درختی به پاس رهایی

همسفر ساناز:
خوشا به حال آن کس که می‌دهد و به فکر باز پس گرفتنش نیست همچون قدرت مطلق. دستور جلسه وادی دوازدهم درختکاری دستور جلسه اجرایی در کنگره است که هر کس در کنگره رها می‌شود برای جبران خسارتی که به محیط زیست خود زده است سالانه یک نهال می‌کارد. آقای مهندس عزیز این دستور جلسه را در دستور جلسات هفتگی گنجانده و از اهمیت بالایی برخوردار است و اما درختان یکی از مهم ترین منابع برای جلوگیری از آلودگی هوا هستند و روح و جان تازه ای به انسان ها می دهند ما از درخت بهرهٔ زیادی می‌بریم از میوه آن استفاده می‌کنیم از سایه آن برای گذراندن اوقات فراقت خود استفاده می کنیم حتی پرندگان هم از این نعمت خداوند برای آشیانه خود استفاده می کنند، از چوب درختان برای ساختن انواع لوازم چوبی استفاده می کنیم. امیدوارم ما انسان ها قدر این نعمت را بدانیم و سالانه یک نهال بکاریم و از آن مراقبت و نگهداری نمائیم. ان شاءالله مسیر درخت کاری برای همسفران هم هموار شود و ما هم از این حس و حال خوب و در کنار هم درخت کاشتن لذت ببریم.

همسفر افسانه:
دستور جلسه درختکاری است. ایران و تعدادی کشورهای دیگر اواخر زمستان و اوایل بهار را که فصل رویش گیاه و جوانه است را اختصاص به درختکاری و کاشت نهال می دهند. هدف از انجام درختکاری اهمیت دادن به درختان است و از آنجایی که درختان نقش موثری در زندگی انسان‌ها و حیات ما دارد از اهمیت بالایی برخوردار هستند. از جمله فواید درختان می توان به تولید اکسیژن برای حیات ما انسانها، از چوب درختان برای ساختن اشیا و کاغذ و سوختن و... و همچنین سرسبزی و زیبایی و رنگ زیبای درختان نیز اشاره کرد. کنگره ۶۰ هم از آنجا که بنیان با درایت و هوشمندی دارد، با هدف آبادی و پاکیزگی زمین و هر ساله از این مراسم خیلی زیبا جا نمانده و این مراسم را برای اعضاء خود در نظر گرفته است. آقای مهندس با این مراسم ها بخشش را به ما می آموزد که دیگران کاشتن ما خوردیم ما می کاریم دیگران بخورند. در کنگره هر شخصی که رها شده و وارد سفر دوم شده با رها شدن خود و به دست آوردن سلامتی خود با کاشت نهال به جبران خساراتی که به جامعه و محیط زیست وارد کرده می کوشد، هر ساله در جشن درختکاری شرکت نماید و با کاشتن نهال در صدد جبران خسارت خود به جامعه برآید و وقتی نهالی می کاری و شاهد بزرگ شدن و رشد آن هستی حیات را در آن می بینی به عظمت طبیعت پی می بری و با رشد هر نهال صبر ما بیشتر و بیشتر می شود و به اهمیت زمان که در وادی دوازدهم به آن اشاره شده پی می بریم که در آخر امر امر اول اجرا می شود. امیدواریم روزی برسد که ما همسفران هم در این امر بزرگ شرکت کنیم.

