حفظ محیط زیست، احترام به زمین

گفت‌وگو با پهلوان مسافر محمدحسن

به رسم کنگره لطفاً خودتان را معرفی کنید؟
سلام دوستان، محمدحسن هستم، یک مسافر. با ۲۰ سال تخریب وارد کنگره شدم. آخرین آنتی‌ ایکس مصرفی‌ام هروئین و شیشه بود. ۱۱ ماه و ۲۴ روز به روش DST با داروی درمان OT سفر کردم، به راهنمایی راهنمای محترم آقا سعید و اکنون یک سال و نه ماه است که رها هستم. در ادامه، سفر سیگار را هم به روش DST با آدامس نیکوتین و به راهنمایی آقای فرشید تفرشی انجام دادم و یک سال و هفت ماه است که از سیگار نیز رها هستم.

دستور جلسه این هفته درختکاری است. لطفاً کمی درباره این دستور جلسه صحبت کنید.
در کتاب شریف قرآن، ما دو دسته فرامین داریم: فرامین نظری و فرامین اجرایی. کنگره ۶۰ نیز الگوبرداری شده از کتاب شریف و طبیعت است. هفت وادی اول، وادی‌های قوانین نظری هستند و هفت وادی دوم، فرامین اجرایی. درختکاری یکی از این فرامین اجرایی است، زیرا ما انسان‌ها، حیوانات، گیاهان و زمین، چهار دسته موجودات هستیم که در کنار هم زندگی می‌کنیم و با یکدیگر دادوستد داریم.

در کنگره ۶۰، احیا و زنده شدن مطرح می‌شود. هفته درختکاری نیز نماد زنده شدن انسان‌ها است، یعنی فرد دوباره در زمین ریشه می‌دواند و زنده می‌شود. این کار تنها به کاشت درخت ختم نمی‌شود، بلکه نگهداری و رسیدگی به درخت نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. سال بعد، به درخت کاشته‌شده سر می‌زنیم، وضعیتش را بررسی می‌کنیم و اگر خشک شده باشد، درخت دیگری می‌کاریم. این فرایند، یک پیوند عاطفی و ارتباط با نظام هستی و طبیعت ایجاد می‌کند؛ زیرا مصرف مواد مخدر، ما را سال‌ها از این حس محروم کرده بود.

از سوی دیگر، این دستور جلسه در ماه مبارک رمضان قرار گرفته است. همان‌طور که رمضان، ماه شروع کنگره ۶۰، ماه نظم و یادگیری اندازه‌ها است، درختکاری نیز یک شروع محسوب می‌شود و نگهداری از درخت در سال‌های بعد، یادآوری این احیا و تحول خواهد بود.

به نظر شما درختکاری چه ارتباطی با مفاهیم آموزشی و درمانی در کنگره ۶۰ دارد؟
در جهان، هیچ حرکتی ناگهانی نیست. بستن نطفه تا تولد یک نوزاد ۹ ماه زمان می‌برد. دانه گندم پس از کاشت، ۱۰ ماه زمان لازم دارد تا رشد کند. هرچیزی زمان خودش را دارد، یک تولد دارد و یک ترخیص. در کنگره نیز همین قانون برقرار است. تازه‌وارد، ابتدا مفاهیم و آموزش‌ها را دریافت می‌کند، سپس تغییر کرده و تبدیل می‌شود. در نهایت، به سفر دوم می‌رسد و ترخیص می‌شود.

درخت نیز همین روند را طی می‌کند. وقتی دانه‌ای در خاک کاشته می‌شود، در تاریکی قرار می‌گیرد. برای بیرون آمدن از این تاریکی، باید پوست خود را بشکافد. ما هم باید دیوارهای محدودکننده را کنار بزنیم تا از تاریکی‌ها خارج شویم. بعد از آن، جوانه می‌زند، آبیاری می‌شود، از خاک و نور خورشید استفاده می‌کند و رشد می‌کند تا به یک درخت تنومند و ثمربخش تبدیل شود.

