کاشتن درخت نشانه احیای زمین است

جلسه سوم از دوره پنجم جلسات لژیون سردار کنگره۶۰ همسفران نمایندگی ساوه با استادی همسفر محدثه رهجوی راهنما همسفر حمیده، نگهبانی دنور همسفر زهره و دبیری  موقت همسفر معصومه با دستور جلسه «درختکاری» روز دوشنبه ۱۳ اسفندماه ۱۴۰۳ ساعت  ۱۴:۴۵ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

ابتدا از نگهبان جلسه و راهنما همسفر حمیده تشکر می‌کنم که اجازه دادند تا در این جایگاه باشم و آموزش بگیرم و خدمت‌ کنم. آقای مهندس چندین سال هست که دستور جلسه «درختکاری» را به جلسات اضافه کردند. هر مسافر بعد از رهایی می‌تواند یک درخت بکارد به نشانه احیا کنگره۶۰ که برای احیای آدمی هست. ما با کاشتن  درخت به احیای زمین کمک می‌کنیم. درخت‌ها، شش‌ها و ریه‌های کره زمین هستند.

روز چهارشنبه پخش زنده در جلسات کارگاهی آقای مهندس را گوش می‌دادم؛ استاد امین در مورد بارندگی می‌گفتند که هرجا که رطوبت زیاد باشد بارندگی هم زیاد است و خوب مسلماً جایی که درخت زیاد و سرسبز باشد رطوبت هم زیاد است و همین کاشت درخت می‌تواند به بارندگی زیاد کمک کند. اگر ما به گذشته  برگردیم؛ زمان‌های دور به اجدادمان  و به کتیبه‌های زرتشت نگاه کنیم می‌بینیم در تمام کتیبه‌ها عکس یک درخت وجود دارد.
وجود یک درخت سرو به نشانه سرسبزی بود. در آن زمان آیین آن‌ها به این صورت بوده که در آیین زرتشت هر فرزندی که به دنیا می‌آمد باید یک درخت کاشته می‌شد و آن درخت همراه با آن فرزند رشد می‌کرد. به نظر من این آیین خیلی زیبا هست.

درخت خیلی خوب هست برای زیبایی، برای بیابان زدایی و برای تولید اکسیژن خوب است و هزاران خواص دیگر دارد. اگر ما بیاییم زمانی که عزیزی را از دست می‌دهیم به ازای آن همه خیراتی که انجام می‌دهیم مثلاً حلوا و خرما خیرات می‌دهیم؛ یک درخت بکاریم یا زمانی که یک فرزندی به دنیا می‌آید به جای اینکه یک گوسفند را قربانی کنیم و جانی را بستانیم با کاشتن درخت یک جان اضافه کنیم و یک حیات بدهیم. این فرهنگ سازی که آقای مهندس انجام دادند به نظرم خیلی زیبا است و ما باید این کار را انجام بدهیم و در گسترش این سنت پیش‌قدم باشیم و رواج دهیم.

عکس:  همسفر معصومه رهجوی راهنما سهیلا(لژیون چهارم)
تایپ: همسفر مهرناز رهجوی راهنما همسفر حمیده (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر معصومه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ساوه