درختکاری درسی از امید و زندگی

ششمین جلسه از دوره شصت و دوم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره 60 ویژه مسافران نمایندگی خلیج‌فارس بوشهر با استادی مسافر ابراهیم، نگهبانی مسافر هادی و دبیری مسافر ناصر با دستور جلسه «درختکاری» روز سه‌شنبه 14 اسفندماه 1403، ساعت 16 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان ابراهیم هستم یک مسافر. از لژیون مرزبانی و ایجنت شعبه تشکر می‌کنم. خدا را شاکرم که اردوی درختکاری به بهترین شکل ممکن انجام شد و توانستیم درخت‌های زیادی را داخل و بیرون نمایندگی بکاریم. همان‌طور که کاشت درخت نیاز به رسیدگی دارد، باید از آن‌ها نگهداری کنیم تا به مرور زمان رشد کنند. برای اینکه بتوانیم یک ساختار منفی را به ساختار مثبت تبدیل کنیم، باید ذره ذره آموزش‌ها را بگیریم تا به تدریج تغییر کنیم و به یک انسان مفید تبدیل شویم.

نفس انسان مانند اسب است و نمی‌توان به زور آن را تربیت کرد؛ باید با آموزش و جهان‌بینی، نفس خود را احیا کنیم. جناب مهندس می‌فرمایند که برای خسارتی که به طبیعت زده‌ایم، باید هر سال یک درخت بکاریم. یک درخت را در نظر بگیرید که تمام تلاش خود را می‌کند تا به خورشید برسد و ریشه‌اش در خاک داشته باشد و به آب برسد. همه این‌ها درس‌هایی از زندگی برای ماست.

در کنگره یاد گرفتیم که همه چیز همیشه از یک دانه شروع می‌شود؛ می‌تواند یک نهال یا یک ایده باشد. ما در کنگره همه این‌ها را آموزش می‌گیریم. درختکاری درسی از امید و زندگی برای ماست و قرار نیست سریعاً ثمره آن را ببینیم. قرار نیست درختی که من کاشته‌ام، میوه‌اش را حتماً خودم بخورم. ما میوه درختی را می‌خوریم که دیگران کاشتند و قرار است که ما هم بکاریم و دیگران بخورند. باید یاد بگیریم برای هر خواسته‌ای که داریم، زمان را در نظر بگیریم.
از همه شما سپاسگزارم.

نگارش: مسافر ناصر (لژیون پنجم)
ثبت: مسافر اسماعیل