به قول مهندس دژاکام، درخت، آب تلخ و شور را جذب می‌کند، اما میوه‌ای شیرین و خوشمزه می‌دهد. ما نیز وقتی در کنگره آموزش می‌گیریم، باید محصولی شیرین برای دیگران داشته باشیم.

در هفته درختکاری، در کنگره ۶۰ چه اقداماتی انجام می‌شود و چه کسانی در آن حضور دارند؟
درختکاری در کنگره، ویژه سفر دومی‌هاست. سفر دومی‌هایی که مایل به شرکت هستند، ابتدا ثبت‌نام می‌کنند و درباره درخت و درختکاری، آموزش می‌بینند؛ از جمله اندازه گودال، نحوه کاشت درخت و مناطق در نظر گرفته‌شده. پس از دریافت نهال، در محل تعیین‌شده حاضر شده و درخت می‌کارند.

از آنجا که این یک کار گروهی است، حس و حال بسیار خوبی در میان اعضا جریان دارد. پس از کاشت درخت، شادابی، تازگی و حس احیا شدن را می‌توان کاملاً درک کرد.

برای حفاظت از محیط زیست و درختکاری چه اقداماتی باید انجام داد؟
مناطقی که سرسبز هستند، سرشار از حیات و زندگیاند. در مقابل، جاهایی که درخت و پوشش گیاهی ندارند، کمتر سرزنده و شاداب به نظر می‌رسند.

کشورهایی که به محیط‌زیست اهمیت می‌دهند، فرهنگ بالاتری دارند. در این کشورها، درختان شکسته نمی‌شوند، قطع بی‌رویه درختان وجود ندارد و حتی در مصرف کاغذ نیز دقت می‌شود؛ چرا که هر کاغذ، بخشی از یک درخت است.

من در حیاطم، تمام درختان، گل‌ها و چمن‌ها را خودم کاشته‌ام. آن‌ها مثل فرزندانم هستند. به موقع آبیاری‌شان می‌کنم و از آن‌ها مراقبت می‌کنم. اگر یکی از آن‌ها آسیب ببیند یا قطع شود، واقعاً ناراحت می‌شوم. به قول مهندس دژاکام:

"دیگران کاشتند و ما خوردیم؛ ما نیز باید بکاریم تا دیگران استفاده کنند."

حفظ محیط زیست، احترام به زمین است. ما روی زمین زندگی می‌کنیم و همه نعمت‌ها را از آن دریافت می‌کنیم. از آهن، چوب و معادن گرفته تا غذا، همه چیز از زمین است. پس باید به زمین احترام بگذاریم.

تا پیش از این، ته سیگارمان را کنار درخت می‌انداختیم و باعث آسیب به آن می‌شدیم. اما اکنون، باید جبران خسارت کنیم، درخت بکاریم و محیط را برای خودمان و حیوانات آماده کنیم. به قول مهندس دژاکام:

"زندگی کن و اجازه بده دیگران هم زندگی کنند."

چه توصیه‌ای برای کسانی دارید که می‌خواهند به این حرکت عظیم بپیوندند؟
وقتی انسان احیا می‌کند، خودش هم شاداب می‌شود. در ماه رمضان، شب‌های احیا داریم. احیا یعنی زنده شدن. در روایات و احادیث، احیا کردن و زنده کردن، ارزش بی‌نهایتی دارد.

ما باید بدانیم که زندگی، به همان اندازه‌ای که برای آن ارزش قائل شویم، برای ما ارزش قائل خواهد بود.

کلام آخر
از مهندس دژاکام و خانواده محترمشان بسیار سپاسگزارم که این بستر را برای من و همه اعضای کنگره ۶۰ فراهم کردند تا آموزش بگیریم و راه درست زندگی کردن را یاد بگیریم.

از شما و همه عزیزان در سایت کنگره ۶۰ که باعث می‌شوید پیام کنگره به تمام شعب برسد، و همچنین از تمامی خدمتگزاران شعبه لویی پاستور تشکر می‌کنم. ممنونم که وقت گذاشتید و صحبت‌های من را مطالعه کردید.

مصاحبه و تایپ: مسافر محمد(لژیون شانزدهم)
ویرایش و بارگزاری: مسافر حسام(لژیون شانزدهم)