاً به رهایی نمی‌رسند. کنگره کارخانه انسان‌سازی است. انسان‌هایی که با زیر پا گذاشتن قوانین الهی به اعماق تاریکی‌ها فرو رفته‌اند. فردی که قوانین الهی را رعایت کند هیچ وقت مصرف‌کننده نمی‌شود و یا همسفران که مصرف‌کننده نیستند؛ ولی با زیر پا گذاشتن این قوانین که همه بر اساس نظم و انظباطی است که در هستی جاری است، خمر درونی خود را خراب کرده‌اند. خواب، خوراک و ورزش درست و به‌جا کار‌ کردن این‌ها جزء دستورات تمام ادیان و تمام علوم درست است. گذشتگان می‌گفتند که هشت ساعت کار، هشت ساعت عبادت و  هشت ساعت خواب که بیست‌و‌چهار ساعت شبانه روز را کامل می‌کند؛ یعنی کسی که منظم باشد هشت ساعت خواب کافی و سروقت می‌رود و هشت ساعت کار مفید انجام می‌دهد، نه مثل تراکتور کار کند و از خواب و استراحت خود بزند و آن هشت ساعت عبادت می‌شود.

انجام فرایض دینی حتی غذا خوردن و ورزش کردن و تفریح که اگر این مثلث رعایت شود، هیچ فردی بی نظم و قانون نمی‌شود. افراد در کنگره۶۰ آموزش می‌بینند که سر ساعت مقرر بخوابند و سر ساعت غذا بخورند. چگونه غذا بخورند، چطور لباس بپوشند، طرز رفتارشان و حتی درست خرج کردن درآمدشان که همین‌ها نشان دهنده نظم و انظباط است. حال فردی که چنین آموزش‌هایی را از کنگره می‌گیرد، قطعاً تمام قوانین کنگره را هم رعایت می‌کند و این می‌شود، عین عدالت و رعایت نظم و قانون است. برای این‌که یک رهجوی منظم در کنگره باشیم و بخواهیم به جایگاهی بالا برسیم؛ باید علاوه بر کوشش و تلاشی که انجام می‌دهیم حس درونی خود را نیز تزکیه و پالایش دهیم و حسادتی برای این‌که افراد دیگر به جایگاهی می‌رسند نداشته باشیم تا آن جایگاه نصیب ما هم بشود و در صراط مستقیم حرکت کنیم.

ما اگر بد‌خواه دیگران باشیم، خودمان را از دیگران بالاتر پنداریم، با انرژی منفی جلو می‌رویم و حالمان بد می‌شود و اگر به دیگران خوبی کنیم چند برابر به خودمان برمی‌گردد و حال‌خوش و انرژی مثبت شامل حال ما می‌شود. خیلی وقت‌ها آدم نمی‌داند که چه بیماریی دارد، نمی‌داند که حسود است یا کینه از کسی دارد، وقتی که این موضوع را بداند پنجاه درصد قضیه حل می‌شود و این امر انجام نمی‌شود مگر با آموزش‌های کنگره و اجرای درست آن و کاربردی کردن این آموزشها در زندگی خود که فقط زمانی این کارها به انجام می رسد که نظم و انظباط را رعایت کرده باشیم و به قوانین احترام گذاشته باشیم در غیر‌این‌صورت اجرای این اعمال امکان پذیر نیست.

سلام دوستان ام‌البنین هستم همسفر

یکی از آموزش‌های خیلی خوبی که در کنگره یاد می‌گیریم نظم، انظباط و احترام است و این سه کلمه نقطه مقابل هرج‌ و مرج و به هم‌ریختگی است. ما بزرگترین نظم و انضباط را در جهان‌هستی مشاهده می‌کنیم. بزرگترین پدید آورنده‌ی نظم و انضباط در جهان هستی خداوند بزرگ است. او شب و روز را طوری آفریده و طوری قرار داده است که هیچ کدام تداخلی با هم ندارند و هیچ کدام جای دیگری را نمی‌گیرند و یا نظمی که در بدن حاکم است. اگر یکی از اعضاء کار خودش را به خوبی انجام ندهد، بیماری و کسالت در بدن به وجود می‌آید. مثلاً: اگر  قلب کار خود را به خوبی انجام ندهد، تمام بدن دچار مشکل می‌شود؛ پس بدون این‌که توقع داشته باشد که عضو دیگری از بدن کار او را انجام می‌دهد یا نه، او خودش وظیفه پمپاژ کردن و خون‌رسانی به تمام اعضاء را انجام می‌دهد. 

