با توجه به اثرات تریاک و مشتقات آن (اثرات قدیم و جدید) احتمالاً مؤثرترین داروی بازسازیکننده سیستم ایکس، داروی اپیوم میباشد. به دلیل وجود آلکالوئیدهای بسیار متنوع مورد نیاز بدن در اپیوم است که این دارو باعث میشود سیستم ایکس بازسازی و ترمیم شود. زمانی که این آلکالوئیدها در اختیار جسم قرار میگیرد، سیستم ایکس با هوشمندی، کمبودهای خود را جهت بازسازی از مشتقات تأمین نموده و اقدام به بازسازی خود میکند. البته میزان مصرف اپیوم برای مصارف درمانی، مدت زمان و نحوه استفاده از آن در ترمیم سیستم ایکس از اهمیت فوقالعاده برخوردار است. البته زمانی که مسئله درمان پیش میآید، نوع و چگونگی مصرف آن بسیار متفاوت میشود.
مصرف آن ریتم بسیار خاصی پیدا میکند. نمیتوانیم بگوییم اپیوم برای همه چیز خوب بوده و یا برای هر درمانی مفید است! گاهی اصلاً مخرب است و ایجاد بدبختی میکند. بنابراین مسئله در دوز مصرف و زمان استفاده از آن است. ما زمانی که استفاده میکنیم چه در درمان مصرف مواد چه در درمان خیلی از بیماریها از دوز ۰/۳ سیسی استفاده میکنیم؛ یعنی یک سیام گرم و بعد با یک ضریب بسیار بسیار خاص مورد استفاده قرار میگیرد. این نحوه مصرف در ترمیم سیستم ایکس از اهمیت فوقالعادهای برخوردار است. تمامی این فرضیه را میتوان با آزمایش روی حیوانات و نیز ارائه نمونههای انسانیِ درمان شده و یا در حال درمان، در معرض داوری علمی و پژوهشی قرارداد.
وقتی که به کلمه اپیوم میرسیم و میخواهیم درباره آن بنویسیم در فکر فرو میرویم که آن را چه بنامیم؟ و چگونه توصیف کنیم؟ ما از مادهای سخن میگوییم که چهرهای کاملاً دوگانه دارد: یک روی شیطانی و یک روی درمانی و الهی دارد.
از یک طرف به جوامع خسارتهای فراوان زده و از طرف دیگر، جانهای بسیاری را نجات داده است. در همین لحظه که همه او را بد، زشت و کریه میدانند و در بعضی از نقاط، کشتزارهای خشخاش را به آتش میکشند، در پیشرفتهترین کشورها، مزارع بزرگی از کشت خشخاش وجود دارد که به بهترین شکل از آن استفاده میکنند. باید ما هم به آن مرحله برسیم که بتوانیم درست از آن استفاده کنیم.
الآن شاید شربت اپیوم تینکچر یکی از مهمترین پایلوتهای علمی باشد که ما انجام دادهایم و آن درمان ۸۰ هزار نفر مصرفکننده مواد مخدر در طول ۲۵ سال با شربت تریاک است؛ پس میتواند استفادههای بسیار زیادی در درمان بیماریهای مختلف داشته باشد. در شرایطی که تریاک را مرکز فساد و باعث رنج بشر میدانند! در عین حال، کدئین که از مشتقات تریاک است، پرفروشترین و مؤثرترین داروی جهان میباشد. همینطور مورفین که یکی از مشتقات تریاک است در بیمارستانها جان هزاران نفر را از مرگ نجات میدهد. اگر کمی توجه کنیم متوجه میشویم که چه بر سر اپیوم آوردهایم.
