درخت مظهر خلقت و تجلی خداوند

سومین جلسه از دوره‌ی دهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی اردستان با استادی مسافر مجید و نگهبانی مسافر مصطفی و دبیری مسافر ابولفضل با دستور جلسه" درختکاری " سه‌شنبه ۱۴ اسفند ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ شروع به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شاکرم که امروز توفیق نشستن در این جایگاه را به من داد تا آموزش کسب کنم. از همه تشکر می‌کنم. این هفته، هفته درختکاری است و به همه شما تبریک می‌گویم. امیدوارم نماز و روزه‌های شما قبول درگاه خداوند باشد. همچنین به دوستانی که در هفته درختکاری شرکت کردند، تبریک ویژه‌ای عرض می‌کنم.

آقای مهندس در وادی هشتم در رابطه با پیمان صحبت می‌کند. دوستانی که پیمان بسته‌اند، در رابطه با جبران خسارت صحبت می‌کنند که موضوع آن بخشش است. بخشش به این معناست که ابتدا باید خودمان را ببخشیم تا بتوانیم دیگران را ببخشیم. جبران خسارت از خانواده‌ای است که از وادی پیمان آمده است و همچنین جبران خسارت از جامعه نیز مطرح است. آقای مهندس در وادی دوازدهم در مورد اهمیت درخت‌کاری صحبت کرده‌اند که ما باید همیشه طبیعت را الگوی خویش قرار داده و این جمله را مد نظرقرار دهیم که دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما نیز بکاریم تا دیگران بخورند.

درخت نقش بسیار مهم و حیاتی را در زندگی بشر ایفا می‌کند و علاوه بر زیبا و پاکیزه کردن محیط زندگیِ ما، قابلیت‌های بی‌شمار دیگری نیز دارد. نهال‌های جوان به دست خاک سپرده می‌شوند تا به درختانی نیرومند و سرسبز بدل گردند. درخت نمادِ آبادانی و شاخص سرسبزی و خرمی، مظهر زندگی، باعث لطافت هوا، موجب آسایش انسان، صفا و پاکی طبیعت می‌گردد.

همه شما می‌دانید که من خودم نیز در گذشته تخریب‌هایی داشته‌ام. این تخریب‌ها بیشتر به منابع طبیعی، گلخانه‌ها، گیاهان و خاک مربوط می‌شد. ما خاکبرداری می‌کردیم و به محیط زیست ضرر می‌زدیم؛ چون حالمان خوب نبود. درختان را می‌شکستیم و آن‌ها را آتش می‌زدیم. گل و گیاهان را از بین می‌بردیم. در این وادی، ما پیمان می‌بندیم که به خودمان، جامعه و دیگران خسارت نزنیم. درختان را می‌بریم در حالی که آن‌ها برای گرما و سرما در مناطق گرمسیر و سردسیر بسیار مهم و مفید هستند. درختان از شاخ و برگشان برای پرندگان و از میوه‌هایشان برای ما انسان‌ها استفاده می‌کنیم. 

افرادی که در کنگره آموزش می‌بینند در مراسم درخت‌کاری شرکت می‌کنند تا خسارتی که به طبیعت و درختان وارد کرده‌اند را جبران کنند. کاشتن درخت به ما یادآوری می‌کند که رسیدن و به ثمره نشستن خواسته‌ها زمان می‌خواهد، اگر خواسته‌های معقول‌مان را مثل یک درخت تصور کنیم، اگر دانه خوبی بکاریم و به موقع به آن برسیم تبدیل به درختی تنومند و پُربار می‌شود به شرطی که صبر کنیم و به آن زمان بدهیم.

تایپ: مسافر ابولفضل لژیون دوم 

ویراستاری: مسافر مصطفی لژیون پنجم 

عکاس: مسافر محسن لژیون دوم 

تنظیم و ارسال: مسافر مجتبی لژیون پنجم