انضباط در عرف؛ یعنی این‌که فرد شخصاً اعمال و رفتار خود را تحت نظم و قاعده درآورد و خویشتن را کنترل و هدایت کند و با توجه به  آثار و نتایج اعمال خویش اقدام کند. شاید در ابتدا برای یک فرد مصرف‌کننده، نظم معنایی نداشته باشد؛ ولی به مرور که آموزش‌ها را دریافت کرد خود به خود اثرات این نظم و انضباط را در کارهای خود می‌بیند؛ حتی کسانی که برای درمان می‌آیند متوجه می‌شوند که اگر سرساعت  مشخص داروی درمانی خود را مصرف نکنند نمی‌توانند به رهایی و درمان برسند. با این کار نظم و انضباط هم همراه آن می‌آید و این کار رابطه‌ مستقیمی با درمان جسم دارد. هم‌چنین در کنگره رهجو باید مرتب در جلسات و لژیون حضور یابد و خود را ملزم به نوشتن سی‌دی و اطاعت از امر راهنما بداند. همه ما بر این باور بودیم که نظم را به خوبی یاد گرفته ایم؛ ولی وقتی وارد کنگره می‌شویم متوجه می‌شویم که بسیاری از کارهایی که نباید انجام می‌دادیم را به اشتباه انجام داده‌ایم. مثل این‌که در کنگره ما هیچ کسی را مسئول مرتب و تمیز کردن آن‌جا ندانیم.

هر کسی باید خودش مسئول تمیز کردن اطراف خودش باشد نه این‌که چیزی را بریزیم و به این امید باشیم که کسی است آن‌جا را تمیز کند. یا یکی دیگر از چیزهایی که درمورد نظم در کنگره به چشم می‌خورد وقتی است که در کنگره جشن داریم یا می‌خواهیم تولد بگیریم یا برای امتحان یا هر چیز دیگری هر کسی وظیفه خود را به خوبی انجام می‌دهد تا تمام این مراسم‌ها به خوبی، درستی، با نظم و انضباط خاصی انجام بگیرد. یکی از مهم‌ترین موارد نظم و احترام در کنگره این است که ما وقتی می‌بینیم که مرزبان و راهنما به ایجنت و همه همسفران و مسافران به راهنماهای خود احترام می‌گذارند، این احترام را هم در بیرون از کنگره آموزش می‌بینیم و این کار برای تربیت فرزندانمان و زندگیمان تاثیر دارد.

جناب آقای مهندس می‌فرمایند: «ساعت اختراع شده پس ما مشکلی به نام ترافیک نداریم؛ باید با همکاری، تلاش، نظم، انضباط و احترام را مد نظر قرار دهیم.» ساعت‌های قدیمی خیلی پیچیده بودند و عقربه‌های زیادی هم داشتند، اگر یکی از آن‌ها کار نمی‌کرد ساعت متوقف می‌شد. کنگره هم به همین شکل است. در اصل نظم معنای مشخصی دارد و در مقابل آن هرج و مرج قرار دارد و از پایه‌های اصلی کنگره۶۰ است. وقتی ما به قوانینی که همان نظم و انضباط و احترام است عمل کنیم، در اصل به خودمان احترام گذاشته‌ایم و در زندگی خودمان نتایج مفید آن را می‌بینیم. ما باید برای هم‌دیگر ارزش قائل بشویم و به جایگاه‌ها احترام بگذاریم، احترام به قوانین، احترام به خودمان است.

سلام دوستان طوبی هستم همسفر

 نظم، انضباط و احترام در کنگره به معنای آراستن و ترتیب دادن‌ کارهاست. انضباط به معنای سامان گرفتن، ترتیب، درستی و عدم هرج و مرج می‌باشد. هستی بر پایه نظم استوار است و خداوند زمین، آسمان و هستی را بر پایه نظم آفرید که دارای نظم  مقتدر است و شایسته است که فرستاده‌گانش از نظم و انضباط ویژه‌ای برخوردار باشند که یکی از آن‌ها پیامبر(ص) بود که نظمی الهی بر همه امورات زندگیش حاکم بود. جناب آقای مهندس می‌فرمایند: «اصول اصلی کنگره۶۰، بر پایه نظم، انضباط و احترام است.» اگر نظم نبود، تا الآن کنگره فرو ریخته بود. اگر نظم و انضباط نباشد ما توانایی انجام دادن هیچ‌گونه مسئولیتی را نداریم. هر چقدر نظم و انضباط داشته باشیم خدمت‌های بیشتری را می‌توانیم بر عهده بگیریم. کسی که انضباط دارد زباله‌ها را در رودخانه و یا در جنگل رها نمی‌کند، شاخه‌های درختان را نمی‌شکند و یا آتشی را روشن  نمی‌کند و اگر روشن کرد آن‌را باید خاموش کند و از خاموش شدن آتش باید مطمئن شود که باعث آتش سوزی جنگل نشود و یا پوست میوه یا پوست تخمه‌ها را از ماشین به خیابان پرت نمی‌کند.‌

