English Version
This Site Is Available In English

خسارت به طبیعت

خسارت به طبیعت

آخر وادی دوازدهم مسئله درختکاری را بیان می‌کند. یکی از زیباترین کارهایی که در کنگره‌۶۰، به آن ارزش داده شده درختکاری است. در کشور ما روز پانزدهم اسفند روز درختکاری است. در روز درختکاری ما می‌توانیم به صورت انفرادی یا گروهی با سایر مسافران و همسفران، اقدام به کاشت درخت نماییم؛ مهم نیست این درخت در کجا کاشته شود نکته مهم این است درختی که می‌کاریم بایستی نشان کنیم تا در صورت امکان از آن مراقبت نماییم و شاهد رشد درخت باشیم؛ بنابراین لازم است آدرس کاشت درخت و نوع آن را از هر نوع که باشد و تاریخ کاشت آن را یادداشت کنیم. اگر مشاهده کردیم درختی را که کاشته‌ایم خشک شده و از بین رفته است، سال بعد در فصل درختکاری بایستی به جای یک درخت دو درخت بکاریم و این عمل را همه ساله تا روزی که زنده هستیم ادامه دهیم.

بر روی کره خاکی که ما زندگی می‌کنیم ۳‌چیز وجود دارد که به هم وابسته‌اند گیاهان، حیوانات و انسان‌ها. گیاهان و حیوانات برای بقا به انسان‌ها نیازی ندارند اما انسان برای ادامه حیات و رفع نیازهای خود به گیاهان و حیوانات احتیاج دارد. به قول استاد امین: باید همان‌طوری که خودمان را دوست داریم و از خودمان مراقبت می‌کنیم، باید از پیرامون و از طبیعت هم مراقبت کنیم. به ۳‌دلیل باید درختان زیادی بکاریم ۱_تغییرات اقلیمی زمین که می‌گویند زمین در حال گرم شدن است و یخ‌های قطبی در حال ذوب شدن می‌باشند، باعث تبخیر شدن آب اقیانوس‌ها می‌شود و طوفان‌های عجیب و غریب به وجود می‌آید؛ مهم‌ترین عامل این تغییرات گازهای گلخانه‌ای هستند که به صورت گلخانه عمل می‌کنند. زمانی‌که نور خورشید به زمین می‌تابد باید دوباره به فضا برگردد ولی لایه دود این اجازه را نمی‌دهد.۲_ یکی دیگر از عوامل آن قطع درختان است. ۳_عامل دیگر پلاستیک می‌باشد که بلای جان کره زمین شده است. یکسری از پلاستیک‌ها در اعماق اقیانوس‌ها رخنه کردند، پس هرچه تعداد درخت در کره زمین بیشتر باشد به این تغییرات کمک می‌کند.

به قول آقای خدامی: یک آدم سیگاری در طول ۱۰ سال چه خسارت‌هایی به طبیعت و درختان ایجاد نموده است و با دود به وجود آمده، چه خسارت‌هایی به اتمسفر زمین وارد کرده به هر حال یکی از کارهای بسیار قشنگی است که آقای مهندس با آن تدبیر و تفکر خودشان، وارد آموزش‌های کنگره‌۶۰ کرده‌اند. پس انسان‌هایی که به رهایی می‌رسند و یک سال هم از رهایی آنها گذشت، هم خودشان و هم خانواده‌هایشان به شکرانه اینکار، باید سالی یک درخت بکارند،تا شاید ذره‌ای از آخر امر، امر اول اجرا می‌شود را با درختانی که خود کاشته‌اند رویت کنند.

نویسنده: مرزبان همسفر زهرا. هجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)

عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر نسرین (لژیون اول)

ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر نازنین

همسفران نمایندگی اسلامشهر

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .