درخت مظهر خلقت و تجلی خداوند

جلسه دوم از دوره سوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره60 نمایندگی صبا به استادی اسیستانت مرزبانی همسفر آذر، نگهبانی همسفر پروانه و دبیری همسفر سیاره با دستور جلسه «هفته درختکاری» روز سه‌شنبه ۱۴ اسفندماه ۱۴۰۳ ساعت 16:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

بسیار خوشحالم که در خدمت شما هستم، این افتخار و سعادت را داشتم که در این جایگاه، در شعبه صبا بتوانم خدمتی انجام بدهم. ماه رمضان‌ را به شما تبریک‌ می‌گویم. از ایجنت، مرزبانان و شال نارنجی‌ها و هرکسی که به‌نوعی‌ خدمتی‌ انجام‌ می‌دهد تشکر می‌کنم‌، امیدوارم‌ خیروبرکتش در لحظه‌لحظه زندگی‌شان جاری باشد. زمانی که من در جایگاه استادی قرار می‌گیرم بیشتر از آنکه دیگران بخواهند از حرف‌های من استفاده کنند من دو چندان از مشارکت‌های دیگران آموزش می‌گیرم و همیشه با دقت به مشارکت آن‌ها گوش می‌دهم. به‌فرمان آقای مهندس صحبت استاد باید کوتاه باشد تا جایی که شود سعی می‌کنم کوتاه صحبت کنم. به مشارکت شما گوش می‌دهم تا آن تبادل اطلاعات لازم صورت بگیرد.

در پس هر دستور جلسه درسی از جهان‌بینی برای ما است، در دستور جلسه امروز ما یک مروری در جهان‌بینی داریم و با توجه به دستور جلسه «درختکاری» چه چیزی بهتر و زیباتر از این‌ که بتوانیم درختی بکاریم. همیشه این زمان از سال که می‌شود یک حال و هوای دیگری داریم، تلاش‌ها زیاد می‌شود، استرس‌ها فراوان می‌شود و این موقع سال سنبل زمستان و سختی‌ها بوده؛ زیرا سال به پایان می‌رسد. یک حال‌ خوش و حالت سرخوشی برای همه ما به وجود می‌آید که به استقبال فصل بهار می‌رویم و این الگویی از طبیعت است و چه الگویی بهتر و زیباتر از طبیعت می‌توان داشت، چه الگویی قشنگ‌تر از درخت می‌توانیم داشته باشیم که سرشار از امید وزندگی برای همه ما است.

یک درخت را در نظر بگیریم، تمام تلاش خود را می‌کند که به خورشید برسد، تلاش می‌کند تا ریشه در خاک داشته باشد، به آب برسد و همه این‌ها برای ما درس‌هایی از زندگی است. در کنگره یاد گرفته‌ایم همه‌چیز همیشه از یک‌دانه شروع می‌شود؛ می‌تواند یک نهال، گیاه یا یک ایده باشد که ما در کنگره همه این‌ها را آموزش می‌گیریم. متأسفانه ما انسان‌ها آن‌قدر به طبیعت لطمه زده‌ایم که با کاشتن‌ یک درخت نمی‌توانیم آن کار‌ها را جبران کنیم، به‌قدری آسیب‌زده‌ایم که جبران آن سال‌ها زمان می‌برد تا درست شود و با آسیب رساندن به طبیعت و درختان بیماری‌ها و مشکلات تنفسی بسیاری برای ما  به وجود می‌آید.

این حق ما است که یک زیست خوب و تنفس خوب داشته باشیم. درخت‌ها ریه یک شهر هستند و ما باکارهای که انجام می‌دهیم به ریه آن شهر آسیب می‌زنیم. یک جهان بدون درخت را در نظر بگیرید؛ چگونه می‌توان نفس کشید؟ چه قدر از جانوران مآمنشان شاخه‌های درخت‌ها است و ما با آسیبی که می‌زنیم، آن‌ها را بی‌خانمان می‌کنیم؛ پس اگر با دقت به آن نگاه کنیم، درخت یکی از مظاهر خلقت و یک تجلی از خداوند است. در کنگره ما برای هر چیزی آموزش داریم، از جمله درختکاری که درسی از امید وزندگی برای ما است و این‌که قرار نیست ما سریع ثمره آن را ببینیم، قرار نیست درختی که من کاشته‌ام، میوه آن را حتماً خودم بخورم، ما میوه درختی را می‌خوریم که دیگران کاشتند و قرار است که ما هم بکاریم و دیگران بخورند.

برای هر خواسته‌ای که داریم باید زمان را در نظر بگیریم ازجمله برای درخت و هر دانه‌ای که می‌کاریم هر نهالی که می‌کاریم؛ اگر درست و با عشق باشد یک درخت خوب به ما می‌دهد؛ اگر باد بکاریم طوفان درو می‌کنیم؛ پس بیاییم در این هفته با آموزش‌های کنگره دانه‌ یا نهالی با عشق بکاریم و مراقب آن درخت باشیم، درست مثل زمانی که انسان مراقب فرزند خود است، روزبه‌روز شاهد بزرگ شدن آن باشیم. رابطه انسان با طبیعت دوطرفه است؛ اگر عشق بدهیم عشق هم دریافت می‌کنیم؛ در غیر این صورت مرگ درختان و طبیعت را مشاهده می‌کنیم که متأسفانه با مرگ خودمان یکی می‌شود؛ پس این هفته همه دست‌به‌دست هم می‌دهیم و آن عشق را به طبیعت می‌دهیم تا بتوانیم عشق را دریافت کنیم. سنت دیرینه‌‌ درختکاری را ایرانیان از هزاران سال پیش داشتند که این باغ‌هایی که الآن داریم از آن موقع‌ نشات می‌گیرد. امیدوارم در این هفته به یکدیگر این عشق را بدهیم و این عشق را دریافت کنیم.

تایپیست: همسفر نیره رهجو راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم)
عکاس: همسفر ناهید رهجو راهنما همسفر افسانه (لژیون سوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر مریم لژیون اول نگهبان سایت
همسفران نمایندگی صبا