گیاهان هاله سیاره زمین هستند

جلسه یازدهم از دوره چهارم جلسات لژیون سردار همسفران نمایندگی جواد با استادی دنور راهنما همسفر ریحانه، نگهبانی پهلوان همسفر معصومه و دبیری دنور همسفر نجمه با دستور جلسه «درختکاری» ساعت ١۴:۴۵ روز یک‌شنبه ١٢ اسفندماه ۱۴۰۳ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

امروز این سعادت نصیب من شد تا به واسطه نگهبان لژیون سردار پس از مدت‌ها بتوانم تک‌تک شما را ببینم؛ درحالی‌که خیلی دلتنگ شما شده بودم. حلول ماه مبارک رمضان را به تک‌تک شما عزیزان تبریک می‌گویم؛ امیدوارم بتوانید بیشترین و بهترین بهره‌ها را در این ماه ببرید.

دستور جلسه امروز راجع‌به درختکاری است. ما در کنگره۶۰ دو وادی عملیاتی داریم که شامل: وادی هشتم و وادی دوازدهم است؛ البته منظور همان پیمان وادی هشتم است که بسیار لذت‌بخش است و وادی دوازدهم، مسئله درختکاری است.

این دستور جلسه به من فرمان می‌دهد که درخت بکارم. قبل از ورود به کنگره خیلی راحت از کنار گیاهان، درختان و نعمت‌هایی که خداوند در اختیار من گذاشته بود، عبور می‌کردم و این موضوع برای من یک چیز کاملاً طبیعی بود. من همیشه این موضوع را بیان می‌کنم که ما یکسری از چیزها مانند: D.SAP را به مقدار زیاد در اختیار داریم؛ ولی آن‌ها را عادی می‌انگاریم و نمی‌دانیم چه کارهایی انجام می‌دهند.

در مورد گیاهان هم مسئله به همین گونه است و من به آن صورتی که باید برای آن‌ها ارزش قائل نبودم تا این‌که به کنگره آمدم و از آموزش‌های ناب کنگره۶۰ استفاده کردم و متوجه شدم همین گیاهانی که به راحتی از کنار آن‌ها عبور می‌کنم، هاله‌های کره زمین هستند. همه ما این موضوع را می‌دانیم که اگر هاله تابان یک نفر از ما سوراخ شود، ممکن است چه اتفاقاتی برای او رخ دهد؟ خود من قبل از ورود به کنگره هاله به‌هم ریخته‌ای داشتم؛ اما با ورود به کنگره این هاله ذره‌ذره خوب شد. ناگفته نماند که گیاهان هاله سیاره زمین هستند و باعث می‌شوند که کره زمین تداوم پیدا کند. اگر گیاهان وجود نداشته باشند، معلوم نیست که چه اتفاقی برای ما رخ می‌دهد.

در زمان‌های گذشته قبل از این‌که به مدرسه برویم‌؛ شاهد بارش برف‌های زیادی بودیم؛ اما قدیمی‌ترها می‌گویند: در زمان ما بارش برف بیشتر بود و مانند الآن خشک‌سالی نبود و فوق‌العاده نعمت‌های فراوانی وجود داشتند. این موضوع برای من تلنگری است که متوجه شوم چه کسی مسبب این اتفاقات بوده است؟ بله! شما با درختانی که قطع کردید، باعث بروز این وضعیت شده‌اید. انسا‌ن‌ها به نام رشد اقتصادی آن درختان را قطع کردند؛ درحالی‌که می‌توانستند رشد اقتصادی انجام دهند و گیاهان را هم حفظ کنند.

من در کنگره۶۰ فهمیدم که هر چیزی یک بازپرداختی دارد. اگر می‌خواهید حال‌خوش داشته باشید یا هر کاری انجام دهید؛ باید بازپرداخت آن را بدهید. زمانی‌که وارد کنگره۶۰ شدم، فهمیدم که باید بازپرداخت خودم، خانواده و جامعه را بدهم.

من اصلاً به طبیعت اهمیت نمی‌دادم و با خود زمزمه می‌کردم که چه اتفاقی رخ می‌دهد، اگر حالا من یک زباله روی زمین بریزم؟ اما زمانی‌که مستقیماً با استاد امین صحبت کردم و ایشان فلسفه آشغال ریختن در طبیعت را برایم توضیح دادند که با این کار چه اتفاقاتی در طبیعت رخ می‌دهد؟ تازه فهمیدم که باید خیلی مراقب طبیعت باشم.

در زمان‌های قدیم‌ اصلاً آلودگی هوا وجود نداشت و شاهد انبوهی از گیاهان بودیم؛ چراکه به طبیعت اهمیت می‌دادیم. در کنگره۶۰ فهمیدم برای این‌که بازپرداخت داشته باشم‌؛ باید خوبی کنم. نباید دیو بیرون برود تا فرشته وارد شود؛ درواقع اول فرشته را وارد می‌کنم تا دیو خودش کم‌کم بیرون رود، این عبارت یعنی چه؟ یعنی تعادل طبیعت را من به‌هم زدم؛ درحالی‌که هر ساله می‌توانم با کاشتن درخت ذره‌ذره به سیستم طبیعت کمک کنم.

در وادی دوازدهم این قوانین به من توصیه شده است؛ باید یک اصله درخت بکارم که نام و نشان داشته باشد. پارسال در محل کارم شش نهال کاشتم و آن‌ها را نشان‌گذاری کردم؛ یعنی این‌ نهال‌ها متعلق به من است. با فرا رسیدن بهار و شکوفه زدن آن‌ها انرژی مضاعفی به دست آوردم؛ اما مدتی بعد با آمدن باغبان تمام درختان خشک شدند. زمانی که درختان خشک شدند، یک حالت بسیار بدی به من دست داد؛ چراکه قبلاً مشتاقانه ناظر رشد آن‌ها بودم. اگر یک درخت کاشتیم و خشک شد؛ باید سال بعد دو اصله درخت بکاریم که دارای نام و نشان باشند تا از آن‌ها مراقبت کنیم و به امید خدا رهایش نکنیم.

امیدوارم بتوانیم تک‌تک آموزش‌های کنگره۶۰ را عملیاتی کنیم و این نکته را بدانیم اگر درختی را بکاریم و از آن مراقبت نکنیم، هیچ ارزشی ندارد. اگر بخواهم تجربه خودم را در این زمینه بیان کنم‌؛ باید بگویم که صبرم بسیار پایین بود. با راهنمای خودم خانم الهه صحبت کردم که من چگونه باید صبور باشم؟ ایشان به من پیشنهاد دادند که یک دانه نارنج در یک گلدان کوچک بکارید و بعد ببینید چه اتفاقی می‌افتد؟ شاید باورتان نشود، من آن را در اتاق خوابم گذاشته بودم و مرتباً نگاه می‌کردم که چه زمانی به ثمر می‌نشیند. آن زمان بود که فهمیدم من آدم صبوری نیستم. درحقیقت ما می‌توانیم با کاشتن بذر میزان صبر خودمان را محک بزنیم.

تایپ: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون سوم)
ویرایش: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر آرزو (لژیون دوم )
عکس: مرزبان خبری گروه خانواده همسفر نیره
ویراستاری: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون سوم) دبیر سایت 
ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر حمیده نگهبان سایت
همسفران نمایندگی جواد گلپایگان