دلنوشته در مورد دستور جلسه هفتگی

سلام دوستان مجید هستم یک مسافر

دستور جلسه این هفته « درختکاری »است.

من همان درخت پوسیده‌ای هستم که در کتاب ۶۰ درجه زیرصفر به تصویر در آمده با ورودم به کنگره ۶۰ بذری بودم که کاشته شدم، توسط راهنمای عزیزم نگهداری و حمایت شدم.

 بعد از رهایی جوانه زدم، با خدمت کردن در سفر دوم و نوشتن سی دی تحت آموزش های کنگره و جهان بینی قرار گرفتم و با تزکیه و پالایشی که انجام دادم اولین سال رهایی‌ام را در شعبه جشن گرفتم.

 خدا را هزاران بار شکر می‌کنم که یک هفته قبل از برگزاری جشن یکسال رهایی، هدیه‌ خود را به من و همسرم دادند و آن قبولی در جایگاه راهنمای تازه واردین بود.

روز جشن همسفرم گفتند: دوباره عاشق من شدند این در حالی بود که ما قبل ورود به کنگره تا مرز جدایی پیش رفته بودیم. سی سال زندگی مشترک ما به مویی بند بود؛ اما خداوند إزن ورود به کنگره و اجازه رهایی وخدمت در کنگره را به ما دادند تا بتوانیم این حس را دوباره تجربه کنیم.

 با آموزش‌هایی که از اساتید گرفته‌ایم، امروز تنشی در زندگی ما نیست؛ اگر هم مشکلی پیش آید به راحتی حل می‌کنیم و همه را مدیون آقای مهندس عزیز استاد امین و خانواده محترم ایشان هستیم.

 به امید روزی که این نهال نو پا تبدیل به درختی تنومند و پربار شود. بابت این عمل عظیم خداوند را هزاران بار شکر شکر شکر.