ما از داروی اپیوم سخن میگوییم که بهتر است بگوییم شفابخشترین داروی جهان که مطمئناً بهتر از آن دارویی در جهان پیدا نمیشود. مسئله حائز اهمیت اینجاست که وقتی ما از تریاک به جای استفاده دارویی، بهعنوان ماده مخدر استفاده میکنیم، مانند این است که از طلا برای ساخت سطل زباله استفاده کنیم. حال چگونه میتوانیم آب رفته را به جوی برگردانیم؟ و چگونه میتوانیم از این ماده شفابخش عذرخواهی کنیم که در اثر جهل و نادانی، این مؤثرترین، شفابخشترین و مفیدترین دارو را تبدیل به خطرناکترین ماده کردهایم؟ اپیوم آنگونه اهمیت دارد که در امنترین پادگانهای جهان، نگهداری میشود. این نشانه بسیار حائز اهمیتی است؛ به عبارتی دیگر، تریاک مانند یک چاقوی جراحی است که باید برای شفای انسانها از آن استفاده کنیم، ولی ما از آن برای قتل انسانها استفاده میکنیم.
متأسفانه در طول سالهای گذشته فقط به چهره منفی اپیوم در کارهای پزشکی و تحقیقاتی توجه شده است. این داستان تا جایی پیش رفته که بعضی از محققین، تریاک را سرطانزا معرفی کردند و با این معرفی، تیر خلاص بر پیکر تریاک، شلیک کردند. ناگفته نماند که در همه جا گفته میشود که چون تریاک اعتیاد آور است نباید از آن استفاده کرد؛.حال آنکه این سوال پیش میآید: آیا هیچ داروی مسکن و ضد درد و یا روانگردانی وجود دارد که اعتیادآور نباشد؟! شاید بهتر است بپرسیم که چرا اعتیادآور است؟ چون هر داروی ضددرد و یا روانگردان برای اینکه روی انسان اثر بگذارد باید از سد خونی مغز عبور کند و در آن مداخله کند؛ بنابراین هر دارویی که مرتباً در طول حدود یک سال از سد خونی مغز عبور کند تا مؤثر واقع شود به مرور زمان، جایگزین بعضی از پارامترهای مغز میشود و به همین دلیل اعتیادآور خواهد بود. ما اپیوم را به مصرفکننده شیشه، کوکائین و متادون میدهیم، سپس آن را پس میگیریم؛ چون ساز و کارش را میدانیم.
این روند درمان، کار یک روز و دو روز نیست! همانگونه که حداقل زمان برای اینکه این دارو به یک مواد اعتیادآور تبدیل شود، یک سال، ۱۰ ماه یا ۱۱ ماه طول میکشد، بنابراین همینقدر هم طول میکشد به آن دارو عادت کند. موضوع مهمی که وجود دارد سازگاری فرد است با میزان دارو و همینطور زمانی که فرد با میزان دارو، سازگار میشود. و اینکه چگونه باید میزان دارو را افزایش داد؛ بهطوری که سیستمهای حیاتی انسان با این میزان، سازگار گردد؟ و با چه ضریبی میتوانیم دارو را افزایش یا کاهش دهیم؟ و دیگر اینکه توقف در هر پله چهقدر باشد؟ باید ضریب کاهش و افزایش مشخص باشد. برای اینکه بدن تکلیف خود را بداند تمام این محاسبات با DST است.
داروی اپیوم، برای درمان، پاسخ خیلی از سوالها را میدهد؛ مثلا طول درمان چقدر است؟ حداقل ۱۱ ماه. چرا اپیوم باید استفاده شود؟ به دلیل وجود آلکالوئیدهای موجود در آن. چرا باید مقدار آن را کاهش بدهیم؟ برای سازگاری جسم با آن. آیا به درمان قطعی میرسیم؟ بله، آیا وسوسه داریم؟ خیر، آیا لازم است دوستان خود را عوض کنیم؟ خیر. پس آن کسی برنده است که بتواند پاسخ سوالات را بدهد.
منبع: سیدی اپیوم
نویسنده: همسفر فاطمه رهجو راهنما همسفر سمیه (لژیون اول )
رابط خبری: همسفر رباب رهجو راهنما همسفر سمیه (لژیون اول )
ویرایش: همسفر مریم دبیر سایت
ارسال: همسفر زهرا نگهبان سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
62