همسفر گیتی:
درختکاری حرکت بسیار زیبایی است و چند سالی است به لطف آقای مهندس به دستور جلسات کنگره ۶۰ اضافه شده است. آقای مهندس این فرصت را ایجاد کرده اند تا ما انسان هایی که در راه تعالی خود می کوشیم هر ساله بتوانیم در این مناسبت شرکت کنیم و طبق سفارش وادی دوازدهم به پاس رهایی  و خروج از تاریکی ها درختی را بکاریم، تا شاید قدمی هرچند کوچک ولی بسیار با اهمیت، در راه پاک شدن هوا از آلودگی برداریم. درختان بعد از آب نبض زندگی ما هستند پس هر جا که درخت باشد زندگی هم هست. درختکاری تنها کاشتن درخت نیست، بلکه نگهداری و کمک به محیط زیست هم هست. به نظر من درخت شباهت هایی به انسان دارد، همان گونه که یک درخت در طول زمان به شکل یک بذر  در دل خاک قرار می گیرد، بزرگ و کامل می شود، میوه می دهد، انسان هم در طول زمان با آموزش، تجربه و تفکر درست به تکامل می رسد، پس کاشتن درخت به من یادآوری می کند که رسیدن و به ثمر نشستن خواسته ها زمان می خواهد، اگر خواسته ها ی معقول را مثل یک درخت در نظر بگیریم، اگر دانهٔ خوبی بکاریم و به موقع به آن رسیدگی کنیم تبدیل به درختی تنومند و پر بار می شود، به شرط اینکه صبر کنیم و به آن زمان بدهیم. آقای مهندس در وادی دوازدهم در مورد اهمیت درختکاری صحبت کرده اند، که ما باید همیشه طبیعت را الگوی خود قرار دهیم و این جمله را  درنظر بگیریم، که دیگران کاشتند ما خوردیم ما نیز بکاریم تا دیگران بخورند. امیدوارم همهٔ ما بتوانیم در حفظ و نگهداری درختان سهیم باشیم حتی با کاشتن یک نهال کوچک از هستی تشکر کنیم. 

همسفر راحله:
طبیعت بسیار زیباست و حضور در طبیعت بکر می‌تواند انسان را در بازگشت به خویشتن و درک فطرت خود کمک کند. به جنگل ها دقت کرده اید؟ چرا انقدر سبز وخرم و شاداب هستند؟ چون تعرق دارند، یعنی بخارهای از خود به آسمان می‌فرستند  و به ابرها می‌رسانند و ابر ها باران می بارند و این همان معنای سخن حافظ است که می‌گفت: ارادتی بنما تا سعادتی ببری. یعنی هر کس که می‌خواهد گیرنده باشد اول باید فرستنده باشد. این دستور جلسه یکی از دستور جلساتی است که دیگر بحث آن فقط مربوط به مسائل حوزهٔ اعتیاد نبوده و عملا وارد زندگی واقعی و زندگی اجتماعی افراد می‌گردد و این هدف از نظر من خیلی ارزشمند است. مهمترین چیزی که خود آقای مهندس بارها به آن اشاره کرده این است که، نحوهٔ این آموزش ها باید به گونه ای باشد که بتواند شخص را برای ورود به اجتماع و محیط بیرون کنگره آماده کند، و اگر نه هیچ کدام ارزشی نخواهد داشت. شخصی که در طول دوران مصرف خود فقط به محیط زیست آسیب رسانده و منجر به تخریب آن شده بود الان در کنگره می‌آموزد که اول باید سفر اول خود را به پایان برساند و یک سال بعد از رهایی خود آمادگی لازم را برای جبران خسارت دارد تا بتواند با کاشت ۲ درخت در سال بازپرداخت بدهی خود را انجام دهد به نوعی حساب خود را به صفر نزدیک کند. این بازپرداخت ابتدا از خود فرد شروع شده سپس به طبیعت می‌رسد. و واقعا این عشق به طبیعت چیزی عجیب و غریب نیست، این ها همه مفاهیم  متعالی عشق خداوند به انسان است، که این فرصت را به او می‌دهد که به خودش بیاید و بداند آن چه را نمی‌دانست و جبران کند آن چه که خراب کرده است. و این تازه آغاز ماجرا برای درختان است. شاید بتوان نام این هفته را هفتهٔ خوشحالی درختان نیز نامید که نفس زمین هستند.