ما قبل از این‌که به کنگره بیاییم فکر می‌کردیم همین که خانه را آب و جارو کنیم و به امور زندگی رسیدگی کنیم؛ یعنی نظم و انضباط؛ ولی زمانی که در کنگره قرار گرفتیم، فهمیدیم که ما از نظم و انضباط اصلاً چیزی نمی‌دانیم. وقتی که می‌خواستیم به مهمانی برویم دیرتر از همه می‌رسیدیم، حتی پس انداز کردن را هم بلد نبودیم، پولی که به دست ما می‌رسید لباس می‌خریدیم و الکی خرج می‌کردیم و الآن فهمیدیم که چگونه باید پس‌انداز کنیم و چه جایی باید این پولمان را خرج کنیم؛ حتی در پوشش خودمان‌ هم انضباط نداشتیم، وقتی که ما در گنگره آموزش دیدیم، کنگره آدرس خودمان را به خودمان داد که چگونه زندگی سالمی داشته باشیم و از این بابت خدا را سپاسگزارم. وقتی که ما آموزش‌های کنگره را یاد گرفتیم، فهمیدیم که روزانه باید حداقل ۸ ساعت بخوابیم و صبح زود از خواب بیدار بشویم. همان نظم و انضباطی که باعث می‌شود ما صبح جمعه از ساعت ۶:۳۰ تا ساعت ۱۲ در پارک باشیم و در بین دوستان با محبت‌ ورزش کنیم و از دوستانمان آموزش بگیریم. هم‌چنین اگر زباله‌ای در پارک ریخته شده آن‌ها را جمع‌آوری می‌کنیم و در سطل زباله قرار می‌دهیم.

  قبلاً ما زمان را از دست می‌دادیم؛ ولی زمانی که در کنگره قرار گرفتیم و آموزش کنگره را  یاد گرفتیم، فهمیدیم که یک ربع قبل از این‌که جلسه شروع شود؛ باید در شعبه حاضر باشیم و با نظم و ترتیب شال‌های سفید سرمان کنیم و یا مسافران با پیراهن سفید و تمیز و اتو زده سر جلسه حاضر می‌شوند و اگر همان داروی OT را با نظم استفاده نکنند به رهایی نمی‌رسند و همسفران هم اگر سی‌دی ننویسند به سفر دوم وارد نمی‌شوند. ما نظم و انضباط را باید در تمام مراحل زندگیمان داشته باشیم؛ چون ما در کنگره آموزش گرفته‌ایم که بعد از تمام شدن جلسه صندلی‌ها را سر جای خودشان قرار بدهیم، سالن را جارو شده و تی‌کشیده، آشپزخانه و سرویس بهداشتی را تمیز تحویل مرزبانان بدهیم تا برای جلسه بعدی آماده باشد و چقدر این خدمت‌ها لذت‌بخش است و هر کدام برای ما آموزش دارد. ما رهجوها باید به راهنمای خود احترام بگذاریم و در هفته راهنما با یک دلنوشته و پاکت از زحمات ایشان قدردانی کنیم و راهنما هم باید به رهجو احترام  بگذارد و احترام به پیشکسوتان را باید داشته باشیم.

هم‌چنین سفردومی‌ها باید به سفراولی‌ها احترام بگذارند و به آن‌ها کمک کنند که به رهایی برسند. وقتی که یک سفر اولی وارد کنگره می‌شود به او آموزش داده می‌شود که بدون اجازه راهنما از کسی شماره نگیرد، به کسی هم شماره ندهد، موقعی که از کنگره می‌خواهد بیرون برود باید خودش برود با هم لژیونی خودش نرود؛ چون که ممکن است حال خرابی خودش را به او انتقال بدهد و به خاطر همین است که در کنگره؛ نباید یک مادر و دختر و یا یک پدر و پسر در یک لژیون باشند و این‌ که خرید و فروش در کنگره۶۰ نیز ممنوع است. وقتی که به ما می‌گویند با هم‌دیگر داد و ستد نکنید باید این دستور را اجرا کنیم؛ چون ممکن است باعث ناراحتی شود و وارد حاشیه‌ها شویم. جناب آقای مهندس همیشه می‌فرمایند: «هر کسی کار خودش، بار خودش، آتش به انبار خودش.» وقتی که ما از کنترل خارج شویم و به هم ریخته باشیم؛ یعنی نظم و انضباط نداریم.

رابط‌خبری: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون ششم)
ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون پانزدهم)‌
عکاس‌خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مهشید (لژیون چهاردهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر ملیحه رهجوی راهنما همسفر عفت (لژیون چهارم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی هاتف 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .