دیگران کاشتند و ما خوردیم حالا ما بکاریم دیگران بخورند

به نام قدرت مطلق « الله »

سیزدهمين جلسه از شصت و پنجمین دوره سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰ ویژه مسافران آقا در نمایندگی پرستار با استادی: مسافر محسن، نگهبانی: مسافر جمیل و دبیری: مسافر حسین با دستور جلسه: « هفته درختکاری » در روز چهارشنبه مورخ پانزدهم اسفند ماه ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱6 برگزار شد.

سلام دوستان محسن هستم یک مسافر

درابتدا ماه مبارک رمضان را خدمت تمام دوستان تبریک عرض میکنم. 

از آقا وحید تشکر میکنم که اجازه دادند در این جایگاه  خدمت کنم، از آقای مهندس و خانواده محترمشان تشکر میکنم که این بستر را فراهم کردند
که درمان بشویم و به سمت تکامل پیش برويم.

هر کدام از این دستور جلساتی که آقای مهندس در نظر گرفته اند مثل یک نسخه می‌ماند که ما را به سمت تعالیم پیش می برد و درس زندگی را به ما می آموزد.

دستور جلسه این  هفته درخت کاری می باشد، ما باید به طبیعت آسیب نرسانیم و هر کاری که میتوانیم درجهت بهبود این طبیعت انجام بدهیم و کوچکترین کاری که میکینیم این است که یک درخت بکاریم.

من محسن در زمان مصرفم به خانواده‌ و به جامعه اسیب زدم، به نوبه خودم حداقل کار این است که یک درخت بکارم و آبیاریش کنم.

دیگران کاشتند و ما خوردیم حالا ما بکاریم که دیگران بخورند. آن درخت هایی که دیگران کاشتند ما داریم استفاده می‌کنیم و ما هم باید بکاریم که دیگران استفاده کنند، به قول آقای مهندس که می فرمایند برای رهایی از بند تاریکی بایستی هر ساله یک درخت بکاریم .
من باید جهان بینی استفاده از طبیعت، هستی و خدمت کردن به هستی را یاد بگیرم که چگونه با طبیعت  برخورد داشته باشم .

در رابطه با درخت شاعر می فرماید :

به دست خود درختی می نشانم
به پایش جوی آبی می کشانم
کمی تخم چمن بر روی خاکش
برای یادگاری می فشانم
درختم کم کم آرد برگ و باری
بسازد بر سرخود شاخساری
چمن روید درآنجا سبز و خرم
شود زیر درختم سبزه زاری
به تابستان که گرما رو نمايد
درختم چتر خود را می گشاید
خنک می‌سازد آن جا را زسایه
دل هر رهگذر را می رباید
به پایش خسته ای‌ بی حال و بی تاب
میان روز گرمی می رود  خواب
شود بیدار و گوید ای که اینجا
درختی کاشتی، روح تو شاداب

پدر بزرگم می‌گفت شما مصرف کنندگان درشهر چه کار دارید میکنید؟ همه شما استفاده کننده هستید، بیایید اینجا کشاورزی کنید.من آن موقع ناراحت میشدم  ولی الان بعد از 66 سال به حرف ایشان رسیدم.
من چهار پنج سال قبل تفنگ داشتم و به شکار میرفتم ولی از آن روز که داخل کنگره شدم خدا راشکر یک تیر هم ننداختم و کم کم دارم در راه کنگره قدم بر میدارم.

ممنون از اینکه به حرفهای من توجه کردید.

در ادامه گزارش تصویری از مراحل طبخ افطاری توسط اعضای نمایندگی پرستار تقدیم شما میگردد:

عکاس : مسافر کوشیار

تایپ و ویراست :مسافر علی

بارگزاری : مسافر دانیال و کوشیار

وبلاگ نمایندگی پرستار