همسفر معصومه:
روز درختکاری بهانه ای برای دوستی با زیبا رویان طبیعت است. هر سال در نیمهٔ اسفند ماه به روز درختکاری می رسیم، روزی که بهانه ای شده تا در واپسین روز های سال و با نزدیکی به موسم رویش جوانه ها به فکر طبیعت باشیم. در کشورمان ایران روز 15 اسفند ماه روز درختکاری نام گرفته و در طی آن مراسم مختلفی با هدف بیان اهمیت درخت برگزار می شود. اما این تازه آغاز ماجرا برای درختان و طبیعت است و از 15 تا 22 اسفند، به هفتهٔ منابع طبیعی اختصاص دارد. شاید بتوان نام این هفته را هفتهٔ خوشحالی درختان نیز نامید، که به عنوان منبعی ارزشمند و حیاتی برای ادامهٔ حیات بشر باید به آنها توجه شود. طبیعت منبع انرژی و حیات تمامی جوامع در هر نقطه از کرهٔ خاکی می باشد. بهتر است با لطافت بیشتری با آن برخورد کنیم زیرا نابودی آن نابودی بشر است. درختکاری در ایران دارای پیشینه ای تاریخی و جزء سنت های دیرینه در ایرانیان باستان بوده است که هر سال در 15 اسفند با حضور در باغ ها اقدام به کاشت نهال های جوان می کردند و این رسم تاکنون نسل به نسل در ایران ادامه داشته و ما هم اکنون هفتهٔ درختکاری را جشن می گیریم و با هدیه دادن یک نهال به طبیعت به پیشواز بهار و زیبایی با شکوهی می رویم که در انتظارمان است. به درخت نگاه کن، قبل از اینکه شاخه هایش زیبایی نور را لمس کند، ریشه هایش تاریکی هارا لمس کرده است. گاهی برای رسیدن به نور باید از تاریکی ها عبور کرد. هفتهٔ تنفس زمین مبارک باد.

همسفر صغری:
خدای خودم را شاکرم که در مسیر کنگره قرار گرفته ام تا آموزش بگیرم. یکی از مناسبت هایی که در کنگره هر سال برگزار می شود هفته درختکاری است. اسفند ماه هر سال همه در کنگره تشویق به کاشتن نهال و درخت می شوند. این هفته به دستور آقای مهندس درختانی از طرف اعضای کنگره ۶۰ کاشته می شود که هم برای جبران خسارتی که به زمین و درختان زده ایم و هم اینکه زمین را برای آیندگان آماده کنیم تا دیگران هم بتوانند از این نعمت بزرگ و عظیم خداوند برخودار شوند. اگر درختی که کاشتیم و بعد ها آن درخت رشد کرد و میوه ای داد شخصی از میوه و سایه آن استفاده کند شما هم در ثواب این امر خدا پسندانه شریک هستید. درخت و کاشت آن نه تنها باعث پاکسازی محیط اطراف ما می شود بلکه ما میتوانیم از درخت الگو هم بگیریم. درخت و نهال شباهت زیادی به انسان دارد. نهال در طول زمان به مراقبت و نگهداری صحیح تبدیل به درخت تنومند می شود که حتی به بار می نشیند و میوه می دهد انسان هم در طول زمان با تفکر و تجربه و آموزش صحیح و مراقبت از اعمال خویش یا از بین بردن تک تک صفات منفی و ضد ارزش به تکامل می رسد و ثمر می دهد. در آخر ما در کنگره با درخت کاری و کاشت درخت یاد می گیریم به جای این که طبیعت را با ریختن زباله آلوده و کثیف کنیم با کاشت درخت به عمران و سازندگی طبیعت بپردازیم و از آن مراقبت کنیم حتما بهره اش را هم خواهیم دید. از آقای مهندس که در کنگره به من و مسافرم آموزش داد که هفته درخت کاری نهال را بکاریم بسیار ممنون و سپاسگزارم.

تایپ و ویرایش: همسفر محبوبه، راهنما همسفر الهه ( لژیون پنجم)
ارسال: همسفر رها (نگهبان سایت)
همسفران نمایندگی دکتر مسعود