با یادگیری بخشندگی از درختان میتوانم مفیدتر باشم

نهمین جلسه از دوره چهارم سری جلسات خصوصی لژیون سردار همسفران آقا، نمایندگی پرستار به استادی راهنما محترم همسفر محمد، نگهبانی راهنما سجاد و دبیری همسفر محمدمهدی با دستور جلسه «هفته درختکاری» پنجشنبه ۱۶ اسفند ۱۴۰۳، ساعت ۱۴:۳۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، محمد هستم، همسفر.
خدا را شکر که لیاقت حضور در این جایگاه برایم فراهم شد و توانستم در قالب دستور جلسه «درختکاری» خدمت کنم. این دستور جلسه با لژیون سردار نیز پیوند خورده است. اگر بتوانم از بخشندگی درخت درس بگیرم و یاد بگیرم که حتی در کوچک‌ترین مسائل هم بخشش داشته باشم، مطمئناً می‌توانم در لژیون سردار مفیدتر و مؤثرتر باشم.
در موضوع اردوی درختکاری، لازم می‌دانم از مهرداد و علی تشکر کنم که به‌عنوان اردوبانان همسفران آقا، زحمت بسیاری می‌کشند. جالب است بدانید که ۳۰ تا ۴۰ درصد فعالیت‌های کنگره بر عهده اردوبانان است و این جایگاه، اهمیت و ارزش زیادی دارد.

درختکاری در کنگره، امری است که بر پایه پیگیری و استمرار شکل می‌گیرد و در این میان، آبیاری درختان نیز اهمیت بسیاری دارد. سال ۹۴، ماه رمضان بسیار گرم بود و آبیاری درختان در آن تابستان طولانی، بخشی از خدمتی بود که حس بسیار خوبی به من می‌داد. نقش درختان در زندگی ما از اهمیت بالایی برخوردار است و جایگاه آن‌ها در اکوسیستم، بسیار ارزشمند و غیرقابل انکار است.؛ به‌عنوان مثال، تولید اکسیژن و ایجاد تعادل در طبیعت. حقیقت این است که جهان هستی بدون وجود درختان، فاقد شرایط مناسب برای زندگی خواهد بود. در کنگره، حس نقش مهمی دارد. فرمان با حس به کار می‌افتد و اگر حس وجود نداشته باشد، هیچ حرکتی انجام نمی‌شود. نکته مهم این است که باید خوبی بیاید تا بدی از بین برود؛ باید درخت بکاریم تا آلودگی از بین برود. داشتن حس درختکاری، باعث می‌شود که عمل درختکاری هم کیفیت بهتری پیدا کند. در سی‌دی معرفت، درباره محبت صحبت شده است. آقای مهندس در این سی‌دی می‌فرمایند: «من نمی‌توانم همین‌طور بی‌دلیل، یک درخت را دوست داشته باشم، همان‌طور که نمی‌توانم بی‌دلیل، یک انسان را دوست بدارم.» این تغییر حس باید در من ایجاد شود و آموزش‌های کنگره، برای این تغییر حس، بسیار مؤثر بوده‌اند. وقتی به گذشته نگاه می‌کنم، حس من به خانواده، جامعه و طبیعت بسیار تغییر کرده است. روزهای جمعه که به پارک می‌روم، فقط برای ورزش نیست. به طبیعت نگاه می‌کنم و بهار، تابستان، پاییز و زمستان را با دقت می‌بینم. این ارتباط با طبیعت، در کنار ورزش، باعث دریافت حس و آرامش از محیط می‌شود. این حس به طبیعت، به مرور تبدیل به عشق به درختان و انسان‌ها خواهد شد.
همیشه وقتی اسم لژیون سردار می‌آید، شعری از سعدی در ذهنم تداعی می‌شود:
بنی‌آدم اعضای یک پیکرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
تو کز محنت دیگران بی‌غمی
نشاید که نامت نهند آدمی
این شعر، برآمده از حس عمیق سعدی است. هر بار که این شعر را می‌خوانم، حسم نسبت به اطرافیان، خانواده و جامعه دگرگون می‌شود و این حس، مرا بسیار شکرگزار می‌کند.
درختکاری و لژیون سردار، بخشش را به من می‌آموزند و این دو دستور جلسه، عجین شده‌اند. من فکر می‌کنم این دستور جلسه دو بُعد دارد: اول، بخشنده بودن و دوم، چیزی که می‌بخشیم. مهم است که هر دو جنبه را به‌درستی درک کنیم و در مسیر خدمت، متعهدانه عمل کنیم. دستور جلسه درختکاری، نگاه مرا نسبت به قبل و بعد از حضور در کنگره کاملاً متفاوت کرده است. پنج سال است که در خدمت آبیاری درختان هستم و بسیار مشتاقم که در اردوی ۲۲ فروردین شرکت کنم.

نکته مهم دیگر، جمع شدن دوستان در کنار یکدیگر و ارتباط مؤثر میان اعضاست. کنگره به من یاد داد که چگونه روابطی سالم و سازنده داشته باشم و رعایت حرمت‌ها و حفظ احترام، لازمه این ارتباط است. همین موضوع باعث شده است که در هر جمع و محیطی، بتوانم ارتباطی خوب و محترمانه با دیگران برقرار کنم.

سپاسگزارم که شنونده صحبت‌هایم بودید.

تایپ، ویراستاری و بارگذاری: خدمت‌گزاران سایت همسفران آقا شعبه پرستار